Зш јас, зш? Деновиве бев пресреќна, исполнета.. А сеа шо? Нишо.. Ја ризикував довербата на многу луѓе, одев против сите правила, се борев со цела чета луѓе и одкако ја добив битката, бев предадена. Сега знам колку боли искористувањето. На сите им создадов непријатности и повторно ништо. Од љубовта не видов ни трага. Прокоцкав и среќа и шанса, повредив луѓе и сепак, залудно е се! Чувствувам гнев и омраза, чувствувам одбивност кон она за што се борев, ама ете сепак, бев изиграна, како и секогаш. Не, не сакам да живеам повеќе во овој свет. Не, не сакам да гледам вакви неправди. Не, не сакам да им ја уништам (не)среќата на двајца луѓе, иако со една реченица можам да им го направам животот пекол. Не, не сум таква јас. Ништо не бидува со сила.. Само, тргни ми се од патов, и никогаш појќе да не те видам. Никогаш! Спомни ме понекогаш, спомни дека те сакав како никого досега. Спомни си и дека ме повреди. И.. СПОМНИ СИ ДЕКА ЌЕ ТИ СЕ ВРАТИ!