Серијал З`ш да не... колумна втора
Коњи, чашитки и ченки варени
Некој турист од оние скопјанишчана дошол Охрид и си ја паркирал колата покрај некоја куќа и му излегла некоја баба на пенџере па му рекла „Кревет синко“ и овај и вратил „Не фала, си имам стан“. „Аморе синко кревет“ и овај пак и викат „Не ми треба сместување, си имам свој стан!“. И чоеков ошол да шетнит тро, поминале неколку сати, се враќат и глеат колата нигде. Почнал да се чудит и да пцует а бабава му излегла пак на пенџере и му викат – „Аморе синко, ти реков кревет... ги кревет со пајакон“.
И после некој ќе речит охриѓани не чинеле. Ем најгостопримливи, ем вака да ти се најдат ко ќе си во незгода, ем све. А скопјанишчана секогаш викет демек ко ќе дојделе кај нас полицајцине им ги ваѓале таблицине од по колине ко ќе виделе „СК“ и казни им пишеле. А еве сами си признавет дека тие си се криви. Вицов шо мислиш, ја дан го измислив... Од скопјанишчана е овај, демек нас ќе не заебавет ама уствари сами си се заебале. Виде бабичкава, одма да му се најт, да го предупредит, ама кој му е крив на овај шо не разбират. Е пак нек се смејт на дијалектов да го видам, ко ќе се опрчит онаму в полиција некоја иљадарка.
А пак и најде кој да кажвит за дијалектов. Како се нервирам на лето ко ќе слушам по градов „Кај ќе искачаме по дискачиве...“ Ам ако ви е за скачење, могли би да скачете и од Канео мор другови и другарки. Се наполнале со србизми онаму и тие мене ќе ми продавет приказни за јазиков. А од овде и Климче и Наум и универзитети и писменост и све си почнало. А ко ќе дојдат кај нас трчет да се сликет со Климчета на плоштад и со Кире и Мето понака на кејон. А да ги прашаш ни знает ни кој биле ни шо биле, и плус не знает да зборвет македонски и на крај тие ќе прает вицој за дијалектов наш... Абе од такви... баш од такви луѓе ни пропаѓат нас државава, не од друго, од нив...
Зато и во Европска Унија уште не сме влезени. Да беше до Охрид уште од четрс-друга ќе бевме таму туку... Ние шо можевме да напрајме напрајвме, ој на листана од УНЕСКО, први сме по убајни, а другиве шо... шо имет напраено за државава?!? И после пак се жалет скапо им било во Охрид, зато не идале. Ваш проблем бе, појќе езеро за нас. И пак шо, лошо дан ни е со бугаркине... мх, мх, мх, какви имат баче, ја за вас ќе плачам...
И ај шо ти велам во УНЕСКО сме, туку и за него гледам овие скопјанишчава прает некој дубари за да не тргнет од листата таму. Се жалеле чичковците таму многу се градело, многу се загадувало... Дека никој немат храброст да кажит мислите не знајт некој кој е крив... Еве ја ќе кажам бе, скопјанишчана се криви, кој мојт друг. Сине згради шо се изградени и шо ни пискет од УНЕСКО за скопјанишчана се изградени, им прает станој за после да можат да ги издавет, пари од туризмов наш да прает. Мислите некој трева пасит, ние не знајме шо се дешават... и после ќе слушаш „охриѓани го запустија градон и езероно“ а за све тие се криви. И шо викет за загадвењево... и то ти е све од скопјанишчава бе брат. Ој на лето на некоја плажа и глеај колку од скопјанишчана одат во вецињана по плажине. Николку! Сите намерно ни го мочет езероно за после ко ќе дојдат од УНЕСКО да мерат да речат сте го загадиле. Стратегија... стратегија ти е то бе брат. Ама дур си ќутиме ние ќе си мочет тие. Требит бе да се станит, да се кренит глас, ако требит и некоја улица да се блокират. Кајчињата и ждранк Подмоље, да не мојт никој да поминит навака. И ќе ги чуваме, не ќе ги пуштаме ни од коли да излегвет, па ко ќе им дојт за мочање да требит внатре да се помочет, да видат како е... Тие мислат езероно така е, кој како стигнит ќе се мочат... Не бе брат, морат нешто да се напрајт, до кога вака...
А за многу работи да ти кажам вака искрено немат правда. Ене види Скопје шо прает, прво компјутер на секое дете па после споменик на секој чекор. Кај нас ништо... А шуба замисла иам вака да ти кажам право, како мојт да се напрајт Охрид со споменици, по, по, пооооо, Рим кисела вода со лимон да ни носит... Пази планов – почвиш од кај Чинарон, до фонтанана онде – бам еден динусаурус. Поголем ќе е од бикон Скопје, ем поубав. И плус порано Охрид стварно имало динусауруси, а не ко Скопје шо ги лажат со бикојне.
Динусаурус клаен? Клаен! Следно – скопјанишчана имет шмизла? Имет! Е шо, ние да не не мојме да стајме некој споменик на женско со чудно име... мојме, иту како... ти бе дете, да те прашам вака, си чул за варошка чашитка? Не си чул?!? Ој фрли се од Кукуле ак не! Не знајш кај е Кукуле? Ти дете дан не си од Охрид случајно??? Кукуле бе, од кај шо се фрлавме тогаш море, од Канео она карпана море, ти теквит? Е шуќур кај ти текна, туку шо ќе ти велев, не е едно, све морат да ти објасвам, ништо ич да не се знаело... Е де, за варошка чашитка ќе ти кажвев. То ти е дете онаму во Варошон горе, знајш де, куќине ко шо се збиени една до друга да прдниш ќе се чует, не пак друго. И уствари овие чашиткиве ти се жените таму шо стоеле на пенџере излезени и глеале, слушале све шо се дешават и после се збирале и раскажвеле кој шо напрајл, со кого напрајл... Е, и сега е останато то чашитка... и чашитлама де, то ти е изведено од првово, требит ја тебе речник да ти дам да ги проучиш тро охридскиве термини, пошо те гледа не пара ме разбираш... Е сега, шо ќе ти велев, ко шо имет скопјанишчана шмизла ние мојме да опниме една варошка чашитка, онаму наспроти црквана Света Софија.
Динусаурус клаен? Клаен! Чашитка клаена? Клаена! После, ти теквит на онај фраерон наспроти шмизлана онаму Скопје? „Ехеј“ го имет него крстено, демек и викал на шмизлава а ова ич рецка не му мавала... Е сеа, ако прајме споменици со викање ние Охрид мојме уш шес пати пубав да напрајме. Ти ги соберам оние од кај автобускана шо викет „Смештај дечко, смештај дан требит?!?“, да ти испозирет за еден споменик ќе виш шо е туристичка атракција после... Мојш и „Смештај“ и „Соби“ и „Станоиздавачи“ и како сакаш да го крстиш, и пак поубав ќе е од тој фраерот демек Скопје. И плус мојме да исценираме некоја ситуација кај шо му се имет собрано на некој туриста и го тргет за мајца за да ојт кај нив. Кај нас море секој туриста е важен, ој на други места да виш, слегвиш на автобуска никој ни да те пречекат, ни да те прашат смештај дан ти требит, ни да ти понудит нешо, ни за мајца да те тргнит... А сум шетал, стварно многу сум шетал по светов, негде немат ни куче да те каснит, не пак за соба да те прашет, ама пак скопјанишчана се неблагодарни... Туку остај ти скопјанишчана, имаме ние побитна работа, требит градов да го разубајме со некој споменик.
И до кај стигнавме паше... Динусаурус клаен? Клаен! Чашитка клаена? Клаена! Смештај клаен? Клаен! Скопјанишчана имет „Ретардирано девојче на пешачки“, шо никако не мојт улицана да ја преминит. Епа ние овде си имаме кајчари со пенти, со све, и не само шо можат пешачки да ти преминат, без проблем и граничен премин ти преминват и Албанија ак сакаш те носат. Значит... едно кајче ќе бапниме онде на кејон и ен кајчар ќе извајаме со ракана на пентана а горе ќе го остајме бесплатно за да мојме да ги заебаваме туристине ко на песнана од Ка-петнајс. И ќе му монтираме еден звучник на тој кајчарот, ќе му снимиме и ќе му ставиме на секој 2 минути да викат „Ај една тура до Канео“ за поавтентично да е. Ете ти уш ен споменик.
Значит... ај уш еднаш. Динусаурус клаен? Клаен! Чашитка клаена? Клаена! Смештај клаен? Клаен! Кајчар клаен? Клаен! Ова ти се вака овие помаливе споменичиња. Е сеа, скопјанишчана ќе го носат Ацета соси Букефал на плоштад. И си мислев ја, да мојме ние, пошо овие ќе имет само еден коњ, да напрајме еден хиподром на плоштад Охрид, и да донесиме бар печеес коњи па нека се тркет, после ќе мојме и од кладење на туристине пари да им земаме. „Колку рече дечко? Иљадарче на тројка? Арно, арно, еве ти и една ченка варена гратис“ Ете ти, ем пубав споменик од скопјанишчана, ем туристичка атракција – кладење на коњи со ченки варени гратис... на сред плоштад!
Црква на плоштад не ни требит, си имаме ние, ехееееј, уше од кога, во Скопје тогаш ни плоштад немаше... Да не почвам муабет и за идејава шо ни ја украдоја... Иту приватна сопственост е она кај нас, ама бар знајш кој ќе ги земит парите шо ќе ги остајш. По другине не си сигурен, ова епархија, она епархија... Охрид барем си знајш. Не знајш? Еми ако не знајш распрашај се по градов, ќе ти кажат одма чива е и кој ги земат парите од таму, глупо е сега вака по весници да кажвам. Значит плоштадон исполнет... мислам дека ќе останат уш неколку метри квадратни така празни ама тие ќе му ги дајме на некој кафич да стајт уш некоја маса за да не се жалет туристине дек место немало кај да седнат и оп полн плоштад, убајни!
Триумфална капија исто не ни требит, си ја имаме Горна Порта ние, не ни требет други порти. И плус уш една порта имат горе кај тврдинана од Самоила... и една долу кај црквана Канео, ехеееееј, саде порти сме Охрид, немат потреба, фала ви...
Само уш една желба имам вака да си кажам... ако се мојт некако да ја зејте Статуана на слободана од Њу Јорк и да ни ја донесите Охрид, негде на сред езеро да ни ја клајте. Ја мислам дека ептен убо ќе си дојт. Сеа ко можевте во Скопје бикон од Вол Стрит (улицата на волојте) од Њу Јорк да го соберите, ќе мојте и теткана со факелон да ни ја донесите в езеро. Таман ќе ви светит да ви се гледат за да мојте и на вечер да ни го мочате езероно.
Е така малце, дај напрајте нешо и кај нас, шо било то, само Скопје споменици, види шубај идеи ви дадов, иту ја ни пари не ви барам, само напрајте ги овие рабојќе па ќе јајме по една пастрмка од оние шо се забранети и шо никој ни ги ловит, ни ги продават...
(ак не се приметвит, авторот е охриѓанец)(Колумната е објавена во неделникот Сега на 09 07 2009)
(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 16 07 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 21 07 2009 )
моменти.
