Sling Blade (1996)
Второво гледање после дваесет и некоја година, ми го потврди впечатокот што ми останал во сеќавање за филмов.
Одлична трансформација на Били Боб, но и покрај тоа што фантастично влезе во ликот, изведбата беше праволиниска. Немаше реакции, емоции, промена на расположенија, туку како робот цело време си гледаше право со истиот израз на лицето и со истиот завршеток на муабетот. Затоа и оскарот отиде кај Џефри Раш, чиишто лик е потполна спротивност на овој.
Дејствието исто така линеарно, очекувано, останатите ликовите црно-бели. Односно сите беа моделирани за беспоговорно да ни се допаднат, освен едниот кој беше направен премногу иритантен, за да на крајот воопшто не го жалиме за тоа како ќе заврши. Иако се зафаќа со тешка тема, сепак сценариото беше бајковито. Неколку сцени беа вишок, некои малку предолги, барем гледано од денешна перспектива.
Музиката беше одлично направена и многу добро градеше атмосфера. Не е нешто што може отпосле да се слуша, а последните две-три нумери ми беа прегласни. Како да од почетокот кон крајот на филмот музиката да стануваше сѐ погласна.
Убав филм, исто гледлив ќе биде и во следните дваесет и нешто години, па и потоа.
7/10