Дали се плашите од смртта, и што мислите за неа?

[demmian]

Смртта е сосема приридна и нормална појава,така да воопшто не ме потресува мислата за смртта.

По-скоро би кажал дека смртта е голема трагикомедија,доколку го снајде човека во период кога тој е во творечките и инвентивни години од својот живот.

Така да,секако дека ја прифаќам смртта како нормална појава и дел(крај)од сечиј животен циклус,но пред тоа барем да ми е дозволено да го остварам она за што секојдневно се борам,она кое се нарекува идеал,кој секој еден човек би требало да го има како еден вид патоказ,визија во овој земен живот.

 

[zmej gorjanin]

Одговорот на ова прашање зависи од тоа дали си ти задоволен од својот живот, доколку си, имаш причина да се плашиш да не го изгубиш тоа што го сакаш, ако не why should you be so scared, at last you will be going on a better place

 

[leila]

Од мојата не, ама од смртта на блиските , да , во последно време почнав да се плашам , откако почнаа да се разболуваат и откако починаа тројца мои подалечни роднини и тоа во три години, секоја година по еден.

 

[Дрндалче]

еднаш прочитав некаде: некогаш нема да дознаеме дали смртта е најубавото нешто што може да ни се случи.....

 

[renate]

E bogami ne veruvam deka nekoj ne se plasi od smrt.Prvo covek neznae kako ke go strefi smrt,dali lesno ili tesko ke ispusti dusa?Mene mi e mnogu strav na primer.Mi se ima sluceno srceto da mi lupa160 otkucai vo minuta pa da mi se kocat race i noze pa da nemam zdiv e pa aj neka kaze nekoj dali nema da se custvuva neprijatno pri pomislata sto ako mi e dojden sega krajot?Eposle toa mozda e lesno ama niz seto ova da pominuvas ne bi rekla deka e lesno da mislis pozitivno za smrtta.E sega site znaeme deka smrtta e priroden proces isto kako raganjeto ama sepak mene mi e jeziva.

 

[Сатори]

Не се плашам од сопствената смрт се плашам од туѓата и да не бидам виновна за неа.

 

[koleee]

Умри млад и вечно ќе си млад!!!
Шо има да се плашиш едноставно тие оваа како си дошол така и ќе заминиш
јас на пример не се плашам!!
Само живеј го секој ден како да е последен и то еден ден ќе видеш дека е стварно така позз

 

[Пеам на свадби]

Се плашам од тоа да не умрам пред да ги поминам убавите работи кои си ги замислувам и сум си ги зацртала... И од тоа да не дојде прерано... Затоа сега решив повеќе да внимавам на здравјето. Тек кога ќе се разболам (дури и најмала настинка), сфаќам колку сум била среќна здрава... А дефинитивно, најмногу се плашам од долго боледување пред смрт, односно живеење со чекањето на смртта... :nesum: Се избедирав сеа...

 

[_Vlatko_]

Не се плашам ама кога ќе дојде тој момент нека помине брзо и лесно!:helou:

 

[DonJas]

не се плашам.. ја чекам со отворени раце... (гостопримлив чоек)..кога тогаш ке ме собере... питање на време...

 

[Пепи]

Тоа е природна појава некои веруваат и во задргобен живот и дека повторно пак ќе се родиш..

 

[m.marko21]

Не се плашам бидејќи смртта е сигурна, животот не :salut:

 

[neo_wmaster]

Во последните два месеци умреа повеке од 10-тина луге кои ги познавав и ептен се плашам од смртта, и гледам да мислам што помалку на тоа. Не би сакал да умрам млад, зошто нема да бидам во можност да ја исполнам целта која си ја имам зацртано. Нели сите ние имаме мисија на овој свет? Ако не ја извршиме мисијата, нема да бидеме запомнети дека сме живееле, а тоа е исто како и воопшто да не сме живееле.

 

[nihilista]

и вака и така ко да не сме живееле, тоа што ќе не памтат, што имаме од тоа кога ќе не нема?!

 

[c i t r o]

Смртта е крај на синџирот наречен живот,значи-
Се раѓаш,растеш, се развиваш,старееш и умираш.
Секојдневно се раѓаат и умираат лиѓе,така да животниот процес тече и се обновува.
еден умира друг се раѓа,таков е флуидот на животот, а човек е премногу слабо суштество и се плаши од смртта,од тоа што е непознато,мрачно..
Затоа ретко кој човек не се плаши од смртта.