- Член од
- 17 јануари 2009
- Мислења
- 2.814
- Поени од реакции
- 4.667
Со годините, станува се полесно да си носталгичен, посебно ако ти е сегашноста срање. И да, се сеќаваме само на убавите работи. Факт е дека немаше интернет, мобилки. Немаше кабелска, приватни телевизии, приватни весници. Бидејќи не знаевме за нив, не ни беа потребни:star:. Ни беа непознати и еден куп зборчиња - стрес, спонзоруша, наркоман, кокаин, педофилија, јеховини сведоци, ДДВ, дијанетика, организиран криминал (зборувам за 80-те).
Ми останало во сеќавањата дека обичниот човек, иако режимот имаше многу инструменти за да заебе нечија судбина, беше помалку оптоварен со грижи, а повеќе посветен на себеси и семејството, отколку на својот полуписмен шеф-гњаватор:costumed2.
Во 80-те СФРЈ се распаѓаше, политичките стеги попуштија, воздухот беше полесен за дишење. Се сеќавам на првите видео рекордери, видеотеки, аудио касети, Бранко Коцкица, Бушава азбука, Ушко...
Искрено, речено таа деценија не беше толку лоша.
Значи, гласам за број 80.
90-те почнаа добро, но ништо добро не донесоа.
Ми останало во сеќавањата дека обичниот човек, иако режимот имаше многу инструменти за да заебе нечија судбина, беше помалку оптоварен со грижи, а повеќе посветен на себеси и семејството, отколку на својот полуписмен шеф-гњаватор:costumed2.
Во 80-те СФРЈ се распаѓаше, политичките стеги попуштија, воздухот беше полесен за дишење. Се сеќавам на првите видео рекордери, видеотеки, аудио касети, Бранко Коцкица, Бушава азбука, Ушко...
Искрено, речено таа деценија не беше толку лоша.
Значи, гласам за број 80.
90-те почнаа добро, но ништо добро не донесоа.