for my ex: Многу ми е криво што не те задржав..тогаш не знаев дека го имам најубавото нешто крај себе..дури сега сватив,,после една цела година..последниот пат кога те видов не ти се искажав целосно,немав ни време.Знам дека нема пак да ме засакаш,после толку мачење да ја добиеш љубовта од мене,јас те отргнував се подалеку.Знам дека се избацив со таа порака пред еден месец,но не можев да се контролирам.Се изненади нели?знам..но зошто тогаш пак побара да ме видеш,да поминеш неколку часа со мене?Зошто..кога веднаш потоа ме остави..не ,ти веќе не си истиот.Си станал суров.Сакаш да ме гледаш како се мечам додека се обидувам да ја добијам љубовта од тебе,и уживаш во тоа.Иста бев и јас тогаш.Многу ми е жал.Сеуште некои песни ми будат спомени,оние спомени,нашите.Се смееше со мене,кога бев тажна се обидуваше да го поправиш тоа...А јас?ЈАС Глупавата,не го заслужував тоа,не,...многу бев себична.И прегеска кога ми направи здраво,ја осетив топлината на раката,секогаш ти беа топли,ги топлеше и моите,кои цело време беа смрзнати,ко и моето срце.И да,веднаш се сетив како ме држеше пред сите за рака,додека мене ми беше срам од тоа.Многу се каам.Се надевам дека ке те прегрнам некогаш повторно,така силно како што го правеше ти тоа.И додека велам дека некој друг го сакам,се лажам себеси.Ти си оној кој го заслужува моето срце.Многу ми недостигаш,многу!