Епа ајде вака тогаш... да ви помогнам со изборот
Тешката тема ми е жанр/субжанр
Лесната тема ми е актерка
Темава со актеркава требаше да оди како трет предизвик, ама не ми е проблем да ги ротирам
Ако актерката се соблекува во некој од филмовите, јас сум за таа тема
Ха, ха, ха! Не ме предизвикувајте, уште сме немале LGBT тема, btw!
Прав си, само G имавме, со тоа поетите
@Zlatikevichius се одјавува од предизвиков! Прв сум?
Сакаш уште?
Еве ме и мене да го заокружам предизвиков. Минатава недела не стигнав да се логирам како ги гледав, па еве за сите одеднаш.
Градскиот принц (1981)
Со овој филм Ламет повторно се навраќа на една тема што често ја обработува, а тоа се моралните и етичките дилеми кои се појавуваат при спроведувањето на правото и правичноста. Дали треба да се замижува на ситните прекршоци ако целта е да се спречат крупните?
Во случајов имаме полицаец кој заради грижа на совест решава да соработува со обвинителството во искоренувањето на корупцијата во полицијата. Притоа прави хаос како во полицијата така и во својот приватен живот. Одлично сценарио, одлични дијалози. Трае речиси три часа, но воопшто не ми се виде долг а и не знам каде би можел да се скрати. Веќе е скратен до минимум, најверојатно првичната верзија била уште подолга. Нема празен од, нема вишок сцени, се е на свое место во градбата и развојот како на ликовите така и на приказната. Одлична камера, ова е всушност првиот филм на снимателот Бартковиак.
Филмов е како неофицијално продолжение на „Серпико“ а после него се надоврзува „Ноќта паѓа над Менхетн“. Можеби има уште некој наслов помеѓу.
Пријателите на Еди Којл (1973)
Главен лик овде е еден ситен криминалец во веќе одминати години, кој е пред соочување со пресуда за затворска казна и кој е спремен да издаде некој од своите соработници за да ја избегне истата. Филмов можеби бил добар во свое време, но сега некако како да го погазило истото. Не дека беше лош, но некако не воспостави врска со ликовите. Можеби затоа што не ги претстави добро. Вкупниот впечаток ми беше како да ја гледам последната епизода од некоја кратка серија, без да ги гледам претходните. Може да се заобиколи или замени со некој од резервните.
Шок коридор (1963)
Еден амбициозен новинар, во потрага по својата најдобра сторија, ќе успее да влезе во ментална болница како пациент со цел да го открие сторителот на некое скорешно убиство што таму се случило. И ќе се соживее со улогата. Преку односот и разговорот со останатите пациенти гледаме една метафора и критика за голем број општествени прилики. Филмов е предвесник на „Летот над кукавичјето гнездо“, „Деветата конфигурација“ и неколку други наслови со слична тематика. Добар е да се гледа од тој аспект иако добро се држи и во денешно време.
Самурај (1976)
Ваквите наслови јас си ги викам филмски филмови. Каде што целата приказна се раскажува преку слика и звук а дијалогот е сведен на минимум. Тоа е врвот во филмското творештво. Осмислен е и најситниот детаљ како во постапките на главниот лик, ладнокрвен асасин од кого не добиваме ни ронка каква било емоција, така и во филмот како целина. Во филмот има акциски сцени, но на маестрален начин се изведени сосема мирно и полека а без тоа да влијае на напнатоста. Нема што друго да пишам, треба да се гледа. И Тарантино го гледал и учел од филмов.
Долгиот Велипеток (1980)
Главен лик во овој филм е лондонскиот гангстерски бос, кој на празникот од насловот ќе се соочи со непознат противник кој за еден ден ќе го сруши целото негово царство што го градел повеќе од една деценија. Боб Хопкинс во улога на овој немилосрден гангстер кој е сосема поинаков лик кога е во друштво на неговата жена, одлична улога на Хелен Мирен. Заедно со крајот на гангстерите го гледаме и крајот на една епоха на градот Лондон. Филмот е сместен во период токму пред големата трансформација на градот, така визионерски опишана токму од самиот бос - доковите да се претворат во комерцијални центри. Верувам ова буди многу носталгии кај Британците исто како и одличниот дијалог со многу нивни изрази и референци. Пирс Броснан ја има првата своја улога во филмов, а верувам и Гај Ричи нашол инспирација.
Следниот пат ќе ви спремам нешто тазе, оти некако многу заглавивме во 60-тите и 70-тите. 
. И на почеток многу смешно ми дое коа братов бегаше, се удри у бандера(не е тоа смешното), рандом лик му помогна, полека едно 5 минути си напраија муабет, и откоа завршија овој продолжи да бега.. закон 
