Мене лично можеби нема да ми смета што е поспособна од мене, ќе ми смета тоа што заработува повеќе од тебе али друго е муабетот.
ПретпоствуевПа добро, не сум јас малоумен да не препознаам дали жената го цени мојот став дека јас треба да плаќам, или сум банкомат. Јас имам исклучително низок праг на толеранција во врските. Може само да си замислиш колку можам да поднесам незадоволна жена.
Дали е подобро да се инвестира во првиот или вториот тип на жени, сепак мислам дека е субјективна проценка. Мене лично до сега многу ми биле понапорни амбициозните.
Кога ќе почне, јас ова, јас она. Ти жиме Миле...
Тоа веројатно доаѓа со годините.
Од жената очекувам да ми помага во некои практични аспекти од животот.Не. Знам доста луѓе каде што жената повеќе заработува во брак и воопшто не им пречи. Знаеш зашто пошто веќе кога си решил да живееш со некој и да стапиш во брак ондак си се согласил да делиш све. Ако почне да и смета тоа што заработува повеќе ондак зашто воопшто стапила во брак? Се е работа на компромис. Доколку има разбирачка оваа воопшто не е проблем.Мене лично можеби нема да ми смета што е поспособна од мене, ќе ми смета тоа што заработува повеќе од тебе али друго е муабетот.
Повозрасниве, поискусниве, оние со брак и долгогодишни врски велат дека жената е таа на која што тоа ќе и смета
Можеби е така, во Нарнија
За реалност ти зборам. Не ти кажувам за бракови од странство. Ти кажувам за овдешни бракови. Фала богу сите не патат од комплекс на виша вредност и балкански менталитет.Можеби е така, во Нарнија
Брат, збориме за реалност, реаност наречена фиром, комплекс на виша вредност, балкански менталитет.
Многу е лесно да се каже „абе компромис“. Каков компромис. Јас имам само еден пример кој што не успеал. Можеби тој е исклучок од сите оние кои успеале
И браковите од странство се реалност
Кога се земале моите татко ми работел ко полицаец а мајка ми на бензинска пумпа. Мајка ми со средно образование земала 500 евра плата, односно тогашни 1000 марки + бакшиш кој никогаш не бил испод 100 марки месечно, а татко ми едвај 15 000. 23 години после тоа, и ден денес живееме среќно сите 4ца во фамилија.Можеби е така, во Нарнија
Брат, збориме за реалност, реаност наречена фиром, комплекс на виша вредност, балкански менталитет.
Многу е лесно да се каже „абе компромис“. Каков компромис. Јас имам само еден пример кој што не успеал. Можеби тој е исклучок од сите оние кои успеале
Стефо, прочитај го мислењето погоре што го пишав
Океј еве ти и од наше време пример. Мајка ми беше во брак со татко ми 30 години. Втората половина на бракот Мајка ми заработуваше повеќе од татко ми кој за жал во последните 2-3 години воопшто не беше ни во состајба да работи ради болест. Па пак никогаш немаа проблеми од тој апкспект дека мајка ми повеќе заработува. Нити на нејзе не е беше проблем нити на него. Едноставно така се погоди. И да не е ова во НАРНИЈА него тука во македонија. И знам уште 10тина слични примери каде што исто нема проблеми за ова. И да не во Нарнија него во македонија.Стефо, прочитај го мислењето погоре што го пишав
Исто, го отфрлате (се надевам ненамерно) факторот наречен „домашни вредности“. Едно било во време на Ју, друго е во ова капиталисичко општество.
Јас те разбирам што сакаш да кажеш, ама може мене ми изгледаат одредени ставови тука малце чудно затоа што сум воспитан на друг начин. Еве ти пример од денешно време. Бензинската пумпа се затвори додека мајка ми беше на трудничко боледување. Ова негде 99 година. Се роди брат ми, наполни 1-2 години, а мајка ми сеуште невработена. Почна да бара работа ама стандард кај нас не можеш нели да најдеш. Жената сум ја затекувал дома како плаче, и кога ќе ја прашав зошто плаче не ми кажуваше, ваљда не сакаше да ме оптеретува. Едноставно не можеше да се помири со фактот дека има две деца а не допринесува со ништо за оваа фамилија, на страна што примањата на татко ми не се големи и не се доволни за едно четиричлено семејство.Стефо, прочитај го мислењето погоре што го пишав
Исто, го отфрлате (се надевам ненамерно) факторот наречен „домашни вредности“. Едно било во време на Ју, друго е во ова капиталисичко општество.
Еве земи го мојот пример од погоре. Цели 8-9 години беше тоа, мајка ми со дупло, па и повеќе повисока плата од татко ми.
Само ќе ти болдирам и ќе те прашам те замолам да замислиш како се чувствува секое машко кое е во таа ситуација.Јас те разбирам што сакаш да кажеш, ама може мене ми изгледаат одредени ставови тука малце чудно затоа што сум воспитан на друг начин. Еве ти пример од денешно време. Бензинската пумпа се затвори додека мајка ми беше на трудничко боледување. Ова негде 99 година. Се роди брат ми, наполни 1-2 години, а мајка ми сеуште невработена. Почна да бара работа ама стандард кај нас не можеш нели да најдеш. Жената сум ја затекувал дома како плаче, и кога ќе ја прашав зошто плаче не ми кажуваше, ваљда не сакаше да ме оптеретува. Едноставно не можеше да се помири со фактот дека има две деца а не допринесува со ништо за оваа фамилија, на страна што примањата на татко ми не се големи и не се доволни за едно четиричлено семејство.
Родителите сакаат да ни обезбедат што поубав живот на нас децата, а и општо на фамилијата, а не да се тепаат кој да ги плати пијачките.
Како да се чувствува бе брат? Нормално дека неубаво. И помогна татко ми во барањето работа, ама знаеш кога нема одма да најдеш работа, кога ќе затераш месец/два/три со седење дома, малце те фаќа паника, па затоа и имаше такви реакции мајка ми.