Драга Кајгана (виртуелен дневник)
- Креатор на темата Acid
- Време на започнување
D
dobramuzika
Гостин
во последно време фокусиран сум на анимирани филмови, анимираните серии ќе почекаат. 
туку, повеќе не играм арапи на спортска! 
туку, повеќе не играм арапи на спортска! 
shumecha.tableta
Модератор
- Член од
- 26 декември 2013
- Мислења
- 3.325
- Поени од реакции
- 17.790
Драгаа. Некое време те неам замарано, па ќе ме потрпиш тро малку да ти измешам баби и жаби. 
Морав некаде да ја изразам мојата изреволтираност. Во кој круг од пеколот ли ќе гори тој што смислил шише за пиво од 0.33л???!!! Пиво ли е, капки за очи ли се? 
Иначе овака јас кога палам светло, не пука една сијалица, не пукаат две сијалици... туку пука цел лустер и сеа не реагира ни на нови сијалици. Можеш да замислиш вечерва колку пати ќе се учукам во секое парче од мебелот пошто неам светло. Нек се угоде.
Пред некој месец ми стигна покана за ивент за обожаватели на гастрономијата и готвачи, со гости надвор од Македонија. Ама во ист ден се погоди да треба да полагам поише пати, да сум до 8 вечерта на факултет и да мора да одбијам. На повеќето што им кажав ќе ме потепаа, ми рекоа ти будала си, вакво нешто не се пропушта. Дента пред полагање буквално само што одбив, сменија распоред и излезе дека за џабе ја одбив понудата, бидејќи ќе завршев порано. Иако во секој случај немаше да стигнам на време, затоа што ни испитот не започна на време (кога почнал, хехе?) Нек се угоде, ај. Више срече други пут.
За првпат во студирањево извадив 94% на испит, без ниеден грешен одговор (читај без негативни поени) тука земав да се крстам со лева рака, радости, ово-оно. Кога гледам стигнуваат сумарни резултати, еееедвај 6ка. Ааа колешке на тестовите за бонус поени имаш -5, значи минус тие, минус овие овде, лабораториските ги немаш сите поени, плус од проективе пола... па доста ви е 6ка. 
Не дај Боже да извадев 90%, ќе го презапишев. 
Нека смее некој да ми пререче - ти само на 6ки се радуваш. 
Читаш услови за потпис: млеко од пиле, рог од еднорог, принесување жртва кон боговите, фати кактус со гола рака, баци си го лакот... Претерав и јас сеа ај.
Додека бев во читална, карши мене седна едно девојче, во рака носеше кафе и шеќерче (што го немам!!!). Се напнав, излегов на пауза, барав кафемати, не бре брате, ни ш од шеќерче. Не можев да се сконцентрирам еј. Ме копка од внатре, а глупо е да прашам, мртва тишина внатре и што да и' кажам? Извини, ама јас немам такво шеќерче, ако може да ми го дадеш и ако не е проблем, ако не пиеш благо кафе, дај ми го и другото, за дупликат ми треба.
И ништо од бизнисот. 
Патем ја добив и втората понуда за работа поврзана со готвењево. Почнав уште од јуни да спремам испити за во август и најглавниот си го положив, што значи стварно се ближи крај на светот.
Соске нервоза? Дикле романтика. Скроз официјално, имам треснато на земја во секој град што сум го посетила. Не дека е за фалење, ама шо има везе бе, да се најде у муабет. Периодов ми е таманка. 
П.С. таман помислив дека имав видено све во животов (лажам иначе, неам помислено такво нешто) и оп... пред мене еден во автобус на ЈСП правеше згибови на држачите.
Скупа е теретана бе, кога имаш автобус.
Ај, пријатно.
Некое време те неам замарано, па ќе ме потрпиш тро малку да ти измешам баби и жаби. Морав некаде да ја изразам мојата изреволтираност. Во кој круг од пеколот ли ќе гори тој што смислил шише за пиво од 0.33л???!!! Пиво ли е, капки за очи ли се? Иначе овака јас кога палам светло, не пука една сијалица, не пукаат две сијалици... туку пука цел лустер и сеа не реагира ни на нови сијалици. Можеш да замислиш вечерва колку пати ќе се учукам во секое парче од мебелот пошто неам светло. Нек се угоде.
Пред некој месец ми стигна покана за ивент за обожаватели на гастрономијата и готвачи, со гости надвор од Македонија. Ама во ист ден се погоди да треба да полагам поише пати, да сум до 8 вечерта на факултет и да мора да одбијам. На повеќето што им кажав ќе ме потепаа, ми рекоа ти будала си, вакво нешто не се пропушта.
Дента пред полагање буквално само што одбив, сменија распоред и излезе дека за џабе ја одбив понудата, бидејќи ќе завршев порано. Иако во секој случај немаше да стигнам на време, затоа што ни испитот не започна на време (кога почнал, хехе?) Нек се угоде, ај. Више срече други пут. За првпат во студирањево извадив 94% на испит, без ниеден грешен одговор (читај без негативни поени) тука земав да се крстам со лева рака, радости, ово-оно. Кога гледам стигнуваат сумарни резултати, еееедвај 6ка.
Ааа колешке на тестовите за бонус поени имаш -5, значи минус тие, минус овие овде, лабораториските ги немаш сите поени, плус од проективе пола... па доста ви е 6ка. Не дај Боже да извадев 90%, ќе го презапишев. Нека смее некој да ми пререче - ти само на 6ки се радуваш. Читаш услови за потпис: млеко од пиле, рог од еднорог, принесување жртва кон боговите, фати кактус со гола рака, баци си го лакот... Претерав и јас сеа ај. Додека бев во читална, карши мене седна едно девојче, во рака носеше кафе и шеќерче (што го немам!!!). Се напнав, излегов на пауза, барав кафемати, не бре брате, ни ш од шеќерче. Не можев да се сконцентрирам еј. Ме копка од внатре, а глупо е да прашам, мртва тишина внатре и што да и' кажам? Извини, ама јас немам такво шеќерче, ако може да ми го дадеш и ако не е проблем, ако не пиеш благо кафе, дај ми го и другото, за дупликат ми треба.
И ништо од бизнисот. Патем ја добив и втората понуда за работа поврзана со готвењево. Почнав уште од јуни да спремам испити за во август и најглавниот си го положив, што значи стварно се ближи крај на светот.
Соске нервоза? Дикле романтика. Скроз официјално, имам треснато на земја во секој град што сум го посетила. Не дека е за фалење, ама шо има везе бе, да се најде у муабет. Периодов ми е таманка. П.С. таман помислив дека имав видено све во животов (лажам иначе, неам помислено такво нешто) и оп... пред мене еден во автобус на ЈСП правеше згибови на држачите.
Скупа е теретана бе, кога имаш автобус. Ај, пријатно.
Lester Freamon
A man of focus, commitment, sheer will...
- Член од
- 14 јануари 2015
- Мислења
- 16.238
- Поени од реакции
- 36.516
Доста е интернет за денес 
Ilumious
Патник, педер, поет, администратор, масон
- Член од
- 29 јануари 2007
- Мислења
- 84.962
- Поени од реакции
- 195.500
На Алфа има доктор на тема канцер/меланом на кожа и објаснува човеков саат време што како, и вика водителката ајде гледачи да вклучиме. Се јавува една госпоѓа и вика немам вкус во устава ништо не чувствувам што ми е знам дека не е за смеење, сигурно во очај е од голготата по клиникиве ама од губење вкус до меланома... 
Стариве апла знаат да го погодат моментот на контактниве емисии и затоа најново хоби пред да идам сабајле на работа ми е гледање контатни емисии. Памтам пред 5-6 години кога беше актуелна легализацијата евро - квадрат, една баба се јави да праша дали за гробно место важела и фаворитот секако, иако пак ќе кажам дека не е за смеење ама првите 5 секунди ме можеш да се додржиш. Психијатар беше гостин исто на Алфа и јавувач го прашува лекаров, докторе што ми е, саатов сега е 8:20 ама мене не ми е како за 8:20, туку како за 8:40 
знам дека не е за смеење, сигурно во очај е од голготата по клиникиве ама од губење вкус до меланома... Стариве апла знаат да го погодат моментот на контактниве емисии и затоа најново хоби пред да идам сабајле на работа ми е гледање контатни емисии. Памтам пред 5-6 години кога беше актуелна легализацијата евро - квадрат, една баба се јави да праша дали за гробно место важела и фаворитот секако, иако пак ќе кажам дека не е за смеење ама првите 5 секунди ме можеш да се додржиш. Психијатар беше гостин исто на Алфа и јавувач го прашува лекаров, докторе што ми е, саатов сега е 8:20 ама мене не ми е како за 8:20, туку како за 8:40 
- Член од
- 10 септември 2016
- Мислења
- 9.333
- Поени од реакции
- 19.029
http://www.gol.mk/rakomet/grkinkite-koi-ne-igraa-ep-poradi-imeto-makedonija-na-priem-kaj-pretsedatelot
Болен народ ова ни албанезите не го прават
Болен народ ова ни албанезите не го прават
Кајгана,
жал ми е кога гледам луѓе кои си ги прокоцкуваат шансите да успеат да направат нешто со животите нивни и се убедуваат дека им е прекрасно да имаат покрај себе партнер кој денот го минува стониран и мрзи што е присебен измеѓу два џоинти.
Криво ми е што како што стареам се повеќе ја искусувам комплексноста на постоењето, а се помалку го разбирам.
Се прашувам како ли постои толкава дискрепанца меѓу мене и луѓето кои ме создале. Жал ми е што е толкава, што никогаш нема да се најдеме на пола пат. Што засекогаш ќе бидеме ко речни брегови. Доволно близу за да се гледаме, доволно далеку за никогаш да не се сретнеме. Камо да бевме подалечни, веројатно немаше да жалиме. Што подалеку од очи, подалеку и од срце. Ваљда истото важи и за семејни врски, не само за тие романтичните.
Деновите уште се долги, Кајгана. Сеуште доволни за празнината на битисувањето да ја искусувам некогаш и по 20 часа. Читав пред некое време дека после 60-тата година нагло опаѓаат невролошките структури кои го организираат афектот. Што се 40 години, ќе стегнам заби да ја издржам проѕирноста. Ко искинат жолт лист среде есен. Оние што од инает остануваат до декември без да ги откине ветре.
За среќа имам прозор кон светот. Можеби е мало прозорче, такво како она низ кое модерните астрономи гледаат настани стари милијарди години, но сепак прозорче. Таквите искуства се моите гравитациони бранови. Доволно кратки за ако не бидам присутен постојано да ги пропуштам и никогаш повеќе да не ги фатам.
жал ми е кога гледам луѓе кои си ги прокоцкуваат шансите да успеат да направат нешто со животите нивни и се убедуваат дека им е прекрасно да имаат покрај себе партнер кој денот го минува стониран и мрзи што е присебен измеѓу два џоинти.
Криво ми е што како што стареам се повеќе ја искусувам комплексноста на постоењето, а се помалку го разбирам.
Се прашувам како ли постои толкава дискрепанца меѓу мене и луѓето кои ме создале. Жал ми е што е толкава, што никогаш нема да се најдеме на пола пат. Што засекогаш ќе бидеме ко речни брегови. Доволно близу за да се гледаме, доволно далеку за никогаш да не се сретнеме. Камо да бевме подалечни, веројатно немаше да жалиме. Што подалеку од очи, подалеку и од срце. Ваљда истото важи и за семејни врски, не само за тие романтичните.
Деновите уште се долги, Кајгана. Сеуште доволни за празнината на битисувањето да ја искусувам некогаш и по 20 часа. Читав пред некое време дека после 60-тата година нагло опаѓаат невролошките структури кои го организираат афектот. Што се 40 години, ќе стегнам заби да ја издржам проѕирноста. Ко искинат жолт лист среде есен. Оние што од инает остануваат до декември без да ги откине ветре.
За среќа имам прозор кон светот. Можеби е мало прозорче, такво како она низ кое модерните астрономи гледаат настани стари милијарди години, но сепак прозорче. Таквите искуства се моите гравитациони бранови. Доволно кратки за ако не бидам присутен постојано да ги пропуштам и никогаш повеќе да не ги фатам.
- Член од
- 26 јули 2017
- Мислења
- 81
- Поени од реакции
- 116
Милион документи. Полиција, општина, сликички, осигурување. Почнуваш да се осеќаш како Нео во Матрикс, ми фали само Тринити во кревет сега.
Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
- Член од
- 1 ноември 2011
- Мислења
- 8.604
- Поени од реакции
- 15.409
Ставрогин
Член од:
19 март 2011
Мислења:
15.441
Допаѓања:
31.868
Ставрогин
Член од:
19 март 2011
Мислења:
15.441
Допаѓања:
31.868
Дај бе умри, време ти е.
................................................................
старееме сите, и оние со две години и оние со деведесет и две,
и полека не нема... без ред и редослед
најпрво го загубив четвртиот за покер,комшијата Благоја,
па потоа третиот за преферанс,сватот Раде
најпосле замина и вториот за шах и домино ,партизанот Добре,
Останав сам и сега отварам секој ден пасијанс да видам што ќе биде со мене утре,дали желбата на СТАВРО конечно утре ќе се исполни.
Последно уредено:
the_kop
Модератор
- Член од
- 14 јануари 2011
- Мислења
- 10.432
- Поени од реакции
- 13.558
Кај си бе Драга...нема те нема, па па се изгубиш.
После година и два месеци трагање по Скопјево, барајќи се самиот во толкава метропола и барајќи онака вистинска работа, конечно пред неколку месеци сфатив дека сум на правото место. Ја работам работата од соништата (ајде да не претерам, можда не е до толку ама е повеќе од одлично
).
Сето тоа убаво, но пред 2 месеци ми се случи вистинска трагедија, една од оние од кои стравуваме да не ни се случат уште како мали...го загубив татко ми.
Очекував да биде тешко, ама дека ќе поминувам низ ваков пекол еве веќе 64 дена, никако не ми беше планирано.
После година и два месеци трагање по Скопјево, барајќи се самиот во толкава метропола и барајќи онака вистинска работа, конечно пред неколку месеци сфатив дека сум на правото место. Ја работам работата од соништата (ајде да не претерам, можда не е до толку ама е повеќе од одлично
).Сето тоа убаво, но пред 2 месеци ми се случи вистинска трагедија, една од оние од кои стравуваме да не ни се случат уште како мали...го загубив татко ми.
Очекував да биде тешко, ама дека ќе поминувам низ ваков пекол еве веќе 64 дена, никако не ми беше планирано.