То пречек 
Бев и на аеродром ,нозеве ми капнаа
Уште пред Борис трајковски имаше премногу народ, па покрај тоа што автиобусите беа преполни (стоев и за напред и за назад), мислам дека дојде по уште некој автобус, а и многумина останаа надвор пошто каснеа бајаги.
На аеродром стигнавме накај 10 и нешто, па се убивме чекајќи
Свртевме тука неколку орца
Штета не ни се продрижија сите, туку само стотина души игравме. Дојдоа и моторџиите а и луѓе во сопствена режија.
Се собраа околу 2 000 луѓе. Според предвиденото во 11 и 30 пристигнаса кошаркарите и тоа предизвикас делириум. Никаква организација, им се пуштија сите ќе гу растргнеа. Таман ги довлечкаа до бина, одново напад. И бината се распадна и се отиде у курац
Напалени девојчиња мајко мила
ИЗвадиле цицки, голи стомаци, гзои, штикли, мислиш во диско одат
Кој се видов таму... Луѓе што знам дека ни С од спорт незнаат...
Повеќе од 70% незнаеа кој е Врбица Стефанов
Не им текна дека тереба да е вика МВП за Бо...
Само тоа е минус, али јебига среќен народ, али и многу ФБ позеришта...
Потоа кога одеа накај бус, си начекав позиција за да ги сликам кошаркариве, и од нив успеав да се поздравам само со Мираковски, Чековски и Марјан Лазовски од стручниот штаб. Другиве не им се пружаше рака пошто им ја ебаа мамата претходно (ни тортата не ги оставија да си ја изедат
). особено Бо неможеше 20 минути да излезе од толпата. Ќе го силуваа
На крај го гледам излага со невино фациче, и со букет во рака 
Абе ќе го жениме овде нема заебанција
Самариџиски таман да го поздравам, се избаци мајка му (колокава е машала
) со кучето, и овој место мене да ме поздрави кучето го погали
Тргнавме и назад. Прекрасна слика уште од самиот влез на Скопје. Луѓе насекаде, развиорени знамиња, стари луѓе пеат викаат
И нормално мора да постојат некои на кои ова не им се допаѓа.
Истото ми се случи и на мечот со Литванија кога имав конфликт со група шконтари, исто и денес. Кога поминувавме крај АСУЦ, 50-тина љочоини, почнаа да покажуваат курови од далеку. Се напалија како млад мајмун пред парење.
Али тоа е, нивната Шчиприја може да сонува да игра на некое натпреварување во било кој спорт, а камоли да забележи успех. Да им го ебам мамето инвалидско небањато шконтарско!
Идеме на поубавиот дел, пристигнувањето на плоштад. Голема еуфгорија. Преставување на играчите, пеење песни, огномет...
Фала ви момци уште еднаш, што не направивте горди и што бар за миг не сплотивте сите

Бев и на аеродром ,нозеве ми капнаа

Уште пред Борис трајковски имаше премногу народ, па покрај тоа што автиобусите беа преполни (стоев и за напред и за назад), мислам дека дојде по уште некој автобус, а и многумина останаа надвор пошто каснеа бајаги.
На аеродром стигнавме накај 10 и нешто, па се убивме чекајќи

Свртевме тука неколку орца

Штета не ни се продрижија сите, туку само стотина души игравме. Дојдоа и моторџиите а и луѓе во сопствена режија.
Се собраа околу 2 000 луѓе. Според предвиденото во 11 и 30 пристигнаса кошаркарите и тоа предизвикас делириум. Никаква организација, им се пуштија сите ќе гу растргнеа. Таман ги довлечкаа до бина, одново напад. И бината се распадна и се отиде у курац

Напалени девојчиња мајко мила


Повеќе од 70% незнаеа кој е Врбица Стефанов

Само тоа е минус, али јебига среќен народ, али и многу ФБ позеришта...
Потоа кога одеа накај бус, си начекав позиција за да ги сликам кошаркариве, и од нив успеав да се поздравам само со Мираковски, Чековски и Марјан Лазовски од стручниот штаб. Другиве не им се пружаше рака пошто им ја ебаа мамата претходно (ни тортата не ги оставија да си ја изедат



Абе ќе го жениме овде нема заебанција

Самариџиски таман да го поздравам, се избаци мајка му (колокава е машала


Тргнавме и назад. Прекрасна слика уште од самиот влез на Скопје. Луѓе насекаде, развиорени знамиња, стари луѓе пеат викаат

И нормално мора да постојат некои на кои ова не им се допаѓа.
Истото ми се случи и на мечот со Литванија кога имав конфликт со група шконтари, исто и денес. Кога поминувавме крај АСУЦ, 50-тина љочоини, почнаа да покажуваат курови од далеку. Се напалија како млад мајмун пред парење.
Али тоа е, нивната Шчиприја може да сонува да игра на некое натпреварување во било кој спорт, а камоли да забележи успех. Да им го ебам мамето инвалидско небањато шконтарско!
Идеме на поубавиот дел, пристигнувањето на плоштад. Голема еуфгорија. Преставување на играчите, пеење песни, огномет...
Фала ви момци уште еднаш, што не направивте горди и што бар за миг не сплотивте сите
