За три саата треба да се разбудам и да одам на работа, со нови колеги и нови корисници, што значи дека треба да се покажам во најдобро светло и да бидам екстра продуктивна, а и самата работа бара огромна одговорност(јебао ме капитализам)... И еве ме мене лежам со напнато чувство во стомакот, патам од анксиозност и инсомнија, размислувам за тоа како не смеам да заебам утре, па како сол на рана дојдоа безброј мисли за моите животни проблеми, па почнав да си го анализирам животот...
Brain, can you just shut the fuck up and let me sleep?