Во средно, во лудите години, кога се ни е поважно од учењето имало моменти кога сум посакувала да се урне цело школо
, но тоа биле моменти, денови...
Сега баш си го сакам факултетот. Можеби има врска тоа дека го учам тоа што највеќе го сакам во животот и што одсекогаш ме интерсирало, можеби има врска и добриот однос кој постои меѓу студент-студент и студент-професор, не знам со сигурност да кажам. Но, со исклучок на тоа што од мене се бара тотална посветеност и сосем малку имам слободно време (тоа се моменти кога и не сум баш воодушевена) сепак го сакам школото