аллександар
Вечно ненаспан
- Член од
- 5 мај 2006
- Мислења
- 7.381
- Поени од реакции
- 2.522
ОВА ВИСТИНА Е?????? ако е ова висатина тогаш по автоматизам либија е мнооооооогу богата држава. - значи сепак некоја корист треба да се има од нападот.. НЕЛИ ?За сите големи “демократи“ да им се посерам во демократијата ,како не не снајде нас некоја ваква диктатура ....
ISPOVEST: LIBIJCI ŽIVE KAO BOGOVI
(42) Ponedeljak, 28. Februar, 2011.| Autor: O. Dašić
Iz Libije sam poneo najlepše uspomene na državu i narod, nije mi bilo jasno zašto nas vraćaju dok nismo stigli na aerodrom, kaže Dragan Gordić
ČAČAK - Sutra bi se vratio u Libiju!
- Pitali smo se zašto nas vraćaju, pošto smo prvu gužvu i vanredno stanje videli tek na aerodromu - kaže Čačanin Dragan Gordić, koji se iz Libije morao vratiti pre isteka ugovora.
Vratio se, kako kaže, pošto su se svi vratili, ali je poneo najlepše uspomene na libijski narod i državu u kojoj se zbog visokih prihoda od prodaje nafte i malog broja stanovnika veoma lepo živelo.
- Vrlo su gostoljubiv i pitom narod. Ne rade mnogo, na posao dođu oko devet sati, a već u 12 idu kući na molitvu, kojih imaju pet u toku dana i koje nipošto ne propuštaju. Ne verujem da su neredi izbili zbog nezadovoljstva. Oni nemaju razloga da budu nezadovoljni jer žive kao bogovi - kaže Gordić, bivši radnik čačanskog „Remonta“ koji je u Libiju otišao preko crnogorske firme.
On dodaje da bi ljudi u Srbiji bili presrećni kad bi imali samo deset deo onoga što ima narod u Libiji.
- Imaju besplatno lečenje, školovanje, struju, a svi prehrambeni proizvodi su za 30-40 odsto jeftiniji nego kod nas. Ko želi da studira u inostranstvu, samo treba da napiše zahtev nadležnima i dobija stipendiju. Na pet miliona stanovnika imaju registrovanih 15 miliona automobila. Uglavnom su to skupa i dobra kola, do kojih lako dolaze, jer za auto od 50.000 evra daju 3.000 ili 4.000, a ostalo dotira država - priča Gordić.
Šaleći se, dodaje da mu se u Libiji jedino nije dopala brza vožnja i to što se ne obaziru mnogo na saobraćajna pravila. Kaže da je imao dosta slobodnog vremena, koje je iskoristio da obiđe istorijska znamenitosti i upozna se sa dosta ljudi u Zanzuru, predgrađu Bengazija, gde je živeo i radio.
- Narod je izuzetno gostoljubiv i pitom. Ne vole mnogo da rade, radna snaga im dolazi iz Tunisa ili Egipta. Strane jezike govore i oni koji nisu mnogo obrazovani, a za Srbiju su skoro svi čuli. Kada ima kažem odakle sam, odmah pominju Novaka Đokovića, Anu Ivanović, Savićevića - priča Dragan.
П.С како бе не се погоди во русија некој диктатор па да ја видам америка дали ке фрлаше толку чалам. Ах мамето нивно покварено... цел свет ги знае шо гомна се и упорно секаде успеваат да се испоизнабутаат.