Radiohead

PUZeA.jpg



:cuc:


I used to like Coldplay, but then I took a radio to the head. :pos:
beneamata
 
Сте се запрашале некогаш Radiohead како би звучеле, ако им се додади уште повеќе шмек од класиката. Братов случајно се потсетив дека едно време го слушав и кулирав навечер. Љубител си е на бендов,а цепач строго на класика. Па така си преработува песничиња. Убај се за одмор.
 
Добро бе само мене ми иде да си пеам penetration? Знам дека е payin attention, ама стварно, стварно ми доаѓа така... :oops: Нели не сум само ја, НЕЛИ? :)
Еден паметен ми се смееше завчера за ова
beneamata
 
Тоа дека никој не обраќаше пажња, а испуштија многу :pos:
 
Payin attention е еден од појасните стихови на Том... :)
 
Англија или цела Британија, колевката на се што е врхунска гитарска музика на ваков или онаков начин. Толку многу познати и анонимни великани од едно место имаат излезено да е греота бендови како Radiohead да се ставаат во иста реченица со нив освен можеби ако се споемнуваат влијанија.

Не велам дека се лоши, далеку од тоа, пристојна музика имаат. Само не до овој стадиум каде што се сега. Искомерцијализирани до таа точка каде цела кариера ја протнаа својата просечност во светските поп листи маскирани како ултра влијателен алтернативен/прогресив/(вметни некој рок правец) бенд.
Можеби ќе бидам ставен на колец со оглед дека тука сите имате само пофални зборови, со тоа што авторот дури си кажа дека се најдобриот бенд на сите времиња, а тоа е во најмала рака е непристоен предлог за луѓе што имаат ислушано солидни дози на музика.

Radiohead им се случува токму тоа што се случи на Adelle кога се појави на музичката сцена со непреболената глупост наречена "Someone like you" (да ги споредив со адел, смирете хормони и читајте понатака). Имено, кога оваа буцкаста подпросечно квалитетна певаљка го издаде тој хит целиот кремски свет занеме одредено време. Тоа беше поп/кремски преседан. Зарем е можно покрај сите техно/рап проливи да излезе нешто со толку екстремен квалитет да успеа цел свет да го спржи јајцето на емотивната парадигма? Па таа има толку убав глас, па текстот е безвременски, па музиката е толку минималистичка а едноставно те носи во друг свет. Работава беше до толку однесена со виорот што некој да ја немаше чуено песната ќе си речеше: добро што е ова, да не се работи за новите пинк флојд/блек сабат/шопен/мозарт или нешто слично? Но тоа не беше ништо повеќе од појавување на вистинско место во вистинско време (како и рејдиохед, бидете трпеливи доаѓам до поентата). Адел дојде во моментот кога такви домашни артисти со светски кредибилет во попот во тој момент немаше. Светската музичка сцена, тоест тоа што Англија го извесуваше во тој план беше шкљ квалитет. Глупави нумери со текстови каде и првооделенц за домашна работа може поубаво нешто да напише, едноставно речено масовен дегенеризам. Вредностите беа, секси момци и девојки со стомачни мускули и силиконски цицки, сите убави се журкаат покрај базенот. Тогаш од никаде ко на будали шамар, прекрасните маркетери од ингланд ја вадат дебелата, не толку убавата адел која има само нијанса поубав глас од сите риани на сцената и и даваат 3 удара на клавир (симбол за класика, естетика и уметнички бог) и пишуваат подпросечен текст на кој што нема човек на планетава што нема да се најде а да не зборам за младата групација со особен нагласок на женствената патетика затоа што некад изигравала пичка па го испуштила типот и сега цмиздри по него. Фактот е дека до тогаш во Англија музиката беше толку срање што појавата на адел на сите им создаде лажен портрет дека се работи за девојка со исклучителен квалитет (далеку од вистината како што знаете) и тргна масовниот извоз, па упика уште еден албум и сега цела кариера ќе ја протне со таа една песна. Во меѓувреме даваше изјави што обично рок музичари што се почитувани ги даваат , како на пример: мојот нареден албум ќе биде само со акустична гитара и клавир....ај не ме јеби. А тоа што пуши цигари само додава на целото пост курт кобејн стање.

Е сега Англија во почетокот на 90-те имаше многу (како и секогаш) ултра квалитетни рок/метал изданија, но за жал ништо што може да се натпреварува со тогашниот бум на гранџ сцената што беше толку во подем што дури и една металика се оддтргнаа со свјот црн албум од својот препознатлив треш звук. Англичаните едноставно не го сакаа гранџот затоа што не беше нивни производ, се обидоа да го дискредитираат но за жал светот не ја слушаше нивната неповторлива егоцентричност. И како гром од ведно небо на убав пролетен пикник со Силвија Сеинт и Моника Белучи се појавува безвремнскиот creep од некој си таму radiohead. Creep се поклони на гранџ правилата на музицирање, а се разбира текстот беше нешто што погоре го опишав со Адел. Едноставно, светот не можеше а да не ги забележи несудените гранџери од енглеска. Нормално, за да биде целата работа уникатна тие одбија себеси да се етикетираат како гранџери што во нискоинтелигентниот тинејџ рок свет уште толку ти дава кредибилитет и "кул" ефект затоа што...фак д систем анархи ин д јукеј и слични срања. Нормално, во стил на нирвана они као демеким скурчува крип да ја свират после некое време оти премногу ја сакале. Плус да не ја забораваме добрата глума на меланхолична екцентричност на Томица мали и неговиот не толку добар вокал, плус муабетите за правење музика под дејство на дроги и ја имате формулата за 20 годишна успешна кариера. Во меѓувреме си вадат албуми и албуми, го свират цел свет и што ти не зборувајќи детално за секој албум како да се дијаманти посрани од буда, а потајно алчно некаде бдее помислата: фала курцу што се деси крип и гранџот и сега сме милионери и можеме да вадиме албуми и да правиме музика...јухууу.
Ова е скратена верзија на приказната...

Вистинската слика е нешто вака.
Рејдиохед се еден малку надпросечен бенд, има луѓе што ги карактеризираат како прогресив, за жал мислам дека тоа е далеку од вистината...имаат прогресив моменти и тука завршува нивната прогресивност. Песните, не се лоши, но не би одел до тие висини како што прочитав некои мислења дека се неповторливи и најдобри на свет...далеку се од тоа...ниту пак можат да направат такво нешто и да се потрудат. Имаат убави текстови, тоа е апсолутно, но не се најдобри...има и од тоа подобри. Се на се една убаво спакувана приказна како што Оејзиз се обидоа да ги протнат како наследиците на Битлси а не се ни тронка од тоа што ги величат.

Едноставно, на вистинско место во вистинско време и цела кариера на тој момент се должи. Нормално е да ги заслушаш после како што луѓе ги заслушуваат и колдплеј и сл просечни бендови. Но по не знам кој пат да повторам, не се до толку колку што некои луѓе би сакале да се...не се ни близу до тоа.
 
  • Ми се допаѓа
Reactions: wot
burn84 напиша:
Англија или цела Британија, колевката на се што е врхунска гитарска музика на ваков или онаков начин. Толку многу познати и анонимни великани од едно место имаат излезено да е греота бендови како Radiohead да се ставаат во иста реченица со нив освен можеби ако се споемнуваат влијанија.

Не велам дека се лоши, далеку од тоа, пристојна музика имаат. Само не до овој стадиум каде што се сега. Искомерцијализирани до таа точка каде цела кариера ја протнаа својата просечност во светските поп листи маскирани како ултра влијателен алтернативен/прогресив/(вметни некој рок правец) бенд.
Можеби ќе бидам ставен на колец со оглед дека тука сите имате само пофални зборови, со тоа што авторот дури си кажа дека се најдобриот бенд на сите времиња, а тоа е во најмала рака е непристоен предлог за луѓе што имаат ислушано солидни дози на музика.

Radiohead им се случува токму тоа што се случи на Adelle кога се појави на музичката сцена со непреболената глупост наречена "Someone like you" (да ги споредив со адел, смирете хормони и читајте понатака). Имено, кога оваа буцкаста подпросечно квалитетна певаљка го издаде тој хит целиот кремски свет занеме одредено време. Тоа беше поп/кремски преседан. Зарем е можно покрај сите техно/рап проливи да излезе нешто со толку екстремен квалитет да успеа цел свет да го спржи јајцето на емотивната парадигма? Па таа има толку убав глас, па текстот е безвременски, па музиката е толку минималистичка а едноставно те носи во друг свет. Работава беше до толку однесена со виорот што некој да ја немаше чуено песната ќе си речеше: добро што е ова, да не се работи за новите пинк флојд/блек сабат/шопен/мозарт или нешто слично? Но тоа не беше ништо повеќе од појавување на вистинско место во вистинско време (како и рејдиохед, бидете трпеливи доаѓам до поентата). Адел дојде во моментот кога такви домашни артисти со светски кредибилет во попот во тој момент немаше. Светската музичка сцена, тоест тоа што Англија го извесуваше во тој план беше шкљ квалитет. Глупави нумери со текстови каде и првооделенц за домашна работа може поубаво нешто да напише, едноставно речено масовен дегенеризам. Вредностите беа, секси момци и девојки со стомачни мускули и силиконски цицки, сите убави се журкаат покрај базенот. Тогаш од никаде ко на будали шамар, прекрасните маркетери од ингланд ја вадат дебелата, не толку убавата адел која има само нијанса поубав глас од сите риани на сцената и и даваат 3 удара на клавир (симбол за класика, естетика и уметнички бог) и пишуваат подпросечен текст на кој што нема човек на планетава што нема да се најде а да не зборам за младата групација со особен нагласок на женствената патетика затоа што некад изигравала пичка па го испуштила типот и сега цмиздри по него. Фактот е дека до тогаш во Англија музиката беше толку срање што појавата на адел на сите им создаде лажен портрет дека се работи за девојка со исклучителен квалитет (далеку од вистината како што знаете) и тргна масовниот извоз, па упика уште еден албум и сега цела кариера ќе ја протне со таа една песна. Во меѓувреме даваше изјави што обично рок музичари што се почитувани ги даваат , како на пример: мојот нареден албум ќе биде само со акустична гитара и клавир....ај не ме јеби. А тоа што пуши цигари само додава на целото пост курт кобејн стање.

Е сега Англија во почетокот на 90-те имаше многу (како и секогаш) ултра квалитетни рок/метал изданија, но за жал ништо што може да се натпреварува со тогашниот бум на гранџ сцената што беше толку во подем што дури и една металика се оддтргнаа со свјот црн албум од својот препознатлив треш звук. Англичаните едноставно не го сакаа гранџот затоа што не беше нивни производ, се обидоа да го дискредитираат но за жал светот не ја слушаше нивната неповторлива егоцентричност. И како гром од ведно небо на убав пролетен пикник со Силвија Сеинт и Моника Белучи се појавува безвремнскиот creep од некој си таму radiohead. Creep се поклони на гранџ правилата на музицирање, а се разбира текстот беше нешто што погоре го опишав со Адел. Едноставно, светот не можеше а да не ги забележи несудените гранџери од енглеска. Нормално, за да биде целата работа уникатна тие одбија себеси да се етикетираат како гранџери што во нискоинтелигентниот тинејџ рок свет уште толку ти дава кредибилитет и "кул" ефект затоа што...фак д систем анархи ин д јукеј и слични срања. Нормално, во стил на нирвана они као демеким скурчува крип да ја свират после некое време оти премногу ја сакале. Плус да не ја забораваме добрата глума на меланхолична екцентричност на Томица мали и неговиот не толку добар вокал, плус муабетите за правење музика под дејство на дроги и ја имате формулата за 20 годишна успешна кариера. Во меѓувреме си вадат албуми и албуми, го свират цел свет и што ти не зборувајќи детално за секој албум како да се дијаманти посрани од буда, а потајно алчно некаде бдее помислата: фала курцу што се деси крип и гранџот и сега сме милионери и можеме да вадиме албуми и да правиме музика...јухууу.
Ова е скратена верзија на приказната...

Вистинската слика е нешто вака.
Рејдиохед се еден малку надпросечен бенд, има луѓе што ги карактеризираат како прогресив, за жал мислам дека тоа е далеку од вистината...имаат прогресив моменти и тука завршува нивната прогресивност. Песните, не се лоши, но не би одел до тие висини како што прочитав некои мислења дека се неповторливи и најдобри на свет...далеку се од тоа...ниту пак можат да направат такво нешто и да се потрудат. Имаат убави текстови, тоа е апсолутно, но не се најдобри...има и од тоа подобри. Се на се една убаво спакувана приказна како што Оејзиз се обидоа да ги протнат како наследиците на Битлси а не се ни тронка од тоа што ги величат.

Едноставно, на вистинско место во вистинско време и цела кариера на тој момент се должи. Нормално е да ги заслушаш после како што луѓе ги заслушуваат и колдплеј и сл просечни бендови. Но по не знам кој пат да повторам, не се до толку колку што некои луѓе би сакале да се...не се ни близу до тоа.
Кликни за повеќе...
Почитувам мислење какво и да е. Па краток одговор че дам.
Повели ова http://www.last.fm/user/AleksMarkoski (се однесува на црвекото) За период од година ипол статистика.
И мислењето сега мое, да Редихоед се еден од најдобрите бендови што некогаш се појавиле на музичката сцена :) (за мене нормално).
Или ги сакаш или не ги сакаш, средина ретко или никогаш. Ако ги засакаш и ти влезат под кожа, носи си ја чивијата за цел век.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom