.
Пишува познаничка Американка :
„Имам братучетка, ќе ја викам Дора. Секогаш имаше дечко, а се омажи последна меѓу нас братучедите, на 32 години.
Мажот и, ќе го викам Тим, изгледаше фин тип. Висок, плав, спортист, поминувал викенди во лов и риболов, и на врв на сето тоа, успешен бизнисмен. Беше очигледно дека братучетка ми направила добар улов.
Се’ си изгледаше како треба.
Никој не коментираше за тоа што Тим е тивок. Него не се сеќавам дека зборувал... ама никогаш. Го сретнав, мислам, еден Божиќ, - а буквално последен пат кога мои очи го видеа беше на нивната свадба.
Тим и Дора веднаш добија две деца. Таа децата ги носеше со себе на секој семеен собир, а Тим за тоа време беше отсутен: те во лов, те по работа, итн. Како што минуваа годините, за него престанавме да прашуваме, а таа престана да го спомнува.
На матурската прослава на нивниот најстар син, си мислев ,еве сега ќе го видиме Тим’. Тој беше дома во неговата канцеларија во подрум. Иако забавата се одржуваше кај нив дома, не се појави ни еднаш.
Да: забележавме, сите, дека е многу чудно.
Три години подоцна, на матурската на најмладото дете, исто... но овој пат тоа сите и го очекуваа. Никој за Тим не рече збор, освен вујко ми - таткото на Дора : .... „тој бескорисен кучкин син“
Можам да ви кажам со сигурност дека никој не беше изненаден кога, откако и последното дете им замина од дома, тие се разведоа.
Дора отсекогаш беше најсимпатичната, плава, со добра фигура, најубава од пет сестри. Во рок од две години се премажи, за фин човек.
Најчудно е она што стана од Тим. По дваесе години минати како подрумски осаменик и избегнувач на фамилија, тој земал се’ до последен цент и се преселил во Азија, каде што се оженил со некоја од дваесе и кусур години, и има деца со неа.
Сега тој е буцко на уште малку па 60 години.
Со децата негови во САД не зборувал ни еднаш.
На американско тло веќе не стапнал.
Сигурна сум дека има многу повеќе што се случило а јас не го знам, но ова е сето она што го знам.
Биди среќен Тим.“
.