Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Хоуп]

Ако ви е досадно да читате за нечие секојдневие, еве јас ќе ви раскажам за сечени глави, масакри, убиства и хорори што се случиле на балканов, па и тоа ако не ви е по ќеф, еве ќе правиме муабет за жените кои не знаат дека се исти како сите, и кои се симптомите дека си иста како сите жени иако мислиш дека не си. Битно да се замараш со нешто, па макар и те замарало, него да завршиш мртов ко во случајов во..... фрижидер. Буууу.

Стара куќа, од генерациите на баба ви и дедо ви, ако сте моја генерација, претежно и Надежно сеуште млади хе хе хе.

Никој не се замара, ама се сеќавате секоја таква куќа имаше онаков длабок фрижидер што го викаа. Некои и сега го имаат не знам, а и практично изгледа..

Е во оваа куќа го имало. Во подрум. И живееле маж и жена со два сина. Куќата во нивна сопственост, скромен, живот, мирна фамилија, по кажување на комшиите нели. Синовите биле некаде околу 8 и 10 години кога татко им ја пријавил мајка им за исчезната. Немало тоа време ни мобилни, ни локатори, камери не знам што, ја пребарале околината и останала жената како нерешен случај за исчезнато лице. Со години.

Пораснале синовите и кога починал таткото решиле да ја продадат куќата и да ги делат парите.

Зеле да расчистуваат, соба по соба, ходник, ова она и стигнал и подрумот за чистење. Што да му правиме на овој фрижидер 100 години стои тука, татко им баратал таму замрзнувал одмезнувал месо, зимници, летници ( клетници и четници аутокоректот ми го корегира упорно ) и ајде во ѓубре.
Само да испразниме што има. Риба, чварки, свинско месо, боранија, мелено месо, грашак и под нив мајка им.

Говедото од татко, повеќе од 10 години со давење ја убил мајка им и ја сместил најдоле во фрижидерот и повеќе од 10 години си вадел и си ставал месо ова она за ручек без никаква грижа на совест, а и до смрт не кажал на никој....

И замисли сега генерации понатаму дедо ми ја уби баба ми и ја замрзна во фрижидер..

Немој некој да крадел идеи за злочин и кај да крие тело од овие работи што ги пишувам. И не го пишував во еден здив, точно исецкано на 8 дела низ денов пишував.

Сецкано, како жртвата во следната епизода на крипи убиства со Хоуп.

 

[Византиецот]

Се пријавив на Боди Шејпинг курс, вежбање во група во теретанава моја, цело фуфи околу мене, како да бидиш хомо после? Во 10ици јога пози ги видов од секој можен агол.
Најака беше таја шо го водеше курсот, одма сетив ебозовни искри меџу нас, се разбира кладов невино лице. Енивејс, не е ова за мене, душата ми излезе во тој саат и пол два, последните неколку вежби ги глумев (Да). Сети, па извика Die Beine hoch heben! Одма се осетив ко престапник,
швајцарска дисциплина. Ме прекори *се кликоти кротко*, ај ај ај.
Никош не сум бил бодом, ама после толку кегел вежби, исто ко да сум бил? #ЗаСеИмаПрвПат

 

[Solaire of Astora]

Човек треба да пази што зборува, од што стравува, затоа што дефинитивно тоа што го мислиме, збориме и се плашиме - го привлекуваме.

Вчера се враќаме со жена ми од работа, гужва не фаќа и секој втор вози како луд во градов, и и викам - Абе секое влагање во кола веќе ми е страв да возам, ќе испозагинеме од некоја будала. Посебно па овие Швабиве, со Аудиња и БМВиња се за посебна опсервација и од нив ептен ми е шубе кога ќе ги видам во близина.

Денес пак се враќаме од работа, на поминување бевме до главната пошта некоја пратка да подигнеме, и не фати гужва кај мостот пред Ист Гејт. Чекам зелено, пред мене комбе, тргаме и од лева страна едно БМВ залетано на црвено, директива во мене се зачука. Германски таблици, со 5 годишно дете на сувозачко, без појас детето. Јас не го видов, жена ми вика на телефон зборел. Аман заман, да не праиме бука, колава моја па среќа пластикарија тој дел каде ме зачука, ништо не и беше, мало пластиче само пукнато, кај него малку гребнато.

Ебеш му матер, човек не треба да збори што го плаши, ниту пак да помисли или каже дека му е добро, зашто од искуство знам дека одма после тоа срања се дешаваат.

Најбитно, сите бевме ок, со малку адреналин од шокот.

 

[StoleD]

The Hitchhiker's Guide to Kajgana continued

As time passes, number two went to the loo and never came back. But I'm so excited because number three is here!

3. It's inevitable to meet this entity if you read „Драга Кајгана“. It thinks it likes girls, although girls rarely show interest for this entity. Or to be precise, it pretends it likes girls but deep down inside it's yearning for something else. You can assume what I mean by „something else“ and I mean hard wood! And surely you can assume the name of the entity as I will not name it because I don't want to summon the boring rag, it affects my aura and makes me grumpy. Interact cautiously! Be advised, death by boredom is expected!


End of Chapter One.

 

[Tonchie]

Драга Кајгана,

Си правев пријателски муабет со биф оперативец на ЦИА, за деталите - ТУКА

 

[Stefan-kobe]

Види го Тончи братот ама ме насанка, очекував дека ќе читам муабети како шпиунирал агентот, следел луѓе, праел тајни операции, а прочитав како изгледа еден ден на крстарење и пар приватни работи, симнување филм на УСБ, карање со колешката и ред други работи.

 

[Хоуп]

Како го поминав мојот летен распуст

Јас, Пеце и Мира игравме во дворот и дојде мајка ми и не праша дали сакаме сок рековме не ќе играме. Мајка ми не ни направи сок. Сокот беше домашен. Мајка ми ми беше лута ми рече како е разочарана. Цело лето се лутеше и не ме пушташе ни надвор а не ме однесе некаде на море или езеро да играм. Мене не ми беше убаво тоа. Учев математика и ја прочитав волшебното самарче.

Ехе во прво уште јас сум разговарала со оперативецот.

 

[The Dark Knight]

Климакс

 

[Луси]

Драга,

Нема појак филинг да асистираш у ресекција на рак во матка, цела женска анатомија во раце, матка зачувавме, туморските маси отстранети, нема поголем хајп не знам зашто луѓе користат дроги.

 

[Partizanen banditen]

Драга,

Идам 40 на сат спуст со точакот, кога приметив во еден момент паралелно до мене иде кола. Се окренав накај возачот, се гледаме 2-3 секунди, се насмеавме и му намигнав. После неколку мига се сетиме дека не ме видел, пошто носев очила за сонце.

 

[Хоуп]

Има и форумов јавна соба, слики од женските тука, па кај живеат, што работат, колку години се, убави ли се, мажени, со деца, во пензија? И имате крт да знаете, еве јас го знам освен по некој скржав комплимент фала ви и на тоа, муабетот дека сум еве цитирам "батали ја таа луда е, со сите е скарана и чудна е ептен".
Па може и така е кога ќе видиш, ама само така изгледа ви давам збор, благослов е да ме имаш мене за пријател, а штета само што е од пријател кажано, некој со кој го споделувам приватниот живот, т.е го имам на социјалните мрежи, и тоа многу одамна, а на една рака се бројат колку ве имам. Пријателе, ти простувам, подобро карај се, викај, биди чудак, ама зад грб вакви работи, е многу педерски.
Колку и да кажеш абе форум е што се замараш, криво ми е, повеќе ги ценам овие што ми лупале во фаца се, па колку и да било навредливо, него пријателов.

Еден мал дел од моето срце се искрши на милион парчиња.

Шала на страна вистина е педерски, бљак пријателе, фуј.

 

[McLovin]

 

[StoleD]

Oh dear, Chapter Two writes itself! Am I blessed or what? Probably not.

 

[Lokvan]

Кај има слики бе?

 

[Византиецот]

Кој спомна слики? Сакате од последните византиски авантури по континентот?