Минав низ 600-те евра за семестар кој брат ми ги плаќаше на факултет на годишно ниво, не беше многу ни тоа, за 1 година ги отплати сите трошоци за студирање.
И лесно се наоѓа работа, ама тешко онаа за која си завршил/сакаш да ја работиш. Ако ти е само за парите може многу брзо да се отплатат така - работејќи во кафич, како чувар и слично.
Факт е дека образованието е евтино, трошоците, сметките, храната и облеката ја има и во сите останати земји па пак факултетите им наложуваат студентски кредити кој ги отплаќаат по 10 години со солидна работа.
Како што кажав, не пробувам да убедам некого или да му сервирам мислење - освен фактот дека образованието ни е евтино и во иднина тие 200 бонус евра нема да ти прават разлика ако студираш за да дојдеш до работно место. Многу студираат пошто дома ги тераат (читај :
не биди ко мене и татко ти, студирај да моеш да се вработиш) а не бидејќи самите сакаат, па тие 200 евра се залудно фрлени.
Неисе, од почеток муабетот ми беше матурантите да се стремат да се запишат на факултетот - не да му ја мислат многу на тоа во која квота ќе влезат ако успеат да го студираат тоа што
они сакаат.