И порано имам кажано дека ептен ги сакам деновите кога на најмалите внучиња им давам колети и играчка. Тие мигови на детска радост и насмевки, се едни од најголемите убавини кои можат да се најдат во светов.
И ајде се договорив со братучед ми на заминување, јас да ги однесам ноќва да спијаат кај баба им, оти утре на работа ќе оделе братучед ми и жената му. Па ги качувам в кола нешто на кај 23 часот, па им пуштам музиче (Crippled black phoenix беа на цедејката на ред) и тргнуваме. И ми вика машково кое има 4 години:
-Бато Аце (не ме вика чичо, бато ме вика), ја имаш Мини мини макси да ја пуштиш на цел глас дури одиме?
-Не му викам, ова не ти е уба шо свири?
-Не-ми вели. А ја имаш Ломи ломи?
-И таа ја немам.............-му викам. Ај ќе сменам нешто повесело (и ја пуштив
ова) Чини му велам?
-Даааа и почна да лупа по задното седиште ко да свири на тапани. Ги свртив некое кругче и ги однесов кај тетка ми.
Еве сега проверив шо песни барало детево, и двете турбофолк шо му ги пушта татко му да ти бидат

Изгледа треба почесто да ги возам со колата наваму натаму.
Кога стигнавме ме гушнаа за нога и не сакаа да се одделат и да влезат внатре. Се договоривме утре да ги земам и да шетаме. Пуфчиња мали душести.
п.с по 3 минути појде ногата од Спајдрмен (рекорд веројатно, оти обично за 1 минута се крши играчката)
