Една споредба за улогата на Папандреу со таа на Демостен од еден австралиски весник од пред неколку дена (пред да падне владава на Папандреу):
Превод на текстот:
"Грк кој се покажа кога требаше
351 год. п.н.е.
Освојување: Македонската фаланга доведена до перфекција од Александар Велики (лево) и (горе) биста на Демостен, жолчен противник на македонската експанзија накај Атина.
Демостенес ги преколнуваше своите сонародници да не кукаат, тутку да ја извршат својата задача
Трој Ленон
Редактор на Историја
Има надеж дека оставката на премиерот Јоргос Папандреу и движењето кон составување на нова влада на национално единство ќе помогне да се средат некои од проблемите кои ја опседнале Грција. Тие се во надеж дека ќе се појави лидер со визија. Грција има долга историја на луѓе кои истапиле напред за да се справат со некоја криза.
Во четвертиот век п.н.е. кога Грците се соочија со огромна закана од една надворешна сила, се појави еден лидер кој се обиде да го врати единството потребно за справување со заканата. За жал неговите предупредувања беа напати игнорирани.
Ораторот Демостен ги изостри своите способности за јавни говори до тој степен што стана предводник на фракцијата на Атинското собрание која се застапуваше за управување од народот (важи само за сите слободни, возрасни луѓе од машки пол), наспроти оние кои претпочитаа управа од страна на богатата елита или од диктатор. Демостен дојде до израз во 354 год. п.н.е. кога ја предупреди Атина за заканата од Персија. Тој тогаш расправал дека треба да се ојача флотата и со тоа да и се испрати порака на Персија дека Атина е спремна да се бори ако биде нападната. Тој дури и предложил план со кој ќе и се помогне на Атина да ги организира финансиите за да се финансира военото опремување.
Воочувајќи ја заканата од страна на кралот Филип, владетелот на Македонија на север, кој вредно ги лапаше грчките градови-држави, Демостен се искажа јавно во една серија говори познати како "Филипики".
Делови од неговата прва "Филипика", искажани во 351 год. п.н.е. може да се цитираат од модерните политичари за моменталната ситуација на Грција. Тој велел "ние не смееме да сме малодушни во нашата моментална ситуација, колку и бедна да изгледа таа. Затоа што во најлошите нешта од минатото лежи нашата најдобра надеж за иднината--во фактот, дека сме во сегашниве маки затоа што вие не си ја извршувате должноста."
И покрај неговите трогателни говори некои од Атињаните посакуваа мир по секоја цена, други сметаа дека може да се справат со Филип, но не сакаа да имаат ништо заедничко со другите грчки градови-држави. Додека Филип напредуваше накај Атина, Атињаните склучија брзоплет договор за мир со Македонците. Иако тој веруваше дека мирот треба да се почитува, Демостен продолжи да зборува против Филип наспроти еден друг политичар, Ајсхин, којшто стана поддржувач на Македонците.
Демостен продолжи да зборува против Филип и подоцна беше поставен за главен на Атинската морнарица кога Атина почна војна против напаѓачите. После битката кај Херонеја во 338 год. п.н.е. Македонците беа победниците. Демостен избега спасувајќи си го животот и беше избран да одржи погребен говор за погинатите Атињани, но сега веќе мораше да се справи со про-Македонските фракции коишто го нападнаа во собранието.
Имаше зрак на надеж кога Филип беше убиен во 336 год. п.н.е. но тоа не значеше слобода. Ајсхин и неговата фракција добија уште поголема сила од страна на Филиповиот амбициозен син Александар.
Демостен триумвираше против набедувањата за корупција и кукавичлак наметнати од Ајсхин и неговите поданици, заради огромниот број на народни гласови во негова полза на судењето против него во 330 год. п.н.е. Но Демостен беше подоцна присилен на прогонство заради обвинувањата дека украл дел од парите депозитирани од Харпал, македонски благородник којшто пребега од режимот на Александар. Не се знае со сигурност дали обвинувањата биле неточни, но бидејќи не можел да ја исплати казната Демостен избегал од Атина.
Подоцна триумфално се враќа после смртта на Александар во 323 год п.н.е., неговата казна била исплатена од неговите поддржувачи, и тој повторно се обидува да ги собере своите луѓе. Но отпорот е скршен кога Александровиот наследник, регентот Антипатер маршира накај Атина.
Демостен избегал но бил фате од војските на Антипатер. Барајќи дозвола од своите грабнувачи да напише писмо тој извадил едно перо.
Перото содржело отров со кој Демостен извршил самоубиство."
? и знаеш ли што еден човек треба да исполнува за да биде истото ?