Што читате во моментов? (со краток коментар)

[Hank Moody]

Тајна мисија ~ Влада Урошевиќ.

Дваесет и еден расказ во кој Влада Урошевиќ си владее со фантастиката и краткиот расказ за него специфичен и својствен начин. Секој од расказите донесува интересна атмосфера, одлични дијалози кои се плетат помеѓу ликовите, полни со мистика и изненадувачки краеви. Мислиш дека си во улога на дете и во тебе се буди љубопитноста да влезеш се подлабоко за да дојдеш до некои откритија.

 

[ЈуријАркадиевич]

Моментално ја почнувам ,, Чест '' од Елиф Шафак. Ја прочитав ,, Копилето од Истанбул '' и бев воодушевен, повеќеслоен роман, богат со бои, со традиција, со убави ликови, Истанбул, Турција меѓу истокот и западот, местото на жената во Турција, турско - ерменските односи. Ми се допадна Копилето... зашто е компактна приказна, чиста приказна во права смисла. Не толку да заморува со теории, бла бла ( што и тоа го сакам, ама некогаш ми треба и чиста приказна со природна нарација ). Чест почнува во сличен манир, па ќе видам понатаму.

 

[boko96]

Врати на перцепцијата од Хаксли, некој информација каде да ја најдам?[DOUBLEPOST=1405287579][/DOUBLEPOST]Најдено, таа ќе ја почнам сега, а последна Lord of the rings - the fellowship of the ring . Многу ми се допадна, многу подобра од истоимениот филм

 

[Shawn Spencer]

Завршена „Клучот на алхемичарот“. Беден стил на пишување, лош превод. Не препорачувам.
Почната „Снежното дете“ од Ејовин Ајви. Засега добар превод и интересна книга.

 

[Гладиус]

The Count of Monte Cristo - убава книга, многу добри заплети, интересни трилер дејствија. Имало и филм кој планирам да го гледам по завршувањето на книгата.

 

[Saladin]

Мистер Гвин - Алесандро Барико
Познат писател еден ден решава да прекине со пишувањето на неговите дела и после одредено време се решава да го смени текот на неговото писателско перо. Како што има сликари кои прават портрети, така тој со својата дарба на писател, се впушта во истиот свет - сликање на портрети со пишани зборови.
Ексцентричен е Барико, дефинитивно. И ми се допаѓа тоа.

 

[filipini]

Ангелски повик- Гијом Мисо
Книгата има интересна структура, Мисо постојано го префрла читателот помеѓу целосно одвоените животи на главните ликови, постепено воведувајќи го во нивното секојдневие кое, како што се вртат страниците, станува се понеобично.
Самата приказна започнува со непријатна случка на аеродромот „Кенеди“ една недела пред Божиќ, кога во целата таа мешаница од патници и багаж, буквално се удираат еден во друг Маделин и Жонатан, главните протагонисти во оваа новела, и по грешка си ги менуваат телефоните. Кога и двајцата ќе забележат дека телефонот којшто го имаат не е нивниот, веќе се илјадници километри оддалечени и тогаш започнува играта на мачка и глушец. Иако добрите манири не им дозволуваат да претураат по туѓи телефони, сепак и двајцата нема да одолеат да дознаат нешто повеќе еден за друг. А штом почнат да копаат по туѓото минато сфаќаат дека иако се навидум целосни странци кои никогаш претходно не се сретнале, сепак постои нешто коешто двајцата нераскинливо ги поврзува.

 

[the_kop]

Ангели и демони - Ден Браун

Претходно ја читав дигитална тврдина, и ме импресионира книгата, страшно добар техно-трилер. Одма изгуглав да видам дали има филм од книгава, и за чудо немаше, а има материјал за да се режира страшен трилер. Ако имам време до крајот на летово ќе ја прочитам и кодот на Да Винчи, овие книги му се всушност првите на Ден Браун.

 

[Dumbledore]

Ангели и демони - Ден Браун

Претходно ја читав дигитална тврдина, и ме импресионира книгата, страшно добар техно-трилер. Одма изгуглав да видам дали има филм од книгава, и за чудо немаше, а има материјал за да се режира страшен трилер. Ако имам време до крајот на летово ќе ја прочитам и кодот на Да Винчи, овие книги му се всушност првите на Ден Браун.

Јас сега ја читам Точка на Измама, сега за сега сметам дека е слична на стилот на Деникен (или на Артур, ама од него немам прочитано ниту една книга, за жал). Метеори, НАСА, и суштества од вселената, тоа е нешто интересно и фантастично за читање. Го релаксира мозокот, не за друго.

Според мене Загубениот Симбол е најдобра, јас таа би ти ја препорачал. Дури е и многу подобра од Кодот, верувај.

 

[the_kop]

Јас сега ја читам Точка на Измама, сега за сега сметам дека е слична на стилот на Деникен (или на Артур, ама од него немам прочитано ниту една книга, за жал). Метеори, НАСА, и суштества од вселената, тоа е нешто интересно и фантастично за читање. Го релаксира мозокот, не за друго.

Според мене Загубениот Симбол е најдобра, јас таа би ти ја препорачал. Дури е и многу подобра од Кодот, верувај.

Ги читам сите по ред. Така да Симбол ќе биди 4та

 

[Dumbledore]

Ги читам сите по ред. Така да Симбол ќе биди 4та

Има уште една -Инферно Нешто со убивање на пола светска популација. Се вклучува и Роберт и така.... Да не ти раскажувам. Знаеш каков е Браун. Но и таа не сум ја читал.

И што мислиш за Енди Мекдермот? Има 2 одлични романа (барем 2 се преведени на македонски јазик). Мистичен во тој поглед. Книгите се интересни и брзи за читање, колку и да ти се чинат големи.

 

[the_kop]

Има уште една -Инферно Нешто со убивање на пола светска популација. Се вклучува и Роберт и така.... Да не ти раскажувам. Знаеш каков е Браун. Но и таа не сум ја читал.

И што мислиш за Енди Мекдермот? Има 2 одлични романа (барем 2 се преведени на македонски јазик). Мистичен во тој поглед. Книгите се интересни и брзи за читање, колку и да ти се чинат големи.

Оваа инферно како е по ред? После симбол, или?

Искрено Мекдермот го немам читано, ама еве после Браун, ветувам дека "него" ќе почнам да го читам.

 

[Dumbledore]

Оваа инферно како е по ред? После симбол, или?

Искрено Мекдермот го немам читано, ама еве после Браун, ветувам дека "него" ќе почнам да го читам.

Јас мислам дека нема никаков редослед. Инферно, Кодот, Ангели и Демони и Симболот се со Роберт, овие другиве не. Иако некои настани ги спомнува во книгите од претходните книги сепак немаат редослед.
Инаку со Роберт, Инферно е последна.

Не ветувај ништо. Ако сакаш читни нешто за него па потоа реши дали ќе го читаш или не. Јас не сакам ништо да наметнувам

 

[Reds United]

Денеска завршив со двете најголеми дела на еден од нај-големите писатели во историјата на литературата - господин господин Ерик Артур Блер или подобро познат како Џорџ Орвел.
1.1984
Една од топ 3 книги што ги имам во животов прочитано. Особено ја красат убаво концептираните реченици и длабоките размислувања на писателот. Ќе биде интересна на секој што го интересира политика, економија, државно уредување, демографија, уметност на војување, уметност на владеење, конторла на медиуми и секако што е човечкиот живот па и еден прекрасен роман ако во него не е опишана една прекрасна тајна љубовна приказна.
Нема да ја должам многу работата, само ќе објавам еден цитат, за оние што ќе ги интересира, им давам до знаење ека целиот роман изобилува со вакви мисли:

"Проблемот беше, како тркалото на индустријата да продолжи да се врти, а притоа да не се зголемува вистинското богатство во светот. Стоките мора да се произведуваат но немора да се дистрибуираат. И во практиката единствен начин да се постигне тоа беше постојаното војување.
Суштински чин на војната е уништувањето, не само на човечките животитуку и на производите од човечкиот труд. Војната е начин да се разнесат на милион парчиња, да се истурат во стратосферата, или да се птопат во длабочините на морињата, материјали кои поинаку би можеле да бидат употребени за да им овозможат на масите премногу конфорт и, оттука, на долга патека, да ги направат премногу интелигентни""

2.Животинска фарма
Животинска фарма, првиот повоен роман во британија. Делумно полесен и поедноставен стил отколку 1984. Овде е иссмеан комунистичкиот систем кој владее во комунистичка русија, прикажан во форма на бајка, каде свињите ги претставуваат комунистите, а лидерот на свињите Наполеон го претставува Сталин, и сето тоа преку еден логичен редослед на настани со кои е опишан развојот на руското општество уште од времето на ленин и портерувањето на Лав Троцки се до втората светска војна т.е. Техеранската конференција и сето тоа опишано во едно микро општество, во една фарма каде животните се еднакви, но свињите го имаат последниот збор.

 

[Saladin]

Arthur & George - Julian Barnes
Две животни стории, едната на Артур кој со тек на време ќе стане реномиран писател на детективските мемоари на Шерлок Холмс, другата на Џорџ кој со тек на време ќе стане правен застапник (адвокат ваљда?) како и целиот свој живот ќе го посвети на изборување на своето право (пола индус/парс е). И тогаш нивните животни приказни ќе се испреплетат. Книгата е релативно ново издание, стилот е од полесните за поимање.... тоа што ја прави книгава неверојатна е реалниот приказ на тогашното „златно“ викторијанско доба на Англија, односно почетокот на изминатиот век кој фрла и светлина на денешното доба каде иако се заборавени некои вистински вредности, се отсликува тоа дека човекот и не се променил многу во овие 150 години, туку само околината во која се наоѓа.

Рај не зна за миљенике - Е.М.Ремарк
Уште едно прекрасно дело на неповторливиот Ремарк, полно со сентименти и чувства кои сите ние ги имаме но се трудиме на секој можен начин да ги поттиснеме и да останеме рамнодушни. Приказна за безусловната љубов погледана низ повеќе агли како и тоа дека секогаш, ама апсолутно секогаш постои моментот на несфатеност и недоразбирање кои раѓаат разочараност и бескрупулозност. Особено е интересен боемскиот опис на Ремарк кој е присутен во повеќето негови романи и ве тера барем малку да вкусите од тие неколку заборавени вредности.