Депресија, меланхолија... Тажен сум - ми се плаче!

S

Stryder

Гостин
Се дешава од време на време, а по природа сум многу депресивна личност и многу малку ми фали да паднам во депресија. Баш и дојдов на оваа тема бидејќи претходните денови бев еден од најсреќните луѓе на светот, а вечерва се ми е црно без посебна причина и ми се иде да плачам и да плачам и само да плачам... И порано ми се случувало така ама сега у последно време е много полошо и многу почесто паѓам во депресија. Али јебига, у право се што викаат дека животот е тажен, со ненадејни изливи на среќа :)
Диазепам, хелекси и останати депресиви на централниот нервен систем никако не ти препорачувам, од едноставна причина што не се за депресија и ствараат зависност. Се знае кои апчиња се за депресија, додека споменативе понекогаш се даваат ако и само ако имаш и останати појави, како анкциозност, несоница и сл. Најдобро е да се консултираш со психијатар, не со оние кај коишто влагаш и оп ајде ова апче и она апче, туку со некој кој ќе ве ислуша, ќе поставува навистина за вас тешки и можеби и прашања на коишто не би сакале да одговорите. Единствена работа што би можел овака да ти ја додадам а веројатно нема да ја слушнеш од некој психијатар се например 4-те благородни вистини од будизмот и сродните религии за природата, причините и решението за отстранување на страдањата(се разбира според нивните сфаќања), но сепак мое мислење е дека најдобро е да се консултираш со психијатар од видот којшто погоре ти го напишав затоа што ние заради разните предрасуди, емоции и илузии коишто ги имаме за самите себе не можеме објективно и реалистично да се согледаме.

  1. Страдањето постои
  2. Страдањето потекнува од приврзаноста кон желбите
  3. Страдањето престанува кога приврзаноста кон желбите престанува
  4. Ослободување од страдањето е возможно со практикување на благородниот осумнасочен пат
 
A

AnFem

Гостин
Ме ирититра моментот кога многу луѓе ја мешаат депресијата со тага. Делуваат како некои разгалени тинејџ принцези. Верувајте ми, не сакате да осетите депресија.
 
Член од
15 април 2013
Мислења
1.038
Поени од реакции
796
Последната епизода на депресија (изгледа помина не осетив како и кога помина)
си плачев без причина без осет за време и простор, вентилот ми беше отворен, водоинсталатор немав не се најде и така си плачев
едно време ми се направија црвенила ама не на очите туку под нив под подочникот како елипсовидни и како модри
сега да ме убиеш незнам зошто плачев

ме фаќа така од време на време депресија, трае од 3 недели до 3 години и пушта :) знам што ќе речите,ама не помага секс ни јадење ни шопинг, ни игра на тронови ни комедија некоја
чувството е како од срцето да ми тече крв испарува внатре се претвора во една магличка што расне и сака да ме голтне
и незнам еве исчезна се истреби можда нема да се врати никогаш
 

.Sky.

Заменик министер без титула
Член од
15 февруари 2013
Мислења
6.857
Поени од реакции
7.241
Текст кој верувам повеќето кои сте во депресија би требало да го прочитате, верувајте ќе научите многу работи.


Во јули, 1883 американскиот писател Хенри Џејмс примил писмо од својата пријателка и колешка Грејс Нортон. Таа во писмото му се пожалила дека е многу депресивна во последно време поради еден смртен случај во нејзиното семејство, а Џејмс, како голем пријател, ѝ возвратил со овој сочувствителен и охрабрувачки одговор.

Писмо до депресивната пријателка
Моја драга Грејс,

Јас секогаш сум потполно немоќен пред страдањата на другите, а писмото што ти ми го прати ми откри такви длабоки страдања што едвај знам што да ти кажам. Ова секако не е мојот последен збор, но мора да биде прв. Не си единствена, тоа е сигурно, во ваква чувствителна состојба во која изгледа како да е твоја сета беда на светот. Но, имам ужасно чувство дека даваш сѐ од себе, а не добиваш ништо, дека не ти е возвратено ништо во твоја корист и дека од сѐ на крајот добиваш само бол. Сепак, јас сум решен да не ти зборувам поинаку отколку со гласот на разумот.

Не знам зошто живееме, не знам од каде и со која цел доаѓа до нас подарокот на животот, но верувам дека можеме да живееме со мислата (секако, до одреден степен) дека животот е највредното нешто што го имаме и затоа е голема грешка да се откажеме од него додека има уште да се живее. Со други зборови, свеста има неограничена сила, па иако понекогаш делува како свест за страдање, дури и кога се пројавува во бранови и не дава да престанеме да ја чувствуваме, ние сепак правиме нешто, се обидуваме, се молиме, затоа што има нешто што нѐ држи до одреден начин на размислување кој веројатно не е добро да се напушти. Во право си кога мислиш дека сите ние сме ехо и одглас на истото и благородна си кога твоето интересирање и сожалување за твоето опкружување пројавува поддржувачка и хармонизирачка сила. Само немој, те преколнувам, да ги воопштуваш овие симпатии и нежности, запомни дека секој живот е посебен проблем кој не е твој, туку туѓ, и смири се со оваа твоја ужасна алгебра. Не се претопувај премногу со универзумот, туку остани цврста и стабилна колку што можеш да бидеш. Сите ние живееме заеднички, а оние кои го знаат тоа и љубат, живеат најмногу. Си помагаме меѓу себе, дури и несвесно, секој колку може, си ги олеснуваме маките, придонесуваме за заедничкиот успех, им овозможуваме на другите на живеат. Тагата доаѓа во големи бранови, никој не го знае тоа подобро од тебе, нѐ обвиткува и иако речиси нѐ задушува, сепак нѐ остава во состојба да знаеме дека ако таа е силна тогаш ние сме посилни, по што таа поминува а ние остануваме. Таа нѐ износува, нѐ искористува, но и ние ја износуваме и ја искористуваме неа. А тоа не се гледа, туку подоцна наоѓаме начин да сфатиме.

Моја драга Грејс, ти минуваш низ темнина во која јас со моето незнаење не гледам ништо, освен тоа што ти страшно си се разболела од тоа. Но тоа е само темнина, не е крај, не е вистинскиот крај. Не размислувај, не чувствувај повеќе од тоа што можеш да поднесеш, не носи заклучоци или одлуки, не прави ништо туку чекај. Сѐ ќе помине, и ведрината и прифатените мистерии и разочарувањата, а нежноста на неколку добри луѓе и новите можности во животот ќе останат. Ќе правиш уште многу работи, а тоа ќе ти помогне. Битно е во меѓувреме да не се претопиш. Ќе направам една механичка споредба: колку брзо и да трча коњот, кога ќе застане, колку и да е потресена, ќе биде перфектно истата Г.Н. на седлото. Обиди се да не бидеш болна, тоа е сѐ. Во тоа лежи иднината. Ти си предодредена за успех и затоа не смееш да не успееш. Ја имаш мојата најнежна наклонетост и целата моја доверба.

Твојот секогаш верен пријател,

Хенри Џејмс
 

perez9

расипано јајце
Член од
30 декември 2013
Мислења
1.041
Поени од реакции
990
Имам победено депресија ама ме фајкаат уште кризни моменти ама во форма на полесна тага и плач.....Некое душевно разјадување без потреба како да го објаснам
 
Член од
15 април 2013
Мислења
1.038
Поени од реакции
796
Текст кој верувам повеќето кои сте во депресија би требало да го прочитате, верувајте ќе научите многу работи.
Добро и кажал, и добредојден лесен текст за мене, инаку одсабајле имав мисли тешки еден тон. Баш сабајлево мислев на одговорот од еден мој пријател на мојата депресивна состојба пред години. Беше многу краток и јасен, рече оди сега и скокни. Амс јас со некоја христијанска мисла застанав. Денес пак ме мачеше мислата што не го послушав одма. твојов текст излезе на време и на место, фала ти.
П.с. никој да не се осуди да ми каже дека не ми е искрен пријателот.
 

Gregor

Оbserver
Член од
6 февруари 2013
Мислења
1.021
Поени од реакции
1.935
Ко ќе се сетам дека порано на темава си разменувавме мислења за таблетки and stuff и таман кога почнаа да зборуваат за рав фуд, тревки, сангејзинг како најефикасни начини за лечење на депресијата викам темата го допре дното, но ете грешка бев, дното биле мотивациони текстови, ко фемина да сме.
 

.Sky.

Заменик министер без титула
Член од
15 февруари 2013
Мислења
6.857
Поени од реакции
7.241
Добро и кажал, и добредојден лесен текст за мене, инаку одсабајле имав мисли тешки еден тон. Баш сабајлево мислев на одговорот од еден мој пријател на мојата депресивна состојба пред години. Беше многу краток и јасен, рече оди сега и скокни. Амс јас со некоја христијанска мисла застанав. Денес пак ме мачеше мислата што не го послушав одма. твојов текст излезе на време и на место, фала ти.
П.с. никој да не се осуди да ми каже дека не ми е искрен пријателот.
Мони, јас лично сум се соочил со смрта и ме делеле многу малку моменти да заминам од овој свет. Тогаш кога најмногу ми беше потреба подршка беше од пријателот. Пријателите,семејство се оние столбови кои ни даваат подршка и многу други работи. Но тогаш кога ги немаме ние треба да бидеме како личност најсилни. Затоа лично мило мие што тој текст помогнал некому искрено ваквите текстови многу помагаат.
 
Член од
21 август 2008
Мислења
6.500
Поени од реакции
1.320
роко сифреди рекол курот не трпи секирации, него коа ти е до секирации не ти се ебе не дека не моеж него дека нејчеш ти иде да ја акнеш по глаа а не да ринташ.
 
Член од
17 ноември 2019
Мислења
59
Поени од реакции
38
Depresija,kako da ja prepoznaete i reagirate na vreme,ste se soocile li so nea,dali moze da se izlekuva?
 

Kajgana Shop

На врв Bottom