Саншајн. Онаа првата жена од примерите, се разведе зашто мажот и си нашол друга у Германија. ТОЈ поднесе тужба за развод, не таа. Да беше до неа, уште ќе си трпеше. Таа до денес нема кажано еден лош збор ни за него, ни за неговите, ниту се има пожалено од него, или од нив. Муабетот за неа е од други луѓе, комшии, пријатели, кои биле сведоци на тоа како жената доаѓа од работа, уште несобуена, ја тераат да меси леб, оти многу им се јаде домашен леб. А таа насмеана, одма зема брашното.И свекрвата и комшиката да ја гледат како меси, а свекрва и ја прави бербат дека не знае да меси! Комшиката ја брани, незгодно и е на жената, која снаа денес меси леб, а после се јавува на мајка и: Златна ќерка имате! Земете си ја, ќе ја умрат овие! Јас и ги познавам родителите - прекрасни луѓе. Таа ја имаше целата поддршка од нив и од сестрите. И морална и материјална. Но ете, да беше до неа, таа ќе си останеше таму. Мене не ме чудат свекорот и свекрвата. Тие се ненормални. Мене ме чуди таа што беше решена да си го помине животот како да слугинка во некоја арапска земја.