Да не слушнам уште некој да и се обратил на Џесика со погрдни зборови. Девојчето е потполно во право, и наместо да кажува фрази и општи места од типот сакам да направам кариера и да заработам пари, оти ако седам дома ќе умрам, си ја кажува вистината.
Повеќето од вас имаат толку извртени и плитки сфаќања за машко женските односи, што да не бев добронамерен ќе ве наречев не многу бистри, но ајде ќе кажам дека сте биле подложени на ефтина пропаганда.
Работата за пари никого не направила подобар човек. Никого. Рабоата по дифолт е деградирачка. Во Библијата е опишана како казна од Бог. Ќе го заработуваш лебот низ потта своја, така му рекол Бог на Адам. Работата оплеменува само ако работиш нешто што ти е интересно, но тука веќе паричната награда не игра никаква улога. Колку од вас ќе имаат кариера во таков вид на работа? Веднаш ќе ви кажам. Помалку од 1%. Без разлика дали ќе се образувате или не, најчесто ќе работите работи што не ги сакате, ќе трпите луѓе кои не ги сакате, и ќе го нарекувате тоа кариера, и ќе бидете среќни што можете влошки да си купите. Јака работа.
Мислам дека имам пишувано за овој пример на една друга тема. Еднаш во емисија кај Опра се појави жена на некој богат Арап. Накитена со накит, дотерана, нашминкана, преубава. Споредена со дебелите Американки во студииото, изгледаше како од друг свет да е дојдена. Се обиде Опра надмено нешто да и каже дека таа не работела, немала некои права, а оваа само надмено ја погледна и и се насмее во сурат. Мислам дека и Опра сфати колку е саатот.
Една работа сфатив на темата, полошо од феминстка е само машки феминист. Бог да чува и да брани.
[DOUBLEPOST=1426324000][/DOUBLEPOST]
Подобро така да трипаат, отколку да трипаат дека ќе направат нали кариера и ќе го сменат светот. Ништо полошо од self-righteous bitch. Всушност, напишав погоре, полошо е машки феминист.
Значи ова за мене е тежок булшит. Губиш допир со реалноста во постов. Дозволи да објаснам.
Јас и ти теоретски се сложуваме потполно, нели во онаа смисла на тоа што е идеал за жена а што за маж и зошто е така, од природни причини.
Значи, сеа ја и ти сме ставени на тест да бираме помеѓу две женски илузии, едната е трипот дека на неа нешо и припаѓа, а другата е трипот дека она сака да работи и тера кариера. И сеа ти тука со цел памет натежнуваш кон првиот трип. И не само што натежнуваш туку и на еден начин го реафирмираш и подржуваш со тоа што и самиот мислиш дека ти е Должност да плаќаш. Не знам, ова за мене е тежок нонсенс и е надвор од реалноста.
Јас натежнувам кон втората женска илузија затоа што кога веќе сум ставен во позиција да бирам меѓу две илузии ќе ја изберам онаа која што е општествено прагматична.
Денес, во ова време, да веруваш дека тебе како Жена нешто ти Припаѓа е малиген став. Еквивалент на општествено/социјално самоубиство. Еден вид слободен скок во амбисот на судбината. Јас дури би одел до таму да аргументирам дека не само што е прагматична катаклизма ставов, туку дека е и теоретски, идеолошки неточен.
Машко-женската социјална динамика е денеска далеку по блиска до дипломатијата во меѓународните односи одколку до некаков си 'природен закон'. Дипломатијата, особено во преговарачките односи, е еден вид бон-тон, или ако сакаш непишан преседан, конвенција. За самите односи постои еден протокол кој е со времето менуван и уредуван на начин кој што најдобро го одсликува тоа време и е од прагматична смисла нај исплатлив. И сега имаме тука два поларитета. Едниот се идиотите со ставот "Haha dabeda uzivaj ke i plakam jas kafina nemam druga rabota", што во мојов случај е еквивалент на "Nigde nepisuva deka ne treba da si go cepkam nosot na sostanok vo ovalnata soba." И онаа другата страна, твојата, која што верува дека и е Должност ова да го прави и заборава дека дипломатијата е само Игра конституирана на bona fides договор кој што во правото може да се нарече Закон колку што мојот прдеж може да се нарече Фактор во глобалното затоплување. Сметам дека она што не смее во ниеден момент да ни избега од глава е дека сме секој од нас заменливи. Expendable. Нај обична потрошна роба на пазарот на сексот. Затоа кожата ми се ежи од Qрвиња шо се трипаат дека нешто им Припаѓа. No bitch, плаќам сашо сакам. Зашо ми е мерак. Плаќам in good faith во нашите идни билатерални односи. Не затоа шо морам. И во првата секунда кога ќе помисли дека ја нешо морам, the game is fucking over. Можам во секој момент да станам, да си отидам и да ја остаам да трипка дека е посебна и дека о, не, не постојат други жени на светов, и о, ич, ама ич не им гори пичката за кур. Жена која верува дека нешо по дифолт и припаѓа пошо е жена е вечно незадоволна жена. А тоа,
неќеш. Од другата страна пак имаш девојки што идат во другата крајност, нели, нешто независност, афтономија, работа, пари, кариера филмови бутур.. Иако исконски длабоко во себе се свесни дека утре да им дојде Бекам и да им каже "Биди ми машина за раѓање деца" прво ќе shart-не од возбуда а после ќе праша кај да потпише. Само шо за оние кои што ги гаат овие илузии имам далеку поголем респект, затоа што истите знаат дека Курац не им припаѓа, и дека за се во животот треба да се работи, затоа шо се свесни дека треба да Работат на себе и да го чекаат Бекам со заштитна мрежа доле, со план Б, зашо може и да не се појави. Свесни се за сите механизми на економиката на сексот, од опортунитетен трошок до девалвација. Затоа Оваа илузија далеку повеќе кореспондира со реалноста. Единствен проблем во неа е што си се лажат самите себе си дека тоа го сакаат. Се лаже дека Сака да работи, а не дека Мора. Шо и не е толку страшно, мора и она од нешо да живее. И верувам дека на Вакво девојче, ако здравје боже си доволно голем мангуп да можеш да си дозволиш да ја ослободиш од работа и остали пикантерии шо за неа се онтолошка тривиа, ќе добиеш вистински Мед. Сонот на секој маж. Наравно, ако ова бива изведено правилно, тактички, ригорозно.
