САМО ВИСТИНАТА!... што и да е ќе помине, ни илјада болни вистини нема да болат колку што може да боли една сурова лага!
А колку е етички да лажеш за да те сака некој?:uvo:Искреноста е најлоша. Ако со некого сте искрен и му ја кажете (лошата) вистината, сте се зафркнале затоа што ќе ве мрази, кажете му лага па ќе ве сака и ќе има барем некаква надеж. Колку е тоа етички???
Ај донт тинк соу.
Јас мислам, дека ако прво го излажиш, за да се смири ситуацијата, поубо би реагирал.
По некое време, да му ја кажиш вистината, и тој/таа ако те праша зошто ме лажеше? Требаше уште одма да ми кажиш.
Ти ќе му речиш: За да не изреагираш бурно, несвесно, а сега можиш да размислуваш со бистра гла и многу подобро да се соочиш со проблемот.
Вистината, кажана на искрен начин, без сокривање и без заобиколување. И кој ви кажал дека огорчувањето и солзите се поштетни од тоа да бидеш весел. Си има одредени граници до кои може да одиш и со едното и со другото, меѓутоа границите на вистината најчесто се поставени токму до таа мера на подносливото. Велам најчесто, зашто знам колку една вистина може да заболи, но и колку ќе бидеме среќни кога ќе ја преболиме. А лагата? Лагата не се преболува, остава длабоки траги на кои секогаш ќе се сеќаваме!Што е според вас подобро..
Лага која носи насмевка и која на некој начин некој ќе развесели..
или пак, горчлива вистина која ќе донеси само огорчување и солзи?
Доколку морате да бирате, што би избрале?
Па да, не секогаш е убаво да се кажува вистината.Ај донт тинк соу.
Јас мислам, дека ако прво го излажиш, за да се смири ситуацијата, поубо би реагирал.
По некое време, да му ја кажиш вистината, и тој/таа ако те праша зошто ме лажеше? Требаше уште одма да ми кажиш.
Ти ќе му речиш: За да не изреагираш бурно, несвесно, а сега можиш да размислуваш со бистра гла и многу подобро да се соочиш со проблемот.