Не сум сигурен, али мислам дека денес ми се деси астрална проекција, при што накратко го посетив Пеколот. Али не тој на Данте, зашто да знаеше Данте за ова место, наместо девет, ќе пишуваше само за овој круг.
Или тоа, или сум се прешалтал за момент во некој паралелен Универзум.
Таткото, мајката, свекорот и свекрвата, со уште 5 дечиња, му вадеа некои документи на првиов; едно девојче кое плачеше зашто мајка му го маваше по глава затоа што ова го бришеше подот со фустанчето и допираше со дланките кои потоа ги лижеше, како да не можеше да го земе во раце и да му објасни дека не треба така да прави. Малце фалеше да и се истурам со сета нервоза, а бев прилично нервозен зашто се борев за голтка кислород и едвај дишев, со залепени гаќи на мене од потта која ми се сливаше по грбот. Си викам ај заеби, и ја не би сакал некој да ми кажуе како да го чувам моето дете.
Малце беше тоа, па се појави уште едно седморочлено семејство, со две доенчиња кои вриштеа па мама мораше да ги вади дојките пред сто илјади публика за да ги смири. Мислам дека во еден момент сакав да и "аплаудирам" за храброста со еден куп пцовки во себе, но пак си реков ај заеби тоа и не е толку страшно како што изгледа, освен делот што решиле да ги малтретираат бебињата на 50+ степени и да ги влечкаат по горештините дури од Шутка.
Ме насмеа една тетка со нејзините пцовки која веројатно имала некој проблем со вадење државјанство, па ја колнеше државата како Авганистанци добивале државјанства, а она не можела иако била родена тука. Сепак, секоја критика за ова државиче е добредојдена, нели. Ама па тој на шалтер, на кого му викаше теткава, имаше проблем да ја разбере зашто и он самиот, најверојатно, беше со тазе македонско државјанство и имаше лепиот проблеми со комуникацијата. Оставаше силен впечаток дека е од Чаир, иако не би можел да бидам сигурен зошто така си помислив.
Завршив работа, си ги зедов документите и бев најсреќна особа на светот што останав на нозе и не колабирав, иако се проколнував до крајот на денот поради некои работи. Се надевам дека до наредна прилика ќе има опција да ми бидат пратени папирите по пошта и нема да морам да го доживувам кошмарот на зградата на МТВ. Не бива вака, ќе насоберам еден куп предрасуди, па ќе ме зборат луѓето по комшии дека сум станал шовинист.