Кајги јас сум и смотан и баксуз.
Ми се случи филмско запознавање со девојче. Поточно се удривме на пролаз. Слабичко беше ама уште ме боли рамово.
Шала на страна, се удривме и на девојчето при толку многу а4 листови што ги носеше, новчаникот и падна. Како жентлмен, и го дадов новчаникот и 10 секунди се загледавме. Се гледаше дека ни е судено, па ајде ќе се меркаме. Се извинив (а не бев крив јас) и ја поканив на кафе. Знаев дека ќе одбие ама јас да си прашам, може стварно ќе ни тргне. Одби и замина бргу. Не се ни запознавме.
После 2/3 недели, го среќавам девојчето како се шета со моја другарка надвор. Почнав муабетче со другаркава, па лека полека пак со девојчето. Пак се извинив (покажав слабост) и почнав да ја шмекам, и теравме нормален муабет. Девојчето се вика Ангелина се запознавме. Почнав да се потам, не знаев веќе што да зборам , како да мрднам. (случај на заљубеност).
После недела дена, другаркава и зборела како сум бил добар, вреден, културен. Па се согласи девојчево да искочиме.
Едвај се договоривме (зафатеност), и ајде ќе одиме во сабота во 10ч (сабајле). Окк, Почнав да не спијам со ноќи само сабота се врти.
Каде е лошото?
Најдоброто другарче купи нова кола, во петокот му ја дадоа, и вечерта ајде ќе части.
Каде ќе части? Дома.. Тоа значи пиење до бесвест.
Отидов кај другарчето во петок и си отидов тек во сабота vо 6;30 дома.
Како сум дошол дома не знам, ама знам дека станав од спиење тек во 14.00ч
Другаркава ми вртела, пораки пишувала.:
Цитирам: Кај си бе? Ангела те чека? Ја заебаваш нешто?
Кога ми текна што глупост сум направил, во земја продавнав.
Со душа ја чекав таа мочана сабота, а едно мочано виски/вино што и да беше ме поеба. (Јас сум крив, а барам кривец.)
Дојде понеделник, ја сретнав Ангела, ама она не ме познаваше. Почнав да се извинувам, ама џабе, ме откачи, ми рече не сум маж, доста се извинуваш.
Ангела, ангелу мој, не беше намерно верувај. Како капка солза си убава.
Ете каги што смотан и баксуз човек сум јас.
Здравје некогаш на внуците ќе им ја раскажувам оваа приказна.
Уште поубаво ќе биде чувството ако баба им биде Ангела, па да го потврди тоа.
Заљубен сум кАЈги. И изгубен.
Ми се случи филмско запознавање со девојче. Поточно се удривме на пролаз. Слабичко беше ама уште ме боли рамово.
Шала на страна, се удривме и на девојчето при толку многу а4 листови што ги носеше, новчаникот и падна. Како жентлмен, и го дадов новчаникот и 10 секунди се загледавме. Се гледаше дека ни е судено, па ајде ќе се меркаме. Се извинив (а не бев крив јас) и ја поканив на кафе. Знаев дека ќе одбие ама јас да си прашам, може стварно ќе ни тргне. Одби и замина бргу. Не се ни запознавме.После 2/3 недели, го среќавам девојчето како се шета со моја другарка надвор. Почнав муабетче со другаркава, па лека полека пак со девојчето. Пак се извинив (покажав слабост) и почнав да ја шмекам, и теравме нормален муабет. Девојчето се вика Ангелина се запознавме. Почнав да се потам, не знаев веќе што да зборам , како да мрднам. (случај на заљубеност).
После недела дена, другаркава и зборела како сум бил добар, вреден, културен. Па се согласи девојчево да искочиме.
Едвај се договоривме (зафатеност), и ајде ќе одиме во сабота во 10ч (сабајле). Окк, Почнав да не спијам со ноќи само сабота се врти.
Каде е лошото?
Најдоброто другарче купи нова кола, во петокот му ја дадоа, и вечерта ајде ќе части.
Каде ќе части? Дома.. Тоа значи пиење до бесвест.
Отидов кај другарчето во петок и си отидов тек во сабота vо 6;30 дома.
Како сум дошол дома не знам, ама знам дека станав од спиење тек во 14.00ч
Другаркава ми вртела, пораки пишувала.:
Цитирам: Кај си бе? Ангела те чека? Ја заебаваш нешто?
Кога ми текна што глупост сум направил, во земја продавнав.
Со душа ја чекав таа мочана сабота, а едно мочано виски/вино што и да беше ме поеба. (Јас сум крив, а барам кривец.)
Дојде понеделник, ја сретнав Ангела, ама она не ме познаваше. Почнав да се извинувам, ама џабе, ме откачи, ми рече не сум маж, доста се извинуваш.
Ангела, ангелу мој, не беше намерно верувај. Како капка солза си убава.
Ете каги што смотан и баксуз човек сум јас.
Здравје некогаш на внуците ќе им ја раскажувам оваа приказна.
Уште поубаво ќе биде чувството ако баба им биде Ангела, па да го потврди тоа.
Заљубен сум кАЈги. И изгубен.
