- Член од
- 2 април 2007
- Мислења
- 96
- Поени од реакции
- 12
Точно 2 месеца откако стави крај на нашата 10 годишна врска. Се ме боли и тагува во мене. Едноставно немам зборови со кој можам да се утешам и да верувам во тоа дека секое зло е за добро. Се чувствувам како изгубена без тебе. Целиот живот и во него ми беше поврзано со тебе....а сега? Ништо! Новиот пат по кој тргнав е многу трнлив и боли. Помина роденденот мој, не ми се ни јави да кажеш среќен роденден,помина и Велигден и пак не добив еден збор ни порака, ете и 1 мај си замина и прв пат по 10 години го “празнував“ сама...Ете се ближи и 8 мај, денот кога ќе означевме 10 годишнина од нашата врска и љубов....и како да бидам среќна, како да не патам, како да не ми се плаче, како да бидам со некој друг???? Немам ни сила, ни нерви сега некој да ме замара..Бев спремна за ТЕБЕ и за никој друг....Те сакам без разлика колку ме повреди и ме повредуваш без да знаеш....знам дека јас те идеализирав во своето срце и за мене беше совршен, иако не си...ти си се, освен совршен...ти си еден мамин син чија мама успеа конечно да го оддели синчето од мене...нека ви е на чест....ама тркалото се врти.... а и Господ враќа...за секоја солза :uvo: