Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека...

[Kuklickaaa]

После дожд сонце, а сонцево е претопло од коа завршија олуите. Сакам мир љубави, сакам убавини и само уживање уживање и најопуштено уживкање со тебе. Ти си ми неодолив!!! Мој и само мој најубав.
Еве ми звониш коа ја само што фатив фон по 2 сата.. НЕВЕРОЈАТНА поврзаност. Исто мислиме исто збориме исто осеќаме исто сакаме и затоа знам да се совршено уклапаме......Моето срце е твое од првиот ден кога те осетив. Лов ју и точка!

 

[NelTu]

I need you and a cigarette.

 

[Raziel]

Дека се' е кажано. Дека секогаш кога ќе ја отворам темава за да ти пишам нешто, тебе, која дефинитивно постоиш и не си конструкт за потребите на постов, се навраќам на монументалниот факт дека Најдобриот најдобро ја заокружил темата Љубов. Дека нема повеќе, нема подобро, нема посилно и попродорно. Пре би да мојата порака биде негово ехо, одошто негова бледа копија.

Tropna beznadezen ljubovnik na tvojata vrata i ti mu go skrsi srceto
tropna don zuan na tvojata vrata
lazejki te deka ke ti go podari cel svet
pomisli deka te saka
toj te ostavi za druga
Tropna eden osamen patnik na tvojata vrata
negovata senka edinstven negov sopatnik
negovata misticnost bese negovata intriga
pomisli deka e bog i taka te ostavi da se molis za nego
tropna eden sirak na tvojata vrata
milost pobara i ti mu ja dade
no kako glusec toj od tebe ne se trgase
barase se poveke i ti mu ja zatvori vratata i nikogash ne posaka da ja otvoris
Tropnav jas na tvojata vrata kako nekoj sramezlivko koj nikogas ne videl i osetil zena
kako nekoj cvet koj sto ceka da go drzis vo tvoite nezni race
kako nekoja ptica sto mu se skrseni kriljata i ti go izleci,mu ja podari tvojata dusa
i sega toj na edna granka sedi i ja pee tvojata pesna,
toj bese kako neotvoren nenapisan dnevnik,zaguben vo nekoj orman,zapusten so edna prasina,
bez nastani i koga go otvori kako tragicna dusha pocna da pisuva
vo nego i go napravi da sjae,od tvojata ljubov.
Dali tropnav na vistinskata vrata?

Почустувај нешто


Почустувај нешто
види го летното сонце
неговата жега
жешкиот асфалт
ме потсеќа
кога се бакнувавме
милувавме
и држевме раце
таа врска
неразделива
како синџир
Сега кога
гладот на страстите
се враќа во
нас
како соколи во кафези
затворени и чекаме
љубовта пак да
не спои
гледај ја природата
како не повикува
Погледни ги ѕвездите на небото
како треперат
како нашите очи
што со поглед се милуваат
и во исчекување се
пак да бидеме заедно
ние сме едно
љубовта наша
неуништлива и вечна
како дијамантите
но сеуште сме на почеток
љубовта наша
се бруси се руши
и на крај таа ќе блеска
верувај во мене
те сакам
но не сум купидон
па со љубовна стрела
да те убодам
не сум тој
јас сум човек
што те разбира
и за тебе
се жртува...​

Твојата убавина


Твоето лице чисто како утринска роса
само допир од твоето ангелско лице
и сите болки во срцево ми отидоа
далеку во безвременскиот и таинствен простор
кадешто нашата љубов царува
Твоите очи убави и ретки како длабоките небесни океани
што гледаат подлабоко од нив
се протнаа под дното на океанот
и мојат душа таму ја најде и ја погали
ја крена на површината да плови
за да го најде патот до твојата звезда
Твојата коса мека како свила
кога ја галам со моите нежни раце
низ неа се испуштаа таа убава музика на харфа
и таа музика стана дел од мојот ритам во срцево
се вплови во моите вени
и таму остана
врежана до крајот на мојот живот
Твоите усни слатки како шекер што не се топи
тоа диво маче во мене го скроти
го натера да пишува поезија
да те импресионира ко рајска птица
со неговата поезија и рајски танц
да остане таму во небесата
и кога ке се најдат
тие две ретки звезди најсветло ке сјајат
во бесконелниот простор
кадешто се кријат сите тајни и мистерии
а една од нив е најглемата тајна
нашата љубов
​

Дојди вечерва

Дојди вечерва и насмевни се
твојата насмевка е моето разбудување од сон
и мое апче за спиење
Дојди вечерва но не ме мрази
животот е тежок,и секој грешник се кае за своите гревови
а се каам што те изгубив
кога ми рече те мразам
заплакав и се околу мене стана бледа слика
која е фотографија на твојата омраза кон мене
Таа вечер пролеав солзи колку еден монсун
беф фуриозен и кршев се пред себе
создадов бура која ја пролеа болката кон тебе
Зашто ме затвори?
Овој сокол сака да лета слободно
А не да седи во овој љубовен кафез
кој само ти можеш да го отклучиш
ослободи ме љубов
и остај ме да летам слободно кон небесниот шир
Дојди вечерва иако е за последен пат
не сакам да ја заборавам твојата насмевка,
твоите очи беа моите ѕвезди
Каде си сега заводничке
кој го заведуваш во твојата подла игра?
Дојди сакана моја
иако љубовта е еден стар орман полн со прашина
најди го дневникот во кои се запишани
сите моменти поминати со тебе
исчисти го
и пронајди го моето проклето срце
закопано и магепсано од твоите раце
во еден храм кадешто ја нудиш
мојата душа на боговите
како жртва за умрената љубов
што замре како згасната ѕвезда
Дојди вечерва..
Но не ми ја барај душата
таа е проколната од тебе
дојди..
но не потонувај во поплавата
од леење солзи
Сонце мое згаснато
љубовта не е ништо
освен цвеќе што не е дораснато
нека моиве зборови се твоја среќа
зашто утре ќе се смееш
кога ти беше во моите
прегратки се топеше како свеќа

​

Ќе ризикувам се
само да го погледнам твоето лице
твоите две прекрасни очи
тие две очи што ме пронајдоа мене
животот ми е празна чаша кога не сум до тебе
скроти ме како мало маченце
што го држиш во рака
скроти ме
и ќе дознаеш дека те сакам
погледни во ѕвездите
како треперат
од љубов се смеат
само ние двајца на клупа седиме
и над нас две ластовици од љубов пеат

Не не смеам да те изгубам сега
сакам да сум во твоите прегратки
кои бурно ги чекам
твоите усни
меки како нежна ружа
допри ги на моите
и цела љубов моја ќе ти ја пружам
твојот нежен поглед
што срцево ми го грее
ти си девојката што ме прави наж
и што ме смее

 

[Грејвдигер]

ме уби, матер ми ебаше.

 

[Саншајн.]

Јас и ти не сме создадени да сме далеку еден од друг. Јас и ти сме создадени да се сакаме и покрај сите караници. Го направив тоа за тебе, и ќе правам и други лудости само да сфатат сите колку е голема љубовта што ја чувствувам за тебе.. Кој што сака нека збори, ако треба и пеш би одела до твојот град, до твојата куќа за да бидам покрај тебе.. Следен пат тоа е на ред.

 

[Miss.Independent]

Само ова..

Навистина не знам.Дури сега дознавам за модерната љубов.
А, не сум виновна. Нека кажат барем на вести, да се информирам.
Вака се срамам, излезе дека само јас не знам да љубам.
Старомодно сум го правела тоа.
како неука да прашам има ли нови правила во сакањето? Следејќи го мојот романтичен ген во себе, правам само како срцето ми налага. Искрено ги кажувам своите чувства. Но, спротивно ми се враќа. И, не знам поинаку да сакам.
Старомодна сум. Сакам кога нештата течат спонтано, сакам кога постојат само пристојни момци и девојки, без етикети на себе и кога не ти е страв во кого ќе се заљубиш. Сакам кога никој од никого не ја презема љубовта и кога сакаш само еден до крајот на животот. Сакам кога една прегратка и еден бакнеж значат нешто.
Бидејќи не сме животни.
Не не води само инстинктот.
Старомодно кажувам дека сите ѕезди би ги ветила кога искрено љубам.
.
Зошто не им е доволен само еден за да им биде се
Зошто во постанокот на светот не ги ставиле само Адам и Ева без змијата, бидејќи денес тие влечуги се накотија во секаков облик.
Зошто на љубовта ѝ се даваат нови правила, кога се сака само со едно - со она од срцето.
И зошто само мене ми е убаво вака.
Вака, кога старомодно љубам.

Не сум веќе интересна кога на глас ја набројувам иднината што ја замислувам со него. Тој веќе испланирал повеќе да не биде со мене, си нашол поинтересна.
Глупаво и старовремски звучам кога ја кажувам вистината.
Модерно било да лажеш дека сите те сакаат и по тебе трчаат.
Не како мене - кажувам дека сакам само еден.
Ама пријателе со среќа нека ти е можеби ќе те сака повеќе од мене

 

[nesanica92]

Дали некогаш си бил заљубен? Несподелено заљубен. Ужасно е, нели? Тоа те прави толку ранлив. Ти ги отвара градите, ти го отвара срцето , ти ги одзема мислите. Со години си ги градил своите одбрани, со години си учил како секоја таква емоција да ја одбиваш, бидејќи знаеш каков ќе биде крајот – ќе бидеш повреден, тоа е повеќе од сигурно. И тогаш, кога мислиш дека си јак, дека не е можно да бидеш слаб на такви чувства, се појавува една обична личност, со ништо поразлична од останатите во твојот живот. Личност на која со текот на времето ќе поклониш дел од себе. И истата оваа веќе не толку „обична “ личност прави нешто глупо како да ти се насмевне, да те изгушка и КРАЈ – живтот веќе не е твој, ништо не е исто. Љубовта зема залог. Како предатор ти го јади срцето, ти ја обвиткува душата во магла. Веќе не сонуваш во боја. Седиш сам во мракот и плачиш. Боли. Не само во фантазијата, не само во мислите. Чувствуваш болка внатре, длабоко во градите. Болка, која те дели на илјади парчиња. Кажуваат дека вреди да сакаш, па било само едносмерно. Еве затоа продолжувам напред. Но искрено да ви кажам – ја мразам љубовта. А со времето забележав дека и таа ме мрази мене.

 

[volsebni4ka_19]

Далеку си! упм се нека иди со ова километриве зошто не си како цела година шо беше тука со мене, да ти сварам кафенце, да те каснам за твојте буцкасти обравчиња, да ти се обесам на врат, да ти се мушнам под раце и нежно да ме погалиш по косата и да ме бакнеш на челото. Да те малтретирам, да ти мавнам шамар, и да се тепаме за да ми вратиш, или пак само да легниме обратно со главите и да се гледаме очи во очи.
Вчера си легнав сама ми беше грдо и ладно. ми студеше на грбот, и перницата не ми беше како шо треба заради тоа шо цела година спијав на твојата рака.
или да да измолам да ми легниш не гради и нежно да те галам по косата како да си ми бебенце.
САКАМ ДА ТЕ ГУШНАМ, СИЛНО И ДА МЕ КРЕНИШ ВО РАЦЕ И ДА МЕ ВРТИШ, и да ми речиш си се здебелила 2кила од минатиот пат.
МИ НЕДОСТИГАШ

 

[nesanica92]

Јас сум очајно
заљубена во тебе,
но знам дека не го мислиш исто ти за мене.
Тоа е чудно и некако тажно
како од утро до мрак
наоѓам прилика да ти го спомнам името
пак... и пак.
Во еден момент летам од Љубов
во следниот тонам во животот суров...
И ноќе, и дене пишувам писма,
но не ги праќам-
страв ми е што ќе помислиш.
Сакам да врескам, да скокам, да се смеам
секој пат кога јас мислам на тебе
сакам да молчам и тивко да плачам
секогаш кога знам дека ти не мислиш на мене...

 

[Tender Girl]

Прости ми злато...што не знаев за мерка....Не знаев колку треба да бидам искрена...Не знаев за лаги, не знаев за невнимание, не знаев да ти се лутам, а требаше...Но не знаев колку е доволно за да ти ја покажам љубовта спрема тебе, љубовта во мене што твоето име го носи сега...
Остани со здравје....Ќе се трудам и јас да го сочувам моето.Па, со среќа нека ни биде во иднина...

 

[Мачорка]

Ми фалиш како смисла во пост на спирос.

 

[Forza Milan!!!]

01001001 00100000 01101100 01101111 01110110 01100101 00100000 01111001 01101111 01110101
Ова е наш јазик, си се разбираме ние.

 

[Саншајн.]

Не сакам да знам ништо за тебе, не сакам да имам ништо повеќе со тебе. Ми се гади од самата помисла дека можев да те сакам слепо. Ми се гади од самата помисла дека бев со тебе. Ми се гади од тебе и самата помисла на тебе.. Ќе избришам се што ме подсеќа на тебе.. Секоја слика, секој поклон подарен ќе го фрлам. Вредам повеќе од тебе. Ти... ти не знаеш да сакаш и никогаш не си сакал.

ОДЈЕБИ.

 

[Hurin]

да се женам или да се скарам, прашањето е сега

 

[Schürrle]

На фејсбук или влегувам, или ич не влегувам, а секогаш кога ќе флезам, имам што да видам. Пред некој ден мислев дека си сама, баш добро ќе ми дојдеше, да видиш како е кога ќе те заЕБАТ. А денес, демант на тоа, влегувам и оп, твојава слика со новиов, на вашата семејна прослава. За арно нека е, поздрав