Брача и сестри, не сакам да повторувам исти работи. Тоа дека нешто не оди како што треба во тимот, сите го гледаме. Дека составот на играчите со кој излегува Роура(или Тито) не ни се допаѓа, во тоа сите се согласуваме.
Е, сега, за да не повторувам исти работи, ја ќе дадам мое видување како треба да се продолжи во остатокот од сезоната, за да не имаме дебакл на крајот да не освоиме ни една титула.
Значи да сум стратег(није да се хвалим, али могу да му конкурирам на Роура) јас, би играл вака:
Не знам колку и дали се сеќавате, пред 2 сезони(2010-11), токму во овој период имавме 4 Ел Класика (2 во ЛШ, 1 во лигата и финалето од купот).
Откако првото заврши 1-1(лигата), во финалето од купот, по продолженија изгубивме 1-0. Потоа следуваше ова што сакам да го кажам.
На 27ми април 2011та, на Бернабе се играше првиот меч од 1/2 финалето од ЛШ. Уште на пресот, еден ден пред натпреварот Пеп најави жестока битка и делуваше премногу самоуверено. Имаше неколку вулгарни зборови и го нарече Жозе
Lo puto jefe, lo puto amo. Рече дека на Жозе би му дал титула за зборување во салата за прес-конференции, бидејќи таму знае се и најдобро зборува, ама дека вистинската битка следува наредниот ден на теренот на Бернабе.
Поучен од претходните 2 натпревари, каде Реал не правеше баш ништо, само седеше во своја половина и чекаше на контри, Пеп се одлучи вака: зошто Барселона по секоја цена да напаѓа и да остава простор за контри на противникот? Таа вечер, 27ми април, Пеп го направи токму спротивното. Сите 4ца одбранбени играчи седеа во наша половина, се играше мирно, топка од нога на нога, доколку нема простор напред, не се напаѓаше. Топката беше постојано во наш посед, најчесто кај Пике и Пујол, па кај Валдес, повторно напред до Пике, Пујол, па Бускетс.... И така постојано, Мадрид губеше контрола, следеше директен црвен картон за пепе, па исклучување и на Жозе и потоа шоу на Меси во Мадрид. 0-2 заврши тој натпревар, со 2 гола на Меси.
Е, сега, оваа формација против Милан нема да успее. Оти ако ние не нападнеме и ги чекаме нив да преземат иницијатива, натпреварот ќе заврши 0-0 без ниеден шут на 2те страни.
Меѓутоа, зборот ми е дека треба да се промени стилот на игра, барем во одредени утакмици. Наместо традиционалното пимплање на топката, да се почне повеќе директност, дриблинзи и пред се БРЗИНА. Затоа напред ќе жртвуваме некои играчи, кои ќе бидат на клупа(пр. Чави), на сметка на некои побрзи(Адриано, Тељо).
Е, сега, не верувам дека ова ќе вроди со плод одеднаш, бидејќи тоа треба да се увежбува подолго време, па затоа можат со послабите екипи(т.е. кога ќе имаме осигурана титула, последните 3-4 кола) да се игра некоја ваква варијанта:
Валдес
Дани - - Пике - - - Пујол - Монтоја
Бускетс - - - Сонг
Адриано - Меси - - - Алба
Тељо
каде што, нема да се игра нон, стоп тики-така во противничко поле, туку ќе се дозволи(т.е. исчека) противникот да се подотвори и нападне, па потоа со брзо пренесување на топката напад, да се прават контри. Тоа е тоа што Мадрид постојано ни го правеше на вчерашниот натпревар.
Колку и да изгледа чуден и необичен составот, мислам дека ќе делува. Прво, целата одбранбена 4ка треба да има одбранбени задачи, бековите да не се улетуваат напред(затоа подоле че спомнам друга, поексцентрична одбранбена 4ка), Бускетс и Сонг исто така треба да работат на дефанзива, а 4ката напред, со контра-напади да го решава противникот. Сите 4ца се исклучително брзи, а исто така сите можат да се пофалат и со искличително одлична завршница. Алба и Адриано како крила, Меси плејмејкер, а Тељо(иако природно е крило) заради неговата брзина, снаодливост, дриблинг и одличен шут би бил идеален за најистурен напаѓач.
Истата формација може да се изведе и на овој начин, со ваква одбрана:
Валдес
Пујол - Пике - - Бартра - Сонг
Бускетс - Иниеста
Адриано - - Меси - - Алба
Тељо
