Не самата теза за било кој клуб не мора Барселона дека не им се плашат повеќе е глупа, ептен онака детски муабет, ко децана мали кога се тепаат меѓусебе и си мерат кур од типот не ти се плашам.
Работата е многу поедноставна, има сериозен пад на форма. ТУка се многу фактори, почнувајќи од замор, па се до паѓање на карактер на играчите од смртта на Кројф, па преку притисокот на Меси со Панама случајот. И секој тим има падови во форма, ретко кој задржува долга константност во формата, а Барселона е еден од ретките тимови кои успеале подолго да задржат висока форма. Лани во првиот дел од полусезоната го каравме Енрике, ја каравме цела постава бидејќи буквално наликуваше на ова што е сега, за во вториот дел да не демантираат со одлична форма. Сега е обратно, при крајот е падот. Кај некои тимови пак имаме подигнување на формата и сето то е нормално во фудбалот и не е некоја филозофија.
А за то дека е најдобра и понатаму сум на ист став, пошто фудбалската магија која ја пружи не ја познаваат и признаваат два типа на луѓе, оние кои не гледаат фудбал воопшто и оние кои си лечат фрустрации оти некогаш истите плачеле кога им ги кантала тимовите, па си носат црни мисли и потреба за ситење на пораз како во случајов. И на најголемиот ебач не му се еба секогаш или не му е пишано да еба секоја вечер. Периоди се тоа
На овој натпревар Барса заслужено си отпадна. Атлетико изигра здраво, енергично и валкано како што знаат да играат и таквата нивна игра им го донесе овој резултат.