Зошто на луѓето им е толку тешко да ја дофатат среќата?

[Joshua_Tree]

Stanale inertni,samobendisani i zatvoreni vo svojot svet.Samiot poim sreka nosi iljada prasalnici vo smisol na kriteriumite sto go cinat nasiot mentalen sklop po odredeni sostojbi na duhot.Vo taa nasoka,i za srekata kako takva...

Najgolemata nesreka na covekot vo moderniot vek ja pravat laznite standardi od tipot:LCD TV,ubava kola,tri kompjuteri po kuka itn itn.
Samiot smisol na srekata kako sostojba na duhot e izguben...

 

[RED PASSION]

Со текот на времето сфаќаш што сакаш да имаш во животот. Ке дојдеш до заклучоци од типот, ако го правам тоа и тоа ќе бидам конечно среќен/на. Наскоро тоа нешто ти станува цел во животот и почнуваш да се стремиш кон неговото остварување.
Моите првобитни размислувања се водеа во оваа насока. Не велам дека не се во ред, но што кога целта ќе се достигне? Што кога ќе дојде моментот на среќа? Зар ќе може да се задржи во текот на целиот живот?
Можеби да, во некоја форма на задоволство. Но човек никогаш не може да биде целосно задоволен. Да сакаш се повеќе и повеќе....тоа е во нашата крв. Конечното задоволство би требало да значи крај на се, зашто едноставно би исчезнала причината и волјата за живот.
Да го земеме за пример Сизиф (... си жив, хах). Ние сме Сизиф. Во нас е вроден некој природен инстинкт за борба и упорност колку и да изгледа тоа апсурдно кога ќе се гледа од страна. Ками го разгледува Сизиф како среќен, во моментот кога е на врвот, кога се одмара од носењето на товарот.
И јас го гледам како среќен, но не во тие мигови, туку за време не туркањето на каменот(посебно кога е блиску до врвот ). Борбата е таа која не прави вредни и му дава цел на нашето постоење. Таа треба да не исполни и направи среќни, затоа што тогаш мислите ни се насочени само кон победа и ништо друго. Задоволството кое се чувствува кога ќе дојдеме на врвот е краткотрајно. Тоа не може да се смета за среќа..
..и каменот повторно паѓа, повторно ни треба нов мотив за борба, нова цел...

Ниту еден живот не е само среќен или само несреќен. Сите поминуваме низ падови и успеси, сите одиме по патот со помали или поголеми ридчиња.

 

[filip_butel]

Некои луѓе тешко ја наоѓаат среќата поради тоа што не знаат ни како изгледа,ниту пак што бараат од неа...

 

[Blue Scarlet]

Za da mozes da go najdes vistinskiot izvor na srekata treba da potones vo sebe , no toa e najtesko ...

 

[Flash069]

затоа сто сме помни со негативни мисли и не правиме работи да ја придобиеме среката

 

[The Mistaken]

Понекогаш самите бегаме од неа(како повеќе да уживаме сонувајки), а понекогаш премногу сонувајки за неа, не забележуваме дека многу пати ни се пружила прилика да ја дофатиме. И многу пати бидејки некои од нас воопшто не знаат што претставува среќата...

 

[Бат Елохим]

Затоа што не се среќни со себе си. Затоа што не можат да најдат една единствена причина длабоко во себе. Секогаш ќе останат празни, безразлика по што и да трчаат и што и да ги прави среќни моментално кога ќе помине и кога на крајот на денот ќе останат сами пак ќе бидат несреќни.

 

[Кралот Марко]

Затоа што трошат драгоцено време да ја уништат туѓата среќа...

 

[Ankica]

Среќен човек за мене е тој кој е во хармонија со себе и се околу него , кој се сака себеси , ги прифаќа луѓето онакви какви се и уште нешто ,тој кој има многу радост во себе ..

 

[Красулка]

Затоа што сме егоисти, ненаситни и вечно незадоволни од тоа што го имаме.
Веројатно премногу слепи за да ја видиме среќата која навистина не опкружува и секогаш сакаме уште и уште, необрнувајќи внимание и запоставувајќи ја фактичката среќа.

 

[DonJas]

Чисто поради алчност. Никогаш не е доволно. Секогаш сакаме се повеќе и повеќе.
Додека не научиме да се радуваме на обичните ствари нема да бидеме радосни. Крај на приказната.

 

[Жозефин]

заслепени сме од лажните вредности, слепи сме, а некои од нас и премногу се замараат и сами на себе не си дозволуваат да бидат среќни. дефинитивно.

 

[blahblah]

Prasaj se dali si sreken i...ke prestanes da bides)
Koj go kazal ova, mnogu mudro covece e. Pa stvarno vise, segde slusame za taa pozitivna energija za toa da se bide pozitiven, za srekata... seto toa e mnogu ubavo, ama do odredena mera, pa covekot ne e robot, pa sekogas da bide sreken i nasmean, pa nekogas ni se place, nekogas sakame da se iskarame onaka so nekoj pa pak da se smirime i tn. pa i stresot e ponekogas dobar, malku da ne razmrda

 

[Е.Аркадјевна]

Среќа ова среќа она.. Сето време се вртка истиот муабет за материјално, пари, хармонија тоа па тоа. Среќа е индивидуален поим и секој човек си го сфаќа онака како што сака. Среќата за мене е онаква каква што јас ке си ја претставам, јас определувам што е среќа, друг си определува што е за него среќа. Можеби мене ме прави среќна утринското кафе, а некој среќен го прави незнам.. повикот на мобилен од драгата особа. И тоа е тоа. Среќен си кога самиот мислиш дека си среќен. Ипак.. мислиш..

 

[burn84]

Доста контруктивни мислења има на темава

Се што е претходно кажано си има своја вистина со неколку исклучоци.
Но, главниот проблем мислам дека е маркетиншки. Да бидам поконкретен, луѓето среќата ја поврзуваат со работи кои што ги гледаат...на пример на реклама гледаш како насмеано семејство јаде корнфлекс и во нивната подсвест влегува тој податок дека доколку го купат тој корнфелкс тие ќе бидат чекор поблиску до среќата. За жал сето ова оди многу подлабоко, ако заработиш многу пари ќе имаш гламоурозен живот и ќе бидеш среќен, значи ако пратиш мода ќе бидеш среќен, новите фармерки одДолче и Габана без разлика дали ти се допаѓаат или не, новиот албум на Ријана без разлика дали не ти се допаѓа. Сето тоа е многу промислено и убаво спакувано за да не држи во тој круг, но ние што размислуваме различно не прават лудаци затоа што си имаме свое мислење

Значи среќата е вечно недостижн за обичните смртници :kesa: