Бојан, досега дискутирам релативно културно со тебе, ама гледаш, дури ни ти не почитуваш различно мислење, го окарактеризира со најразлични епитети, и во исто време очекуваш некој со далеку поголема моќ и влијание да ти го почитува твоето мислење. И не темата не е што мислам јас, или како јас се чувствувам за студентските страдања.
1. Дискусијата не ми оди во тој правец дека протестите се непотребни. Самите протести и конфликти се еден од најсигурните знаци дека има здраво ткиво во еден социјален систем. Теоретски. Јас само тврдам дека е кампањски и за суштински промени треба долготраен притисок зачинет со истите финти и кои ги прави извршната власт. Во исто време тврдам дека во студентите нема доволно здраво ткиво за таков долготраен притисок. Пак ќе речам, дај Боже да бидам јас тој што е грешка. Една ластовичка не прави пролет друже. 1 марш не носи промени. 1-2-3 марша носат списоци кој бил таму за да има ретрибуции. Ништо повеќе. А
2. “За сите што ве фаќа срам. Тие утре пак ќе бидат министри, а вие другиден ќе полагате државен. Животот не е фер.



“ Каде имам напишано дали ми е срам или не? Зошто пробуваш да ми ставаш зборови во уста?
3. Друже, политика се креира со комисии, состаноци, седници на влада, седници во собрание. На телевизија се презентира таа политика. Зошто гостувал? Затоа што го поканиле. Дали слабо се покажал? За тоа ќе одлучи електоратот на ДУИ. А електоратот на ДУИ не го интересира колку елементи има во периодниот систем.
4. Добро. Дај Боже да станеш некој ден адвокат, па да пиеме по едно пиво уз муабет за убавините на западните судови и нивното спроведување во Македонија. Немој после пу пу не важи.
5. Нека е така.