Драга Кајгана

[HITCH]

Живееме во многу чуден период. Сите сакаат да бидат експерти и креатори на јавно мислење, а тие кутрите не знаат ниту една реченица да сврзат.


Well, life has a funny way of sneaking up on you.
Isn`t it ironic, don`t you think?

 

[Ендорфиниус]

Значи колку пати да го гледам, уште ќе се смеам со солзи. Гол пиштол !! Ооооди бре, у тоа време ваков хумор да правиш пффф, каков 9гег, какви бакрачи. ОФИСЕР ДРЕБИН ! Кома е човекот, таква појава втор пат не се раѓа, за вакви улоги и филмови е роден.

Сега баш помина сцената кога лаборантот обајснуваше за отпечатоците од местото на злосторството. Да не знаеш у шо попрво да гледаш, дали да го пратиш текстот и муабетот што го прави блесавиот, или у позадина типката шо се тушира позади вратата ..


RIP LEGEND !

 

[Windfucker]

Го чекам моментот Марфи....Оставив полно чиниче со леблебии некаде блиску до мене и не можам да го лоцирам. Најверојатно ќе собирам леблебии вечерва...

 

[Зајче]

Драга ...

и онака еден ден сите ќе завршиме на исто место ... а од таму никој не се вратил

 

[dzesika]

So sakav be, sakav neso da ti pisam I pred sekunda zaboraiv.
Ne e toa.
Cekaj.
Ke mi tekne.
E ne mi teknuva!
Aj. Koa ke mi tekne.

Petok e utre! Yeeeey!
Toa sakav!
Dojdi! <3

 

[Кнез Мишкин]

Драга,

Кога 4 сата наоѓаш симетрија на молекули и пишуваш таблици на точковни групи, после тоа на се околу тебе ќе бараш симетрија... Бев на чај, кај другарче, 4 испив, сега знам дека нема да заспијам до сабајле.
И ја на времето си имав една Мари, се сакавме, другарска љубов беше тоа, Мари за среќа не заврши како онаа на Мишкин, али си отиде, се опамети на време...

 

[Moon Child]

Драга, конечно најдов време да ја симнам третата сезона Тјудорс. Вечерва планирам барем половина сезона да изгледам, две недели ја мислам

 

[Saber Rider]

Моментот кога после 10-тина години се качуваш на точак, и тоа не на било каков точак, туку на истото зелено Пони кое што си го возел последен пат
И моментот кога на него има залепено светлуцава сликичка од знакчето на Португалската репрезентација од Еуро 2000
И моментот кога чекав цел ден да помине за да го јавнам по улициве, пошто ми беше срам претходно да не сум заборавил да возам па да се искршам негде и да јадам тежок ремет
Али уште го газам, мада малце зарѓал и нозе ми отпаднаа при вртењето на педалите
Се израдував ко мало дете, алал да и е на тетка ми што после толку години и текна да побара некој стар точак за возење, па од нејзината желба искористив стариот точак да ми се врати во возна состојба.
Ах колку спомени ми се враќаат, кога организиравме трки низ населба, па летавме како луди по удолница Или кога и го позајмив на една другарка, а таа пустата падна во дупка и пола лагерчиња ми ги истресе. Ги најдовме и ги користевме во џамлии
А ми текнува и на последниот пат кога возев. Летавме со братучед ми на улица полна со помали деца, и братучед ми само што не згази едно од нив, се жртвуваше, летна преку гиданот се искрши доле. Комшикиве му фрлаа вода во фаца, иако беше далеку од онесвестен Моментот е што јас го изедов стапот, пошто наводно јас сум го терал да се пуштаме по удолницата И тука татко ми ме посрамотува, пред цело маало ми се дере, се врти, и таков гневен му мавам клоца по гз. Моментот беше што пред сите го мавнав (имав некаде 11-13 години незнам точно ). Никогаш во животот не ми се налутил како тогаш, ме бркаше до дома, знам се заклучив во соба, ќе ја искршеше вратата

 

[OSHO-Lover]

Еве еден мал извадок од книгата што ја читам...

... Не согледа дека нема место за двете страсти во истата душа. Тие не можат да живеат заедно во таа подеднакво поделена куќа. Љубовта се храни со имагинацијата со која ние стануваме помудри одколку што знаеме, подобри одколку што чувствуваме, поблагодарни одколку што сме... и така можеме да го видиме Животот како целина, можеме да ги разбереме другите во нивните реални и идеални односи. Само она што е добро и зачнато од добрини може да ја храни Љубовта. А Омразата се храни со се. Не постои ниту една чаша шампањ која ја испи, ниту пак богат оброк кој го изеде за сиве овие години кои што не ја нахранија твојата Омраза и ја направија дебела...

... Омразата ги заслепува луѓето. Ти не беше свесен за тоа. Љубовта може да види што пишува на најдалечната ѕвезда, но Омразата толку те заслепи што не можеш да видиш понатаму од тесната, заградена со ѕидови градина на твоите обични желби во која страста веќе беше пресушила...

И така ти викам... Се некако темпово се убрзува, бараш момент за себе во дента... пробуваш да ги украдеш, од сопственото време, тие некои кратки моменти... да земеш длабока воздишка... и да запреш бар за момент... и да се запрашаш... what the hell am i doing here... но не, не го губам времето со такви аут оф д блу прашања ... земам уште еднаш длабока и бавна воздишка, се испразнувам... и го продолжувам чекорот. Знам дека тие украдени моменти се најбитните моменти во мојот живот... milestone од каде секогаш нешто ново се раѓа, а старото избледува...

 

[Erich Zann]

Пак крајниците, а другарче сакаше да чести винце со сокче, ми вика речи му нека те болат утре, чунки така тоа одело. На девојката и реков дека нема да излегуваме поради лошото време, поточно времето не е лошо, напротив си е супер, со облачиња и дожтче во попладневните часови, па така останав дома се до 23 часот. Ме фати нервното дома. Надвор мирисаше на испарени капки, ретка појава во овие летни горештини, па така го јавнав точакот и правец кај горе споменатава. Не ме очекуваше, претходно се слушнавме, легна да спие. И се јавив откако стигнав пред врата, ја подразбудив, и врзав филм дека гледам телевизија, дека се досадувам. И на крај пред да затворам и викам излези да те мириснам на коса. Можеби некој би ме нарекол будала, но го обожавам тој мирис, со цела сила го внесувам преку сетилава и го оставам да патува низ дишните патишта, како да ме скокотка и храни внатрешно. За да исполнувањето биде поголемо, мирисот беше топол, полусонлив. Негативната енергија си замина, поседив во дворот некое време и се вратив назад. А да , пред излегубање ме начека татко ми кој се враќаше од работа, ми вика каде бе манга, сега че излегуваш во 11 сатот, а јас си ја кажав вистината, дома е премногу досадно, за брзо че се вратам. То е то денов, онака накратко.

 

[statusQuO]

Бркам медал.
Со гратис ракетка.
Ми чука срцето ко у живо да се тепам.
wish me luck

 

[Crazy in Love]

Каква исцрпувачка и маратонска недела беше ова... па, па, па. Има многу малце работи кои можат да ми ја исцедат енергијата ко мојот факултет. Има магична моќ во моментот кога ќе влезам да ми ја исцица цела позитивна енергија од мене.

Како Дон Кихот со ветерниците, така јас со факултетска администрација... Исто е. Буквално.

На страна сето тоа, како се насмеав денес со реченицава...
Научниците велат дека светот е составен од протони, неутрони и електорни. Заборавиле да споменат и морони.

 

[~DaRko]

Д.
ја стварно сум немал појма какво детство имал тато.
сега пред некој саат случајно му се испушти нешто што не требаше или пак намерно го кажа тоа и јас да слушнам?? :смајлиштогикреварамената:
како и да е, одам сега да си легнувам оти утре нема да можам да станам. секој ден се потешко ми се станува од топлиот ми кревет, колку надвор поввеќе врне и застудува толку повеќе ми иде да си се пикнам в кревет и да си лежам цел ден...ама тешко

 

[Filmakedon]

Драга,
Малиот на бато:

 

[Кики.]

Драга,
пак јас. Напуштањето тешко иде...
Не знаеш каков ми беше денов. Толку трчање и толку замарање одамна не сум имала.
Факултетот, не е факултет ако пред дипломирање не ти уништи се.
Упорно бараш човек за на „кафе“, ама затоа што мобилните се за во џеб или се исклучуваат поради празни батерии, не можеш да пиеш „кафе.“
Остај тоа... Јас конечно најдов супер фустан, без да се мачам да објаснувам или да цртам како сакам да изгледа. И нарцисоидно ќе кажам дека супер ми стои. Работава излезе: Man! I feel like a woman.
Вечерта со другарките од средно ќе беше совршена ако не ја фатевме другарката во лага (big one) и ако имав што да кажам ново, освен тоа дека вегетирам по дома и спремам дипломска.

Правило: Не го пуштај брат ти да излезе со другарите кај што излегуваат твоите другарки истата вечер и кога се знаат меѓусебе, а си се спремила да лажеш - ќе те издаде, ненамерно. Ако ништо друго барем спреми ги од дома да лажат...
Луѓево никако да се научат дека на лагата и се кратки нозете.
Ајде Драга, поздрав, еве ти една: