И мене. Буквално бев готов да се расплачам. Таа side-приказна совршено ја вклопиле, баш беше погодена. И тажна, упм! А докторот не ти личеше на Мадс Микелсен?
Да бидеме искрени - ни Тома не личеше на Тома, ни Силвана на Силвана. Едино Тозовац - ко син му да го глумеше, плукнат на него!
Ма филмот ништо нема. Освен сценографијата, и 2 и пол саати чиста емоција! Приказната ништо посебно, реализацијата исто така - ништо посебно, глумата беше ОК, освен lip-sync-овите, реков, можеле повеќе да се потрудат. Не зборувам тука за тоа дали актерите можеле да пејат, туку да се потруделе lip-sync-овите да не изгледаат толку лошо. Имаше ситуации каде на актерот му е затворена устата, а излегува глас од неа. Ама не можев да не му дадам 10, зашто емотивно ме здроби! Нешто вакво слично ми беше кога го гледав Мајки на Милчо, тоа е за мене вториот најдобар негов, и за него имам дадено чиста десетка, иако знам дека во секој поглед филмот е далеку од десетка.
Јас тука немам замерка. Во 60-тите и 70-тите периките во СФРЈ и тоа како биле присутни во високата мода, особено како додатоци (уметки) во косите. Посебно фризурата на таа последната жена на Тома беше баш погодена како од тој период.
Дел од (текстовите на) песните се на Жељко Јоксимовиќ, а сите ги пее Ацо Пејовиќ. Не се сите песни оригинални песни на Тома. Особено таа која најмногу погодува - „Ponoc“ (или „Ja nemam vise razloga da volim“) е оригинална песна на Жељко направена специјално за филмов.