Сме урлале сношти со сестра ми во два како нездрави, а поминавме само 5-6 страни, какви ве има само ...
Инаку кога почнав, да се исповедам и јас со моето најгроги пијанство : Се деси на 13.02.2012, значи пред точно 1 година и 3 дена, понеделнички. Претходната ноќ (неделата) скапав од учење и бдеев над книгата цела вечер, бидејќи од 8.00 го полагав најтешкиот предмет од тој семестар. Немав никаков елан, веќе речиси предаден и немав голема надеж околу положување. Заврши испитот, ги оставам листовите на катедра, излегувам од амфитеатарот и осетив како 10 кила да се имаат симнато од мене, олакшање до недоглед. Фаќам такси, влегувам и ми ѕвони телефонот. Другарче што студира во Италија ми вика : - Ајде да се видиме, пристигнав пред некој ден. - Јас му враќам : Може, ама ќе седнеме прво да јадеме, оти сум прегладнет, па после ќе пиеме кафе некаде. Дил !
Седнувам јас во една пицерија, порачувам 2 пастрмајлии за јадење и си викам 'Ај ќе го пречекам со еден бокал вотка, оти знам он ужива во неа' (а и да се опуштам малце и да ми падне тензијата од испитот). Пристига он, му светнаа очите кога виде што има маса и почнавме. Јадевме шо јадевме, ја почнавме вотката. Го испивме бокалот, он вика 'Е што сега на 1 само ли ќе останеме ?'. Ајде втор .. Стигнавме и до трет. После третиот, убацуваме у лер, келнерот ни носи една голема тацна лешници, бадеми и сл. апетисани и сменивме на Туборг. Испивме по 2-3 и другарот ми вика ајде ќе се префрлиме у една наша кафана подолу. Саатот веќе 2-3 дојде, а ние седнавме околу 10.00. Јас му викам : Бива, ама ќе поминеме со таксито од кај мене да земам само нешто. Пијан мозок, гледајте каде ме носи - Влегувам дома, земам од подрумот неотворена флаша Смирноф и му викам : Нека застане само таксистот на кратко пред Тобакото да земам едно украсно ќесе, ќе се направиме луди демек ти е роденден во кафаната
. Газдата е наш човек, нема да замери и од него ќе биде јадењето и другото пиење. Овој почнува да се смее и ми дава рака.
Влегуваме во кафаната и правиме сцена. Се поздравуваме прво со газдата и јас почнувам да го гушкам другарот, да му ги тегнам ушите, родененски желби му посакувам и му ја ''поклонувам'' вотката
. Седнуваме двајцата у сред кафана, пристига мезето и ја затепуваме флашата. Ни се придружија уште две другарчиња, на кои им свртевме. До кај 5 часот се собра голема клапа, почнавме да забегуваме по малце, па се преместивме во горниот дел на сепаре, каде нема никој да не гледа. Ја докрајчивме таму јас со другарот вотката, се вративме пак на пиво и тука веќе ми се во магла неколку часа. А околу 6.00 се деси најголемиот ексцес. Вртам на една другарка и и' викам : Да се нацртате во барот за неколку часа, вечер има караоке.
ПЕТОК УБАВ ДЕН Е ЗА ИЗЛЕГУВАЊЕ! А нема врска, понеделник цел ден
. Ми го слушнаа муабетот сите на маса, ми удрија по еден искривен поглед, ама јас толку пијан што не можам да укопчам што е работата. Додека ме убедат дека е понеделник, поминаа 10 минути.
После тоа почнаа да ми паѓаат очите и прв ги напуштив. Таксито ме остави пред еден другар, се испружив едно здраво пред зградата негова, како не се прекршив не знам на ледот. Се собрав некако, направив мал ремет кај него, а и они си гледаа циркус од мене. Дојдов малце при себе, гледам не ја бива работата и стасав пешки дома. Одма, како ракета у кревет, а саатот едвај осум. Се будам во 12 ипол, главата ми тежи триста. Гледам леген до креветот, ама празен (моите мислеле дека ќе си ги истурам цревата). Ја примеќам сестра ми седи на ПЦто и ја прашувам : Ептен голема катастрофа се деси ? И она само се сврти и ги стегна вратните жили и вилицата (го знаете оној израз, кога некој сака без збор да ви каже дека е лоша работата). Другиот ден извинувања и слични последователни ствари, али најбитно брзо ми простија дома.
Тоа е најлошото мое пијанство
! Значи сума-сумарум испаднаа едно 700-800 мл. вотка и околу 5 пива, ненаспиен, истоштен од испитот, ме тресна од земја. Сум бил пијан и други вечери (тоа уствари не беше вечер, сред бел ден
), сум испивал и повеќе, сум повраќал, цели вечери се ми биле во магла ..
Ама да заборавиш КОЈ ДЕН Е ?! Тоа мислам втор пат не го искусувам ....