Зошто смртта е толку табу тема, и толку потресување? Смртта е дел од животот, нели?
Јас се кладам дека од 600 заразени на ден, 599 да умрат, на никој тука окото нема да му трепне...а доколку умре некој близок, што потоа? Да кажам? Или да ќутам?
Мајка ми почина кога имав 9 години, татко ми кога имав 19, баби, дедовци, тетки, братучеди, курци/палци....знаете што се случи? Ништо, животот продолжува напред...дали е ебан Ковид, грип, рак, или мал милион на други болисти и причини, смртта е дел од СЕКОЈДНЕВНИОТ живот....беше пред ковид, ќе си остане после ковид...
Се сеќавате бе во весниците порано на задните страни што ги објавуваа починатите, беа по еден/двајца починати, или 2-3 страни беа исполнети?
Знаеш што викаа старите, бог да ги прости, времето им дошло..
И од утре да престанат да објавуваат заразени/починати, туку само оздравени, и по 100ка дневно да умираат, никој нема да се замара.
Што би рекол Рокет: Aww, boo-hoo. Everybody's got dead people!
И еве еден весел гиф...или џиф..за подобро расположение.