Ако сакам да.... Порано многу штедев ама зашто секогаш мајка ми или татко ми ми ги зимаа парите (ако им требаат многу) и изгубив воља.... А мислам сега пак да почнам
Зборот штедење во мојот речник не постои,секогаш кога ке речам овие пари ке ги остаам на страна,другиот ден одма ги трошам..... Не можам да тргнам пари на страна. Таков сум....
Паа у задње време морам да забележам дека денари тешко чувам. Ако не ги сменам во еври, денарите ги трошам у секунда. На такси, на кафе, на глупости, на таа проклетата машина за фаќање мечиња и слично. А ако ги сменам во еври тогаш не ги чепкам... Се трудам да излегувам со помалку пари општо многу тапа дете сум, можам да излезам со 100 денари и д ами бидат таман, а можам и илјадарка да ја потрошам на разно разни глупости
Парите се за трошење, кај мене си имам приметено дека ако штедам, пак кога-тогаш ќе останам без пари, а ако си трошам за се што ми сака душичката и да банкротирам, нема да ми биде криво...
Штедач сум... платата ми стига од 1ви до 1ви.
Во месецот или купувам нешто големо па ускратувам мали задоволства, или па цел месец уживам во чоколадо секој ден, искачање секој викенд, посебно на журки на кои знам да потрошам и преку 1000 денари
Досега не сум заработувала џепарлак сама па веројатно поради тоа и не знам да го ценам денарот
Не да не знам да штедам, никогаш немам пари да ми останат вишок после шопинг, излегување или ватевр. Трошам максимално и во последно време се обидувам да се контролирам и да тргнам нешто на страна. За црни денови де
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.