Се плашев од утакмицава после сите превирања што се случија деновиве. Мислев дека ќе не пројдеме лошо, ама испадна спротивното. Како што реков 0-0 е активен резултат и се е можно у реваншот.
После долго време, конечно една храбра партија на играчите. Не им дозволија да ја успостават својата игра, играа одличен пресинг на наша половина, сите играчи беа добро покриени, а што е најважно не се штедеа и одиграа машки и цврсто и очигледно е дека Сале добро ги мотивирал. Исто така, кога ќе се освоеше топка одма се бараше најдобро можно решение, а неретко се играше и со долги топки напред, кои воглавном беа прецизни. Штета што шутевите на Лазовиќ и Миливојевиќ не влегоа у гол, или барем еден од нив.
Поединечно сите беа на ниво од почеток до крај, освен Младеновиќ кој прво се погуби, ама се потсобра и не грешеше до крај.
Бајко одличен, излагаше на нафрлувањата, а одбраната после шутот на говедото Обранијак (треба у реванш да му се покаже што е машки фудбал) е за
Микиќ конечно капитенски, борбен до крај, одличен беше у дефанзива, не се штедеше и може да се каже дека ова му е животна партија.
Максимовиќ покажа зошто е на мета на Јуве. Одличен, запре многу налети, еднаш или два пати го претрчаа ама и у двете ситуации се врати навреме и ја спречи опасноста.
Јовановиќ стандардно. Прав командант у одбрана, штета што се повреди и излезе порано и се дај Боже да не е поозбилна повреда.
Младеновиќ у жесток пад на форма, али второ полувреме одигра далеку подобро и ми дава надеж дека може да се врати у старата форма. На почеток беше лош, два пати му се уфрли играч по страна и не примети, а најголема грешка која ќе не кошташе скапо е што не го пазеше добро Обраниак, али среќа гомното промаши.
Миливојевиќ на почетокот беше у грч имаше грешки, али се собра и одлично ја расипуваше играта на Бордо.
Мијаиловиќ денеска играше малу поофанзивно, нешто како централен везњак и одлично одигра, чак што више и два-три пати одлично го префрли тежиштето на игра и се покажа како добар у офанзива.
Димитријевиќ ја одигра можда и најдобрата партија до сега. Со Лазовиќ по лева страна беа константна опасност кога бевме у напад. Смирено и без паника, а еднаш и испрати еден противнички играч по бурек. Само може да му се замери на шутот, кој му беше катастрофален.
Вешовиќ беше можда и најагилен од сите, поготово на почеток . Со Микиќ имаа одлична соработка.
Лазовиќ покажа класа. Не се уплаши од важноста на утакмицата (нешто за што порано многу му замерав) и како што реков, со Димитријевиќ беа константна опасност кога бевме у напад, одлично се дополнуваа.
Милуновиќ солиден, не одличен, али солиден. Се виде дека тешко може да се носи со нивните огромни штопери, али и покрај тоа се трудеше.
Од измените
Асамоа и
Спајиќ се покажаа солидно, додека
Мириќ стандардно лош.
Реков, у реванш имаме каква-таква шанса, само со паметна и стрплива игра.
. 
. Ти е*ам Арена и све.