Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[TrendS]

Нешто што множам со нула и мразам е ТАСТЕР.
Конкретен пример ќе земам тастерче на работа. Секоја фирма има најмалку по едно тастерче.....секој со мозок и животно искуство.....брзо ќе го препознае.
Тоа тастерче е одговорно да каже кој заминал 10 минути порано од работа, кој бил два пати во денот вон пауза да се напие кафе во кујна во фирма.....нели да се освежи од работата......знае дури и кој колку пати бил во тоалет, па и колку време се задржал таму.
Тоа тастерче е тука да ѕирка по канцеларии, да провери тајно дали гледаш во монитор или погледот ти е на страна......ако погледот ти е на страна, не значи дека не работиш.......размислуваш во тој момент за тоа што го работиш.......но не се прифаќа.
Тоа тастерче е тука и секогаш се труди да биде фино и добро со сите......само со една цел, да влече, да црпи информации.

Секогаш сум се прашувал едно нешто.........што добива тоа ѓубре со тоа што ќе пропее и изреферира ситници. НИШТО! Сите го мразат, додека таму каде што таста исто го множат со нула.....но корисен им е од некои аспекти......со еден збор сите го мразат.
Не можам да разберам, која сатисфакција ја имаат тие мали ѓубренца, како и што размислуваат во малите главчиња, што очекуваат.......толку јадни, очајни плитки души.......гревчиња.

 

[redfogv]

Кајги,смејем се,а плаче ми се...

 

[@Fluffy_bunny]

На прашањето: Како си ? секогаш одговарам со добро иако може целиот свет ми се руши на глава. Одговарам на тој начин од една проста причина, а тоа е бидејќи никого не го интересира туѓата мака секој си има своја.

 

[dobramuzika]

kajgich, sakam vespa, vrekja cdinja so soul muzika i fred perry maichka.

 

[HEKOJ]

Дк, ова беше една од клучните работи што требаше да се искорени по 2016.
За жал, прерасна во уште појака форма.

 

[Taxi_Driver]

Драга,

Одамна немало вакви концерти во Скопје. Страшно ми недостасуват раните млади години

 

[Sussaro]

Те на пример овој турбофолк. Почнува со некое хорор филм пијано, ноќ и тип како трча по испрекинати линии по улица. Пијаното е толку ЕБАНО добро што веќе сум пола и повеќе купен. Во 12-та секунда почнува тоа цррр, цк, цк, цак, цак, цррр, цк, цк цак, цак, перипетија, ти прави билдап, знаеш дека те чека експлозивна кулминација, за на 24-та секунда да удри ерупцијата на басот и додека екстазираш, симултантно веќе се гледаш како уште утредента монтираш LED црево испод хауба за после вечерта да можеш со отворени прозори на колата и со песнава на цел глас да се паркираш пред клуб Шкорпион во Волково за да те видат сите. Спотот има малце Дејвид Линчовски шмек конкретно како во The Lost Highway, сиот тој чад, ноќта и филтерот на камерата сетиран да креира магловита атмосфера ти даваат стоунерски и/или dreamlike филинг на надреализам. А текстот, кокаин, трева, скапи брендови на пијачки, возам Мерцедес, кеш, кеш, пари, пари, секс, ние сме најјаки и ќе ве ебеме сите. Класичното шиптaросување во ваквиот тип на песни, ама тоа ми е мање-више битно. Што се мене тиче можеле да пеат и за поправка на IMT трактори во гаража, мене вожњата пак ќе ми е топ.
И да, кога и да ми текне да ја пуштам не може да помине само со едно слушање. Мора уште минимум 3-4 дози да удрам. Исто како PEZ бонбони. Изел ли некој само една?
Браво дечки, за тој адиториум на кој циљате, за тој правец од шоубизнисот што се го одбрале, за типот на ентертејмент во кое сте се насочиле, ова е факинг маестрално.

Два Бона од Драчево (а од кое друго место би биле), заедно со ќерката на Миле Китич. Коломбијана.

 

[Џонтра Волта]

На темата тастери.

Послушајте го чичко ви Боби.
За најдобро да го примените овој совет и животна лекција, можете friends да го смените со anybody.
И ќе имате мирна глава.


Шпион, кодош или модерно односно жаргонски кажано тастер е последното дно на човечки карактер.
Нема поголема гнида од таквата персона.
Не би да ги анализирам толку како ТренЦ и да навлагам у нивните лигави мозоци.

хк пу.

 

[Artemisia Vulgaris]

@Луси ми ствара немир во телото и мислите, ме скокотка онлајн во овие доцни ноќни часови. Боже, дај ми сила и прости ми ги гревовите!

 

[santelli]

ДК
на ваков ден си носам наочари за сонце со жолто стакло... Многу ми е убаво...

 

[ЈуријАркадиевич]

Од една страна сакам да го блокнам Драгонскај и да бидам раат од најиритантниот хумор на цела планета, а од друга страна, guilty pleasure ми е. Драгонскај, ништо лично, мислам дека и покрај хуморот си добар дечко.

 

[коцка]

насмевката како систем за одбрана

 

[FilipMKD007]

Чудно вака кога пишувам нешто на темава, а не се жалам од ништо.

Дојдов на форумов 2013 година, откако претходно направив еднаш акаунт во 2011 година на обид на Scirea да ме довлечка на форумот, со него се знаевме од заедничко водење на една фан страница за Арсенал која одамна не постои веќе. Тој акаунт од 2011 отиде во вечен заборав, заборавив и меил и пасворд и се, за форумот веројатно тогаш не бев зрел и не ми се виде интересен па не останав. Ама во мене остана некое жарче за ова катче,па во јануари 2013 направив повторно акаунт, овој од кој што ви пишувам сега. Кога дојдов тука, ми беше првично тешко да најдам многу теми за кои сум елоквентен, бев веројатно меѓу најмалите, прва година средно, па не успевав многу да се вклучам во некоја дискусија, изборот беше или да бидам набљудувач од страна или да пишам нешто ради реда неиздржано на некоја бош тема, билдање мислења од сегашна гледна точка. Е сега малку неочекуван спин на нештата. Тогаш како врапче меѓу јатото врани, голуби, орли, лебеди (секакви ги има карактерно), најмногу внимание ми задржуваше кога ќе прочитав мислење дека некој дипломирал, магистрирал, докторирал итн. Си викав ее јас дур дочекам вакво нешто да пишам, форумот нема да е жив веројатно веќе, може нема да има интернет и кујзнае што ќе има тогаш, ќе си се насмеев и ќе отидев на утакмица Вардар или ќе замарав луѓе да се собереме да играме маалски фудбал. Ама или време брзо помина, или форумот остана константа или јас брзо пораснав, или од се по нешто, ама еве се чувствувам должно да соопштам и тука дека јас вчера дипломирав. За секој пат кога сум немал на кој да го пишам личниот став за некоја тема и форумот бил оној кој сакал да ме сослуша, за секој пат кога сум се насмеал читајќи нешто, за секој пат кога читајќи луѓе што не ги знам сум имал чувство дека ми се блиски како фамилија поради тоа што имаме исти ставови и поминуваме низ исти нешта, за секој пат кога ми дал некој совет и ми помогнал, и сум дал на некој совет или помош за било што, за секоја драга личност запознаена од тука, се чувстуввам дожен ете да споделам. Па ако ме чита сега мене некој средношколец во прва средно кој лута во општеството како коцка лед во пијалок, да верува во себе, бидејќи некогаш вербата во себе и ќе му е единствено нешто што ќе го има, секогаш да си наоѓа катчиња како форумов за да си направи буст тогаш кога мисли дека е сам и општеството го отфрлило и низ се што ќе помине едно нешто да запомни што ми стои од мал на ѕид “Ако на животниот пат те занесе нешто и паднеш, стани, истреси се и продолжи. Не губи оној кој паднал туку тој што останал да лежи“.

 

[Partizanen banditen]

Драга

Бројката на страната е иста како годината на раѓањето на девојката на која сум и симпатија.

 

[Strictly]

Овие три песни ми се топ 3 турбо дизел фазон.. ftw.. коа ќе попуштиш малце се осеќа

Може имаше уште една две али ипак, крем дела крем^