I'd rather be...

[KohlBass]

Кои се тие многу други луѓе? Пријатели? Роднини? Другари? Познаници?
Aко константно добиваш впечаток дека луѓето те доживуваат поразлично од она што си, сигурно правиш некоја грешка во начинот на претставувањето на себеси. Велиш дека секогаш реагираш како што ќе ти дојде во моментот, но не би рекла дека секогаш е така. Не верувам дека не би се запрашал за било што дали ако постапиш вака или онака ќе биде правилното.

Другите луѓе се сите оние кои не ми се доволно блиски за да ме запознаат. Она што Марина го кажа го поддржувам.
Не правам грешка во начинот на претставување. Тоа што луѓето различно ме доживуваат е работа на нивните ставови, мислења и вкусови.
Пример, кажувам некоја шега, а до мене имам двајца познаници. На едниот од нив шегата му се допаѓа, и автоматски ме доживува како човек кој кажува добри шеги. На другиот човек шегата не му се допаѓа и му е навредлива. Автоматски тој ме доживува како мрчатор што само вреѓа луѓе без никаква основа. Затоа грешно ме доживуваат.

Не реагирам секогаш како што ќе ми дојде во моментот, туку го правам она што мислам дека е исправно во тој момент. Колку и да мислам, ќе дојдам до одреден заклучок. После некое време може да се испостави дека тој заклучок бил погрешен. Сепак, сум го направил тоа што сум мислел дека е правилно во моментот кога сум ја носел одлуката.

@Goddes of Chaos: Зошто би сакал да му објаснувам на секој кој сум и што сум? Секој може да научи по нешто од секој друг човек, без разлика каков е човекот од кој се учи. На оние кои заслужуваат ќе им дозволам да ми се приближат и да сфатат вистина каков сум јас.

 

[Bada Bing!]

I'd rather be a sparrow than a snail.
Yes I would.
If I could,
I surely would.
I'd rather be a hammer than a nail.
Yes I would.
If I only could,
I surely would.

CHORUS
Away, I'd rather sail away
Like a swan that's here and gone
A man gets tied up to the ground
He gives the world
Its saddest sound,
Its saddest sound.

I'd rather be a forest than a street.
Yes I would.
If I could,
I surely would.

I'd rather feel the earth beneath my feet,
Yes I would.
If I only could,
I surely would.

 

[Gadfly Baba]

Интересна тема.
Човек мисли дека се знае себеси,но често прави работи кои не ги сака,дали за повисока цел,за подобра социјализација,дали за да стигне до себе,незнам.Важно е дека што и да направи,со тоа ќе се дефинира себеси,сепак постапките се појаки од мислите.Кога мислиш дека глумиш за да бидеш сакан/а всушност тоа си ти,затоа што неможеш да бидеш нешто што не си во моментот.Не сме толку длабоки да реагираме и да мислиме за два идентитета одеднаш.Човекот сака да добие признание,кога ќе го добие ќе се издвои,ама кога нема ќе проба да се вклопи.Кој несака да биде сакан?Работата е како ќе стигнете до тоа,дали со промена на идентитет или без промена.Дали со промена или без,сепак сте вие.

 

[Гладиус]

Би рекол дека она што е во воведот на темава е сосема точно, но ме замисли еден факт.
Па мислам дека повеќе се оние кои би останале на своето, отколку оние кои околу себе ќе формираат една маска, за само да бидат прифатени и сакани од останатите.
Па и таа маска, тој калап, во глобала ќе биде она што сме ние.
Но како и да е, со текот на времето, маските паѓаат, калапот се распаѓа, и останува она вистинското кое сме. Па сега, дали би сакале да стекнеме малку познаници кои навистина ќе не’ ценат за она што сме додека сме млади и способни, или ќе избереме да бидеме нешто што не сме за да не’ сакаат сите за на крај кога животот ќе не одмине да останеме сосем сами препуштени на милоста и немилоста на другите, е избор кој го прави секој човек.
Не е жално, што има луѓе кои се ремоделираат. Жално е што има луѓе кои остануваат заглавни во прцесот на транзиција од самите себеси во некој друг. Едноставно губат допир со двете страни и остануваат заглавени, не знаејќи што претставуваат и самите.

 

[Kvendolin]

За мене важи : Или ќе се сакам или ќе ме сакаат. Искрено да се сакам ми е поубаво отколку да ме сакаат. А, ке кажат сакајте се себеси за да ве сакаат и другите. По таа логика во последно време ќе да не сум ич сакана. Ако пак одам по логиката сакани се добрите, дарежливите, несебичните мора многу да ме сакаат ама пак јас онака нетрендовска ич се неќам, а мразам да се неќам. И стигам до поентата, треба да имаш храброст и да препуштиш да те мразат поради она што си, а не континуирано да патиш по добри, мили и `сакани` фидбеци. Макар играње со отворени карти по секоја цена и во секоја прилика е речиси невозможна задача. Не знам како им успева на тие `без влакна на јазикот`.

 

[Александра Д.]

Море јас ако себе не се сакам, другите нема да ме сакаат. А ич не ме гајле ако некој не ме сака или пак не сум популарна(тоа е тоа што всушност ве прави популарни).

 

[bucio]

Не ме бидува за глума па сакам да си сум јас. Нормално сега дека сакам да сум сакан, и сакам да сакам. Толку сум отворен што прекарот што го имам низ градов си го имам за ник на форумов. Па така да лесно човек може да поврзи два и два и тој сум .
Природен закон е тоа што луѓето се социјални суштества и сакаат да се дружат, човек кој што се обидува да биде нешто друго а не природен т.е. себеси, има недостаток од самодоверба во себеси, па мисли ако избега од себе дека ќе го реши тој проблем. Човек можи од се да избега само од себеси не можи.

 

[PhantomerX]

Абе нели, како што имам забележано обично оние кои имаат премногу маани и сакаат да ги скријат, напаѓаат на тие околу нив посочувајќи ги своите маани кај некој друг да го свртат вниманието, да не бидат забележани. Обично во овие луѓе се крие недостаток од самодоверба... Не се сакаат себе си, негативни се, па и околината ги гледа како такви. Имам лично искуство со таков човек... иронично е...
Инаку точно е што велат... Сакај се за да те сакаат и другите!

 

[Жозефин]

...hated for who I am, than loved for who I am not.
Не најдов ваква тема, а можда имаше пред "потопот".
Има вакви луѓе бе? Ја колку што гледам наоколу, секој брза да го сакаат, да биде популарен (без разлика дали е негативец), луѓето да се воодушевуваат од неговите карактеристики и способности; а разликата е што некои не го покажуваат тоа јавно туку кришум си работат, и ги напаѓаат оние кои се отворени. Но скоро сите се подготвени да се откажат од премногу "свое" за да влезат во калапот на "оној што сите ќе го сакаат" според нивното мислење.
М?

За мене ДЕФИНИТИВНО важи тоа, I'd rather be hated for who I am, than loved for who I'm not. Само добро, ако сакам да живеам меѓу луѓе, морам и ја малце да се приспособам, ама генерално се трудам да бидам што посвоја, и некои критики што јас не ги оправдувам не ги прифаќам како можност за усовршување, ама некои критики што имаат улога да ми помогнат да се подобрам, а не да станам нешто што се сите останати, ми значат многу. Не би се откажала од тоа што реално сум за да се вклопам во топлата. Така ќе сум никој, само едно делче од мозаикот. А вака имам можност да дојдам до израз самата ЈАС, она што сум.

 

[RocknRolaa]

Прекрасна мисла, а сепак апсолутна лага.
Човекот кој го кажа ова имаше премногу самодеструктивен нарав и премногу дрога во себе. Верувам дека комплетно трезна личност која е шамарана од реалноста никогаш нема да живее според ова. Затоа и постојат овие мисли. За да поставиш цела која никогаш, ама баш никогаш нема да ја оствариш. Како беше она, живеј го секој ден како да ти е последен. Затоа гледам сите се спремаат утре да умрат.

 

[theTinule]

^ Сакав истово да го пишам прееска, али Сатори ќе ми рече дека сум глупа, се плашам да пишам пост -.- >.<

Кои глупости се ова.
Сите ние си избираме кои ќе бидеме и какви ќе бидеме. Нема шо да глеам дал ме мразат ил не ме мразат, ќе глеам да се вклопам. А сите ние сме растени во општество во кое сме се прилагодувале уште од мали, нашите дома не учеле како да се прилагодме на стварите. И одеднаш пораснавме и сфативме дека не се вклопуваме, па мораме да глумиме нешто што не сме, за да не сакаат, а ако не глумиме, ќе не мразат сите? Абе ај.
PSYtification (шо не е активна веќе) имаше многу убав пост. Кратко убаво објаснето. ^^

 

[Сатори]

Oние кои што знаат кои се треба да бидат среќни, дури и да станува збор за покажување или прикривање на сопственото јас, како такво барем го имаат, нешто кое што е скоро невозможно да се изгради во ера на глобализација и форсирање улоги врз индивидуата чисто за да може да се влопи до мера која што ќе биде за перцепторите прифатлива.
Секако, практицирањето на мимикрија не е нешто кое што треба да биде осудувано, барем според мене или од друга страна да се поставува како доблест, туку едноставно да се гледа на него како на средство за преживување и да се употребува со мера.Уште да ја знаевме сите мерката ...

 

[Dolfi Freud]

Сопственото Јас и индивидуализмот сите различно го интерпретираат, од проста причина што додека на некој му одговараме такви какви што сме, друг го засенуваме или го попречуваме во неговите намери... Како што рече и Сатори...мимикријата не треба да ја осудуваме, затоа што во денешниот свет треба да се пазиме пред кого го откирваме Сопственото Јас.

 

[mantas]

Id rather be dead than studiyng for колоквиум