Dear K,
Моето убедување дека сум добар човек е разнишано секој пат кога некој лик пред мене оди и се влече како полжав а не ми дава да поминам. Имам анимозитет кон спори луѓе кои изгледа никогаш не се во брзање и се влечат од точка А до точка Б цел ден. Правите ли вие нешто во животот или од кафе на кафе?
Касиерката во локалната продавница 5 години по ред секој божји ден ме прашува: Are you a member? И секој пат во главата ми доаѓа истата мисла: не, now piss off! - со гласот на John Cleese од Монти Пајтон. Знам дека ве тренираат да прашувате ама 5 години ме прашуваш сестро, take a hint already!
Пред некој ден ми се пријаде сладолед од McDonalds, што е единствено што го сакам во тој ланец на ресторани за скапано месо. И одам така на каса да нарачам и ми вика дека нарачката сега е само електронски. И седам така во ред позади десеттина луѓе кои еден по еден скролаат сендвичи на некој огромен екран. Исто гомно се сите сендвичи, нарачај еден и одјеби! Сладоледот се разбира е на крајот на менито, додека го завртам ми отишла желбата за живеење, а не за сладолед. Бидејќи е тешко веќе да ѕирнеш во хартиено мени, да одбереш и да извадиш кеш од џебот. The future is here, ама не онаа што ни ја ветија кога бевме деца, со роботи и летечки возила, туку оваа во која морам да скролам 20 страни и да кликнам 10 копчиња за мочан сладолед на точење. Матер им.
Не сум јас толку намќор. Ова е верзијата од мене кога сум сам. Се навикнав на либето и секогаш кога не сме заедно малку вријам во себе. Им викам thank you со блага насмевка а во главава ги гаѓам со пикадо стрелки додека се вртат на wheel of fortune.
Англицизмиве не ги пишувам за да звучам паметно (
@Filip Telford знам дека во моментов те тера на јадење бурек, смири се и отстапи) туку затоа што англо-македонски ми стана начин на размислување, посебно кога се нервирам.
И така, утре е ден кога ние атеистите од православна вероисповед го викаме католички божиќ. Ден кога си разменуваме подароци и кога сме заедно. Денес сум напнат, но утре, утре ќе биде се во ред.
Среќни празници!
