FILM CLUB (КРУГ 5) (205. Dogtooth: 18.11-01.12.2024)

[Setsuko]

Супер идеја е клубов, ќе се потрудам колку што можам да бидам активна. Катастрофа сум на филмски план годинава, ни 50 филмови не успеав да изгледам.

Soul носи клише, ама многу вистинита порака на која одвреме навреме треба да се потсетуваме. Сосема е различен и концептот и содржината, но многу ме потсети на Wings of Desire и ангелот кој сакаше да стане човек за да може да чувствува, да мириса, да вкусува и да гледа бои. Ако не се лажам исто така беше предложуван во клубот. Soul е идеален избор за празниците кога интензивноста на мирисите и вкусовите е насекаде околу нас (добро, освен во случај на Covid ) и е идеален завршеток на мизерната 2020. Морам да ги пофалам за зрелоста на филмот и отсуството на тапа хуморот којшто често се случува во слични проекти да се форсира по секоја цена. Анимацијата ми беше cheerful и гласовите на Џејми Фокс и Тина Феј убаво се вклопија во целиот тој свет. Да не зборам многу, ќе оставам поезија од Борхес која убаво ја надополнува поентата.

Ако би можел да го живеам повторно мојот живот
во следниот - ќе се обидам
да направам повеќе грешки
Нема да се обидувам да бидам совршен
Ќе бидам побезгрижен
Ќе бидам поисполент - одошто сум сега
Всушност, помалку нешта ќе земам сериозно
Ќе бидам помалку педантен
Ќе преземам повеќе ризици
Ќе преземам повеќе патувања
Ќе гледам повеќе зајдисонца
Ќе искачам повеќе планини
Ќе испливам повеќе реки
Ќе одам на повеќе места - кајшто никогаш не сум бил
Ќе јадам повеќе сладоледи, а помалку зеленчук
Ќе имам повеќе вистински проблеми, а помалку замислени
Јас бев еден од оние луѓе кои живеат
претпазлив и плоден живот -
секоја минута од својот живот
Се разбира дека имав моменти на радост - но
кога би можел да се вратам назад ќе се обидам да имам само убави моменти
Ако не знаете - тоа е она од што животот се состои
Не губете го Сега!
Јас бев еден од оние кој никогаш не оди никаде
без термометар
без шише топла вода
и без чадор и без падобран
Ако би можел да живеам повторно - јас би патувал растеретен
Ако би можел да живеам повторно - ќе се обидам да работам босоног
од почетокот на пролетта сѐ до
крајот на есента,
Ќе возам повеќе коли
Ќе гледам повеќе изгреви и ќе играм со повеќе деца
Ако имам живот за да живеам - но јас сега имам 85
- И знам дека јас умирам.

 

[dragonsky]

Film Club

Film Club 2

Film Club: Трета Среќа

Спојлер

Film Club: May the 4th be with us

Film Club: V for Vendetta

Film Club: Let's talk about six

Film Club: 7even

Film Club: Dont h8 - create

Film Club: I('m)X(cited)

Film Club: X(еројски крај)

Film Club: The prequel

Film Club: The Crimes of Zlatewald

Film Club: Skopje Drift

Film Club: Hobbs, Shaw & Kajgana

Film Club: The Club Is Not Enough

Film Club: Film Club vs Jason vs Aliens vs Predator & Knuckles

Film Club: The last one

Film Club: The Last One Part 2

Film Club: The Last One Part 3D

Film Club: The Reboot

Film Club: The All-Female Reboot

Film Club: Film Club Jr.

Netflix presents: Film Club: Animated TV Show

Film Club: Documentary: The Rise, Fall, Rise and Fall of Film Club

 

[Zlatikevichius]

Film Club

Film Club 2

Film Club: Трета Среќа

Спојлер

Film Club: May the 4th be with us

Film Club: V for Vendetta

Film Club: Let's talk about six

Film Club: 7even

Film Club: Dont h8 - create

Film Club: I('m)X(cited)

Film Club: X(еројски крај)

Film Club: The prequel

Film Club: The Crimes of Zlatewald

Film Club: Skopje Drift

Film Club: Hobbs, Shaw & Kajgana

Film Club: The Club Is Not Enough

Film Club: Film Club vs Jason vs Aliens vs Predator & Knuckles

Film Club: The last one

Film Club: The Last One Part 2

Film Club: The Last One Part 3D

Film Club: The Reboot

Film Club: The All-Female Reboot

Film Club: Film Club Jr.

Netflix presents: Film Club: Animated TV Show

Film Club: Documentary: The Rise, Fall, Rise and Fall of Film Club

Немој да бараш авторски права ако ти ги преземам овие навистина.

Шала на страна - искрено се надевам и посакувам да останеме само на овој, трет обид.

 

[ElNinho]

inb4: Штотуку го гледав и тек допрва ќе читам што сте пишувале, може 'ќе се повторам веќе со некого.

Тоа што е ХБО во светот на сериите, е Пиксар во светот на анимацијата, секогаш се очекува врвното од нив и секогаш го доставуваат.

Во првите 3 минути откако Џо влезе во „меѓупросторот“ и почна тој неонски environment се почуствував како да гледам сиквел на Inside Out.

Тоа и гледав. Ова беше буквално продолжение на Инсајд Аут, онаму каде што застанаа тогаш, во искрата за животот, во спектарот на твоите емоции. Она девојче кое свиреше тромбон и кое го посети Џо, ми беше пандан на девојчето од Инсајд Аут.

Џо и 22 беа двата најчести типа на луѓе. Можеби малку црно-бело претстава, без голема комплексност во нив, но и во реалниот свет голем дел од луѓето се комплексни суштества но едноставни души. Или да се навратам пак на Инсајд Аут, можеби ги претставуваа и двете страни во еден ист човек.

Џо е делот, односно луѓето кои се dream chaser-и, кои се спремни секогаш да ризикуваат, импулсивни, не размислуваат за пошироката слика туку се убедени во едно нешто, in one purpose, кои мислат дека мораат да го исполнат тоа и само тоа. Погледнот им е најчесто насочен straight forward не гледаат како тоа изгледа од страна. Тоа беше и Џо, се до моментот кога имаше прилика да се види себеси во трето лице, откако влезе во телото на мачката.

22 е другата половина, односно е оние кои се самоуверени и сезнајковци, но плашливи души, кои љубат да останат во својата комфорност плашејќи се да пробаат нешто различно од страв дека нема да успеат. Ми се допадна како со употреба на историските личности напоменаа колку е битна едукацијата. Тоа најдобро се покажа во сцената во берберницата кога сите со воодушевување го слушаа телото и гласот на Џо, но каде впрочем зборуваше 22.

Тука всушност и целосно се разграничија двата лика, кога Џо увиде дека цело време зборувал само за едно нешто и имал очи само за тоа, во неговиот случај за музиката.

Одличен филм во секој аспект, не можам да му најдам значајна замерка.

п.с. бонус од мене што не вметнаа непотребна романса во филмот.

А и уште еден бонус, што покажаа дека може да има лик „црнец“ без тоа да изгледа вештачко, дури и моментот кога татко му на Џо му кажа: „Ние со оваа музика придонесовме на државата“, e убав момент, надвор од клишето на (анти)расизам глупостите од моменталново доба.

Музиката ми се допадна многу, they were jazzin!

Да не должам, Pixar you did it again, преубав филм со rewatch value, лансиран во одличен тајминг за крајот на ваква година.

 

[Zlatikevichius]

inb4: Штотуку го гледав и тек допрва ќе читам што сте пишувале, може 'ќе се повторам веќе со некого.

Тоа што е ХБО во светот на сериите, е Пиксар во светот на анимацијата, секогаш се очекува врвното од нив и секогаш го доставуваат.

Во првите 3 минути откако Џо влезе во „меѓупросторот“ и почна тој неонски environment се почуствував како да гледам сиквел на Inside Out.

Тоа и гледав. Ова беше буквално продолжение на Инсајд Аут, онаму каде што застанаа тогаш, во искрата за животот, во спектарот на твоите емоции. Она девојче кое свиреше тромбон и кое го посети Џо, ми беше пандан на девојчето од Инсајд Аут.

Џо и 22 беа двата најчести типа на луѓе. Можеби малку црно-бело претстава, без голема комплексност во нив, но и во реалниот свет голем дел од луѓето се комплексни суштества но едноставни души. Или да се навратам пак на Инсајд Аут, можеби ги претставуваа и двете страни во еден ист човек.

Џо е делот, односно луѓето кои се dream chaser-и, кои се спремни секогаш да ризикуваат, импулсивни, не размислуваат за пошироката слика туку се убедени во едно нешто, in one purpose, кои мислат дека мораат да го исполнат тоа и само тоа. Погледнот им е најчесто насочен straight forward не гледаат како тоа изгледа од страна. Тоа беше и Џо, се до моментот кога имаше прилика да се види себеси во трето лице, откако влезе во телото на мачката.

22 е другата половина, односно е оние кои се самоуверени и сезнајковци, но плашливи души, кои љубат да останат во својата комфорност плашејќи се да пробаат нешто различно од страв дека нема да успеат. Ми се допадна како со употреба на историските личности напоменаа колку е битна едукацијата. Тоа најдобро се покажа во сцената во берберницата кога сите со воодушевување го слушаа телото и гласот на Џо, но каде впрочем зборуваше 22.

Тука всушност и целосно се разграничија двата лика, кога Џо увиде дека цело време зборувал само за едно нешто и имал очи само за тоа, во неговиот случај за музиката.

Одличен филм во секој аспект, не можам да му најдам значајна замерка.

п.с. бонус од мене што не вметнаа непотребна романса во филмот.

А и уште еден бонус, што покажаа дека може да има лик „црнец“ без тоа да изгледа вештачко, дури и моментот кога татко му на Џо му кажа: „Ние со оваа музика придонесовме на државата“, e убав момент, надвор од клишето на (анти)расизам глупостите од моменталново доба.

Музиката ми се допадна многу, they were jazzin!

Да не должам, Pixar you did it again, преубав филм со rewatch value, лансиран во одличен тајминг за крајот на ваква година.

Одлична рецензија, баш си дополнил некои работи кои никој претходно не ги кажа.

Само една забелешка, и за сите останати важи: ве молам пишувајте и оценки за филмовите, зашто во ексел табелата ги запишувам оценките и така најлесно можам да видам колкумина ги гледале филмовите и да вадам разни статистики.

 

[ElNinho]

Да, сорри, заборавив, нека биде 9/10.

 

[Leo Bonnie]

Па мислам дека неможев да ја почнам годината со подобар филм од Соул, баш дека 2021 сите ја гледаме како рестартна година, слично како втората шанса на Џо. Да не се повторувам со колегите пред мене за техничкиот дел и пораката на филмот, ќе се задржам на сцената која најмногу ме погоди кога 22 ќе стане изгубена душа. Кога Џо ќе ги види проекциите на сите претходни ментори како се однесувале со 22 и сето тоа таа си го чувала на душа. Истото се случува и во реалниот свет, има многу луѓе кои тешко ги поднесуваат ваквите критики и им се руши самодовербата. Посебно ова е тешко во детскиот булинг каде се случува да им биде срушена самодовербата за цел живот понатаму така да покрај пораката да го живееме секој момент да се обидеме да бидеме подобри со луѓето околу нас бидејќи не знаеме што носат во себе и низ што поминале. Се на се одличен филм која треба да биде лектира како и за децата така и за возрасните. Од мене 9/10.

 

[Tyler Durden]

Одличен филм, со оглед на тоа што не сум нешто многу загреан по анимираните филмови, овој филм навистина добро ми легна и го изгледав во еден здив. Пораката на филмот како што сте напишале и повеќето е јасна, а тоа е дека среќата е во малите нешта и дека треба да уживаме во животот затоа што е многу краток. Да не се повторувам со другите би спомнал колку само на добар и едноставен начин беше пренесена таа порака до гледачот. Анимацијата беше одлична, нарацијата исто така. Друг сегмент кој би го спомнал е музиката која исто така беше одлична. Севкупно Soul ми беше ремек-дело коешто го гледав во еден здив и во кое уживав. Оцена 10/10

П.С Среќна нова година колеги, па да го одржуваме клубов колку повеќе можеме.

 

[DaedaIus]

Последните 30 минути од филмов плачев без прекин. Буквално. Едно од најпрекрасните нешта што сум ги гледал во последно време. Толку непретенциозно и толку искрено истовремено... Неам зборови, па и нема да паламудам многу бидејќи осеќам дека е погрешно ова да се интелектуализира.

„I just afraid that if I died today, my life would have amounted to nothing.“

Каква е вредноста на нашите животи? Зошто воопшто живееме? Што нѐ тера да фураме понатаму? Целите кои ние, автентично, си ги имаме поставено или пак тие кои другите ни ги имаат поставено? Животинските пориви за преживување? Можеби тој момент кога во 5 ч. попладне ќе излеземе на тераса и ќе задува есенското ветре; па нашето искусување на хармонијата од ветрето, џагорот во позадината, заедно со токму таа боја на небото и тоа меланхолично и носталгично чувство кое нѐ потсеќа на детството, во токму таа комбинација... Можеби токму тој момент е причината поради која живееме. Можеби нема причина.

Одговорот на истите прашања пробува да го добие „концепт-апстракт на преддуша“, структура која си ја бара искрата, наречена „22“. Низ сплет од околности, таа запознава душа на човек (Џо) кој мисли дека ја разбира причината зошто сака да живее. Филмот, проткаен со прекрасна естетика , одличен пејсинг и ненормално добар плот, вртоломно те носи низ низа од настани, за наеднаш да запре и да те удри со 100 тона во најслабите точки од твојата душа, прашувајќи те токму за овие работи.

10/10

 

[bobipp]

Предобар. Инспиративен. Елегантен. Но и прилично комплексен. Иако е анимиран филм, сепак деца тешко ова да го разберат. Одлична реализација, тоа веќе нема потреба да се дискутира кога е Пиксар во прашање. Визуелно фантастичен посебно што луѓето беа претставени како да се малце во карикатурен стил. Приказната е соодветна за секој кој го гледа филмот и треба да се запраша на крај: Која е мојата цел? Која е мојата искра?
Сепак како да ми фалеа уште 5 мин на крајот каде очекував Џо да открие дека сепак да биде професор е неговата искра, а 22-ка се раѓа како бебе, таму некаде во Кина (така барем прикажаа кога “паѓаа“ накај Земјата).

Голем лајк за мачката , внесе доза хумор во филмот.

Спојлер: Мачката ^_^

Оценка, 9/10

 

[Shawn Spencer]

„Душа“ е душа од филм. Pun intended.
Оцена 5/5.

 

[Gazpapir]

Тие што сте гејмери, а ја сакавте анимацијата и музиката во филмов морате да си ја купите играта Dreams. Оф топик, али анимацијата и целиот тој неонски вајб со 'celestial music' многу ме потсети на почетокот на играта и на скоро сите игри во неа.


Клубов прекрасен да не е убеден сум дека или прекасно ќе го изгледав филмов или никогаш немаше бидејки не сум некој огромен фан на анимирани филмови. Ако почнам да пишувам за пораката на филмов би се повторувал со сите вас, а и не сакам да навлегувам сега во тие длабоки води пред работен ден.
Буквално не трепнав, не мрднав, не пуштив звук. Издрогиран бев од музиката и од анимацијата. Многу мнооогу thought provoking. Фала Злате.


8/10


Пс: Не верувам во коинциденции ама сомнително е многу што Никси почнаа конечно да играат во истата година кога 22 оживеа и престана да се заебава со нив.

 

[Zlatikevichius]

@Corvus , @Anon , @123456 , @Донев , @ManUtdChampions , @dragonsky , @grande-juve , @Хефест , ајде, кај сте?

 

[Corvus]

Среќна нова година драги филмаџии, филмофили, кинољупци и други слични двелери во најубавото катче на форумов! Мојот прв пост годинава повеќе случајно отколку не, се погоди да биде токму во оваа тема, една од оние кои што за мене feel like home, па си дозволив да избегам малку од нејзината главна намена за да ги испоштовам моите омилени форумски членови.

Soul

Криво ми е што филмов не предизвика кај мене она што го предизвика кај поголемиот број (ако не сите) од вас. Едноставно не успеа да ме допре онака како што гледам дека ве допрел вас. Не чувствував ништо особено додека го гледав, ниту пак потоа. Премисата му беше премногу едноставна for my taste, не успеав да се поврзам со ликовите, филмот го доживеав како all over the place, и едноставно егзекуцијата на Soul не успеа барем кај мене да ги штиклира сите квадратчиња. Очигледно имате некој spot што режисеров ви го погодува, а јас тој spot... можеби го немам, зашто истиов впечаток го имав и за другиот негов анимиран за кој што на форумов се вадеа очи и корнеа коси, среќа тогаш немаше Филм Клуб па не ме знаеше цел форум дека им го хејтам омилениот цртан филм. Од техничките работи, анимацијата беше во ред, музиката не ми остави никаков впечаток, исто како да немаше. Од ликовите омилени ми беа Џерињата и Тери. Крајот беше океј.

Having all that said, не можам да кажам дека филмот беше лош. Филмот е квалитетен. Но не успеа ниту да се доближи до мојата емотивна страна, нешто што многу други филмови успеале, филмови што биле далеку полоши од овој. Гледам многу споредби се прават со Коко на интернетот, и можам да кажам дека за мене Коко е апсолутен победник, Remember me уште ме расплакува кога ќе ја слушнам, каде и да сум што и да правам. Коко за мене е нешто што Soul никогаш нема да биде. А овој, за мене сепак ќе остане само добар, апсолутно не беше лош, ама не го достави тоа што требаше за да биде нешто повеќе од само уште еден филм за "appreciate life".

7/10

 

[Zlatikevichius]

Очигледно имате некој spot што режисеров ви го погодува, а јас тој spot... можеби го немам, зашто истиов впечаток го имав и за другиот негов анимиран за кој што на форумов се вадеа очи и корнеа коси, среќа тогаш немаше Филм Клуб па не ме знаеше цел форум дека им го хејтам омилениот цртан филм.

За кој? Inside Out ли? Мене не ми е тој омилен.