- Мет Дејмон не те прави да ти е гајле дали ќе биде спасен или не, толку може ликот

(за Брус Вилис се секираш)
- Филмот е премногу долг и во него не се случува нешто приближно до пресврт. (Екипажот во Армагедон има 10 препреки)
- Диско музиката и шегите околу неа, lazy (во Армагедон батињата ја пееја leaving on a jet plane)

- Предвидлив од почеток до крај, нема нешто што не знаеш дали ќе се случи. (Во Армагедон единствено не се надеваш на плачење, а се случува)
- Сите наоѓаат решенија во првите 2 минути откога ќе им настане проблемот.
- Ликовите се кој од кој погрешен, најмногу мискастингот на Џеф Даниелс директорот на наса
Од нигде никаде се појавуваат црнци математичари, кинези со воени тајни, ликови фрлени онака од ракав, а најтрагично беше кога се собираше цел свет да го гледа спасувањето
Шон Бин е тотално неискористен, подобро да земеле некое дете од улица, ќе заштеделе на буџет.
- Сценариото е лошо и ги има сите можни клишеа на светот, не е нешто ново и затоа филмот личи како да е „веќе виден".