Драга...
Полека се придвижуваме нанапред... Малку ама полека. ЗДРАВЈЕ!
Денес ми беше и најсреќниот и најтажниот ден во животот. Голема радост, голема загуба.
Нека бидат најсрекни, јас ќе бидам така најсреќен...
Кога ќе ја повлечам линијата, плусот оди до бесконечност. Тоа е радоста...
Одиме напред, полека професионално, живи луѓе ќе јадам, ама ќе успеам...
И за крај.
Од последниве 5-6 месеци заклучив дека народната " Подобро врапче во рака, отколку гулаб на гранка." е за лузери, и луѓе кои се плашат од порази, и оние кои не се достојни да остваруваат големи победи. Кога еден ден врапчето ќе ви го нема во рака, не одете по друо, ниту чекајте гулаб. Направете тој самиот кај вас да дојде.
ТАКА ЌЕ ЗНАЕТЕ ДЕКА СТЕ ПОБЕДИЛЕ!