Добре бре вие се по кафичи ли бркавте девојки,
јас не трошам муабет,не зборам - јас работам
ја пратам прво ден-два-три,сокриен во близина на селскиот бунар кога доаѓа,како полни,колку носи,каде ги носи,
потоа еден ден се појавувам,и ги земам наполнетите бардаци,
а понекој ден богами и кофи,и тргнувам сам,таа изненадена на оваа постапка ме прати.И ги оставам пред порти.Го напуштам местото без збор.И така некое време се истото,само што сега јас почесто и почињам да го вртам колцето додека ја меркам.Гледам ставила и кармин.
По некое време,мене не ми е до брзање,таа не може да издржи и ме прашува.
-Ти зошто секој ден ми ги носиш кофите. И како ја знаеше мојата порта.
- Што не ти кажале твојте,ти си таксана за мене,од малечка.
Зината ја оставам без збор,одам кон плевната и влегувам, слушам се приближува и таа,веќе се раскопчала и влегува.