И јас ја почнав серијата, интересна.
Глеам многу од вас имаат коментирано во врска со последната епизода .. едвај се воздржувам да не ѕирнам да не видам што/како!!!
Немој! Јас фатив мал дел поради мојaта љубопитност, а потоа и си подзачинив со текст од википедија... Не ми беше потполно уништено доживувањето.. Барем се надевам дека не беше уништено. Не можам да замислaм како ќе реагирав воопшто да не знаев како ќе заврши. Може ќе се дерев на цел глас и ќе плачев како луд :S
И не се само последните 5-6 минути... последните 2-3 епизоди се емотивно лудило.
Жално е што темава има само 8 страни од кои во голем дел се обиди на неколку форумџии да убедат други да не се откажуваат и да ја изгледаат серијата до крај... Не останувајте само на фактот дека главна тема е смртта или дека семејството се занимава со погреби... Серијава може да биде голема животна лекција!
Сите поминуваме ни слични етапи низ нашиот живот. Без оглед на тоа колку карактерно се разликуваме, колку ни се различни сфаќањата за работите околу нас, барем на миг, еднаш ќе се почувствуваме како ликовите од оваа серија. Не како Бренда или Дејвид поединечно, туку како сите ликови одеднаш. Сите дилеми на ликовите, сите стравови низ кои поминуваат, проблемите со кои се соочуваат, сите среќни моменти кои ги споделуваат, искренота и љубовта која ја бараат се работи со кои се соочувме и ќе се соочуваме. И тоа е убавината на целата приказна. Не претставуа нас вчера и денес... А ако ја претставуа нашата иднина, тогаш не учи како полесно да се справиме кога ќе ја стигнеме. Смртта како главна тема е одличен избор, бидејќи ако постои нешто за кое најмалку знаеме а од кое најмногу се плашиме - тоа е дефинитивно смртта.
"поезија" во една поинаква форма!
Не се опишува со зборови!!
)