Абортус (општо) и дали оправдувате или не?

[ada]

Истотака и машката личност има голем дел. И тој е дел од целокупната последица. Нема жената право да прави како што сака бидејќи и машкото има дел тука.

Лично не го оправдувам абортусот, али истовремено сметам дека ниту јас, ниту било кој друг има право да се меша у нечиј избор дали ќе роди или абортира.
А зошто жената треба да ја донесе крајната одлука? Затоа што таа го носи детето во сопствената утроба, затоа што она се изложува на болката и можните последици од породувањето и уште многу други нешта за детето кои ги прави единствено таа, па има и целосно право сосема самата да одлучи дали ќе го абортира. Таа ги сноси најголемите последици од изборот и никој нема право да и се меша..И како што рече Garfield, her body, her choice!
Пошо ако тргнеме да гледаме ко што ти гледаш онда целото општество е дел од последицата...

 

[Маwечко]

Ako ne sakam da ostanam trudna ke pazam mnogu normalno.Ke si mislam na vreme.No ako slucajno dojde do toa da ostanam trudna ke si go zadrzam deteto i ke si gi snosam posledicite.Pri samata pomisla da go "ubijam" toa milo,malo,nevino i slatko sustestvo mi se povrakja.Jas sum protiv aborusot definitivno

 

[јахутерминал]

Ako ne sakam da ostanam trudna ke pazam mnogu normalno.Ke si mislam na vreme.No ako slucajno dojde do toa da ostanam trudna ke si go zadrzam deteto i ke si gi snosam posledicite.Pri samata pomisla da go "ubijam" toa milo,malo,nevino i slatko sustestvo mi se povrakja.Jas sum protiv aborusot definitivno

Еве браво за тебе. Опамети ги овие "постариве" дадички.

 

[PSYtisfaction]

Ako ne sakam da ostanam trudna ke pazam mnogu normalno.Ke si mislam na vreme.No ako slucajno dojde do toa da ostanam trudna ke si go zadrzam deteto i ke si gi snosam posledicite.Pri samata pomisla da go "ubijam" toa milo,malo,nevino i slatko sustestvo mi se povrakja.Jas sum protiv aborusot definitivno

Со првиот дел се согласувам, апсолутно. Треба да си мислиш на време за воопшто да не дојде до ваква ситуација.

Ама, Мавецко... Тоа “мило, мало, невино и слатко суштество„ во времето кога ќе го “убиеш„(кој лош израз за абортус), ќе биде сеуште течност.

Знам дека звучи сурово, сурово и е... Ама ако абортус значи спасување на твојот сопствен живот, животот на идното дете и животот на сите твои блиски, тогаш секако дека за тоа би се одлучила.

Не е поентата да излеземе „чисти„ во очите на другите, и да го избегнеме чувството на вина што ќе го сносиме. Ако веќе раѓам дете, сакам да израсне здраво и нормално, во среќни околности и здрави услови. Ако тоа не е можно, нема да се двоумам да го “убијам“icon_roll), по цена да му го уништам животот ако не го направам тоа.

 

[Маwечко]

Со првиот дел се согласувам, апсолутно. Треба да си мислиш на време за воопшто да не дојде до ваква ситуација.

Ама, Мавецко... Тоа ”мило, мало, невино и слатко суштество„ во времето кога ќе го ”убиеш„(кој лош израз за абортус), ќе биде сеуште течност.

Знам дека звучи сурово, сурово и е... Ама ако абортус значи спасување на твојот сопствен живот, животот на идното дете и животот на сите твои блиски, тогаш секако дека за тоа би се одлучила.

Иако е само течност,сепак...според мене абортус=убиство,бидејќи таа течност се развива во нешто многу повеќе.И секако дека мојот живот комплетно ќе се смени,но сепак...поубаво според мене би било(кога веќе сум останала трудна)да го родам тоа дете,отколку да го "убијам",бидејќи цел живот ќе осеќам грижа на совеста.А абортусот не може подоцна да ми се рефлектира,кога ќе бидам спремна да имам дете?

 

[PSYtisfaction]

Иако е само течност,сепак...според мене абортус=убиство,бидејќи таа течност се развива во нешто многу повеќе.И секако дека мојот живот комплетно ќе се смени,но сепак...поубаво според мене би било(кога веќе сум останала трудна)да го родам тоа дете,отколку да го "убијам",бидејќи цел живот ќе осеќам грижа на совеста.А абортусот не може подоцна да ми се рефлектира,кога ќе бидам спремна да имам дете?

Мислам дека постои мала опасност да остане мајката стерилна, односно неспособна да забремени пак.

Ама и тоа си е дел од ризикот...

 

[ednagood]

Иако е само течност,сепак...според мене абортус=убиство,бидејќи таа течност се развива во нешто многу повеќе.И секако дека мојот живот комплетно ќе се смени,но сепак...поубаво според мене би било(кога веќе сум останала трудна)да го родам тоа дете,отколку да го "убијам",бидејќи цел живот ќе осеќам грижа на совеста.А абортусот не може подоцна да ми се рефлектира,кога ќе бидам спремна да имам дете?

Имањето дете, кога си психички и финансиски неспремен е еднаков на самоуништување ( ги исклучувам оние ситуации кога поради некои причини морало така да биде). Не е поентата само да го родиш, зошто ти било жал да го "убиеш", туку треба и да имаш "гз" (народски кажано) да го изгледаш, да го направиш од него единка достојна за почит. Значи, треба да имаш пари за да го нараниш, за да го пратиш во градинка (зошто нели ти треба да работиш, нели пак, ако успееш да најдеш работа), за да му купиш играчка, да го облечеш, да го пратиш на "бесплатно" школување, итн, итн. Исто треба да имаш огромно трпение и љубов кон него, а истите ќе ги немаш ако животот не ти е во барем некаков ред.
Значи абортус да, доколку има оправдана причина за тоа ( а, речиси секогаш и има).

 

[Almala]

Имањето дете, кога си психички и финансиски неспремен е еднаков на самоуништување ( ги исклучувам оние ситуации кога поради некои причини морало така да биде). Не е поентата само да го родиш, зошто ти било жал да го "убиеш", туку треба и да имаш "гз" (народски кажано) да го изгледаш, да го направиш од него единка достојна за почит. Значи, треба да имаш пари за да го нараниш, за да го пратиш во градинка (зошто нели ти треба да работиш, нели пак, ако успееш да најдеш работа), за да му купиш играчка, да го облечеш, да го пратиш на "бесплатно" школување, итн, итн. Исто треба да имаш огромно трпение и љубов кон него, а истите ќе ги немаш ако животот не ти е во барем некаков ред.
Значи абортус да, доколку има оправдана причина за тоа ( а, речиси секогаш и има).

da, i da dodadam - ne e samo samounistuvanje, nego i unistuvanje na zivotot na toa detence sto ke mora da zivee na toj nacin.

I pak ke recam - tie sto se protiv abortus ili se smetaat nespremni za majki, zastitete se, kondom ne e dovolna zastita

 

[Маwечко]

da, i da dodadam - ne e samo samounistuvanje, nego i unistuvanje na zivotot na toa detence sto ke mora da zivee na toj nacin.

I pak ke recam - tie sto se protiv abortus ili se smetaat nespremni za majki, zastitete se, kondom ne e dovolna zastita

Детето ќе го уништам ако абортирам,а ако го родам можеби и ќе имам услови да го израснам здраво и право...со што би му го уништила животот ако го родам?М?

 

[Ljupco]

Ako ne sakam da ostanam trudna ke pazam mnogu normalno.Ke si mislam na vreme.No ako slucajno dojde do toa da ostanam trudna ke si go zadrzam deteto i ke si gi snosam posledicite.Pri samata pomisla da go "ubijam" toa milo,malo,nevino i slatko sustestvo mi se povrakja.Jas sum protiv aborusot definitivno

...e da se slagam so tebe... taka nekako bi mu doshlo ako e neplanirano...za se si ima nachin ako se saka normalno....treba malce steganje i otkazuvanje u zivotot od nekoi neshta ama ne bi bilo se toa zaludno-bi bilo so vistinska cel...zatoa sto i na vremeto bilo teshka opshta siromashtija pa nashite pra-babi ragale i po 4-5 deca pa fala bogu gi izrasnale decata...ama nebiva i shetkanje i uzivanje i deca i familija...treba da se znae sto se saka...taka.

 

[PSYtisfaction]

Детето ќе го уништам ако абортирам,а ако го родам можеби и ќе имам услови да го израснам здраво и право...со што би му го уништила животот ако го родам?М?

Баш така, МОЖЕБИ. А можеби и не. Вреди да ризикуваш?

Како со што би му го уништила?! Милион пати спомнав примери... Би му го уништила на пример со тоа што нема да имаш доволно финансии за да го одгледаш здраво и правилно. Или на пример со тоа што ќе го родиш додека и самата ќе бидеш дете (да речеме си забременила непланирано многу млада- зборам 14, 15, 16...), а на таа возраст секако дека не си психички подготвена и зрела за да подигнеш цел еден нов живот... Или ако ти кажат во текот на бременоста дека има тешки аномалии (да речеме церебрална парализа- тоа е оштетување на мозокот кое му ги спречува сите животни функции правилно да се развиваат, односно, нема да може да збори, да размислува, да расте нормално, дури ни да се движи во некои случаеви, ќе го помине цел живот во кревет, неспособно ни самото да се нахрани, нема да порасно како сите други деца... Зар сакаш цел живот така да се мачи?!) Ете како би му го уништила животот.

И цело време инсистираш на тоа дека ако не сакаш да затрудниш, ќе се пазиш при секс... Многу нормално, се слагам, заштита мора да се има, да си мислиме на време. Ама дури и кога највеќе на свет внимаваш, пак може да се случи несреќа, да пукне кондом, погрешно да си ги пресметала плодните денови, да си заборавила да ги земеш анти-беби апчињата, да те силуваат, на крај краева... Ништо веќе не е 100% сигурно. :wink:

Затоа престанете со тоа- “абортусот е убиство„.Поголемо злосторство е да го убивате полека цел живот, и него и себеси, отколку да го спречите тоа пред воопшто да се роди.

 

[Скулгрл]

Тие што зборите дека сте тотално против абортусот...ставете се на местото на некое 14-годишно пинцурче што несакано забременила (еден од многуте примери) и запрашајте се дали тогаш ќе расмислувате вака.

Едно е да дискутираш од страна, друго е да го осетиш тоа на своја кожа. Факт е дека ние пред се сме себични суштества, па нема да размислите двапати ако треба да си го упропастите сопствениот живот за да (не)правилно одгледате друг.

 

[trilobite]

Тие што зборите дека сте тотално против абортусот...ставете се на местото на некое 14-годишно пинцурче што несакано забременила (еден од многуте примери) и запрашајте се дали тогаш ќе расмислувате вака.

Дали на 14 годишна пинѕурка ќе и биде дозволено без консултација на родител/старател да се реши за ваков чекор?
Како и да се одлучат,нема да биде на брзина.
Значи одговорноста лежи повторно на нив.
Да повториме,нема оправдување за убиство.
За да не читаме после коментари од типот на "а мене кој ме прашал дали сакам воопшто да се родам"...итн, сватете дека одлучувате за животот на друга личност...не им е јасно тоа овде на многумина изгледа.

Едно е да дискутираш од страна, друго е да го осетиш тоа на своја кожа. Факт е дека ние пред се сме себични суштества, па нема да размислите двапати ако треба да си го упропастите сопствениот живот за да (не)правилно одгледате друг.

Така е.Но тоа треба да биде мотив и одговорност пред сопствените постапки,пред се.
Но,тоа е еден од ризиците што го носи половото општење пред брак.
Знам,знам и во брак ова се случува,но барем да се надеваме дека можеби ќе се смени нешто во законите(што не верувам)па фино лепо човек(возрасен,одговорен) да си иде на робија за стореното дело,ко и секое друго убиство

 

[Almala]

Детето ќе го уништам ако абортирам,а ако го родам можеби и ќе имам услови да го израснам здраво и право...со што би му го уништила животот ако го родам?М?

Ете исто како што кажа PSYtisfaction. Ако емотивно не си спремна да го гледаш, нема да му посветуваш внимание и нега што му е потребно; ако ти уште сакаш да шеташ со другарки, а нема да можеш, ќе се осеќаш како за тоа да ти е криво детето и ќе почнеш да го занемаруваш уште повише и да и го оставаш на мајка ти да го чува, за то да можеш да си ги изживееш твоите тинејџерски години итн. Али, ако се осеќаш емотивно спремна и си свесна за жртвувањата од твоја страна за да можеш на детето да му посветиш внимание, љубов и нега што му е потребно за да израсне у психички стабилна личност - бујрум

 

[Ljupco]

...se izvinuvam vaka, ama ja na 14 godini sum igral ushte dzamlii pred zgrada,do 18 godini posle crtanite si legnuvav u krevet u 21.00 chasot navecher i posle vojska pochnav da palam cigari za prvpat i da pijam pivo...."a posle piva sam pio i radio sve zivo"...taka da treba da se misli malce koa se ima 14-15-16-17-18...godini...nikoj za nishto ne ni e kriv pa posle opaaaaaaaaaaa...aj na abortus i cirkusi takvi.