^Кристи^
Dreamer
- Член од
- 1 ноември 2007
- Мислења
- 781
- Поени од реакции
- 41
Точно како што ти кажа, имам многу долго размислувано на ова прашање, барав секакви причини, се наметнував и себеси како виновник, но кога ги согледав реално работите, со сите постапки и зборови всушност констатирав дека причината е во оној од спротивната страна и нема потреба да ја барам вината во себе.Многу долго сум размислувал, ама никако не сум дошол до одговорот на прашањето
Баш проблемот е во психата. Желбата таа личност да поседува нешто што го нема,а е присутно кај тебе (љубомората) и лицемерството се главните причини за предавство.Ме интересира дали и колку е поврзано со психата ова, значи би сакал да видам психилошки осврт на ова прашање.
зошто, оние на кои секогаш сме му помогнале, сме била тука за нив кога имало потреба, на крајот испаѓаат дволични копилиња и хипокрити од секој аспект.
Да, вистина е тоа дека ако ни е вистински пријател нема да не изневери. Но, реалноста е таа што ние веруваме дека нешто е вистинско и на крајот излегуваме повредени од таа работа, баш поради тоа што сме навлегле во нивната игра, благодарение на нивната глума и слепото верување, додека правеле лице.