http://depts.washington.edu/open2100/pdf/2_OpenSpaceTypes/Open_Space_Types/pedestrian_bike_streets.pdf
Еве во кој правец треба да оди Скопје.
Јас сум, на пример, заколнат пешак. Сакам да пешачам, повеќе отколку да се туткам во автобус или да возам кола. Сакам да пешачам и покрај тоа што пешачењето во Скопје е опасно од многу аспекти. Радо би возела и велосипед. За поздравување е секој напор за усмерување на активностите кон оформување на вакви зони во Скопје, иако некои обиди испаднаа смешни и глупави-на пример, обележување на велосипедска патека која ПОМИНУВА т.е УДИРА во билборд. Колку да ја има. Или проектот со изнајмување на велосипеди. Со нив испаѓа дека некој ти дава некаква алатка а ти немаш на што да ја примениш. Колку да го има. Башка и нашата (скопска) култура падна на овој "изнајми си велосипед" тест. Ај еве, некој ќе рече дака лажам и се злобам, но самата велосипедска станица си кажува низ што поминала. А велосипедските патеки сите си ги гледаме.
Еве уште некои прашања:
Знае некој што е тоа зеленило?
Знае некој како изгледа полна линија (или испрекината, макар)? Можда некој видел пешачки премин негде, мислам саглам нацртан?
Застанува некој на знак СТОП?
Знае некој како изгледа улица без дупки?
Пристапни рампи за инвалиди, можеби?
И претходно сум рекла дека не е важно само да се гради. Треба добро да се размисли што ќе се гради и како. Но, за да направиш нешто како треба, потребен е памет. Образуван соодветно. Паметна глава, многу веројатно е дека ќе се држи исправено, ќе се мучка од време на време, ќе трпи прст на чело, и секако повеќе ќе го користи паметот отколку јазикот.
Но, македонската глава повеќе го користи јазикот. И тоа не за зборење!
Ја се извињавам за ЛИНКОТ, ама нема друг начин за да покажам добар пример. Ама тоа баш и не е грев, бидејќи успеав да склепам и некој збор.
Еве во кој правец треба да оди Скопје.
Јас сум, на пример, заколнат пешак. Сакам да пешачам, повеќе отколку да се туткам во автобус или да возам кола. Сакам да пешачам и покрај тоа што пешачењето во Скопје е опасно од многу аспекти. Радо би возела и велосипед. За поздравување е секој напор за усмерување на активностите кон оформување на вакви зони во Скопје, иако некои обиди испаднаа смешни и глупави-на пример, обележување на велосипедска патека која ПОМИНУВА т.е УДИРА во билборд. Колку да ја има. Или проектот со изнајмување на велосипеди. Со нив испаѓа дека некој ти дава некаква алатка а ти немаш на што да ја примениш. Колку да го има. Башка и нашата (скопска) култура падна на овој "изнајми си велосипед" тест. Ај еве, некој ќе рече дака лажам и се злобам, но самата велосипедска станица си кажува низ што поминала. А велосипедските патеки сите си ги гледаме.
Еве уште некои прашања:
Знае некој што е тоа зеленило?
Знае некој како изгледа полна линија (или испрекината, макар)? Можда некој видел пешачки премин негде, мислам саглам нацртан?
Застанува некој на знак СТОП?
Знае некој како изгледа улица без дупки?
Пристапни рампи за инвалиди, можеби?
И претходно сум рекла дека не е важно само да се гради. Треба добро да се размисли што ќе се гради и како. Но, за да направиш нешто како треба, потребен е памет. Образуван соодветно. Паметна глава, многу веројатно е дека ќе се држи исправено, ќе се мучка од време на време, ќе трпи прст на чело, и секако повеќе ќе го користи паметот отколку јазикот.
Но, македонската глава повеќе го користи јазикот. И тоа не за зборење!
Ја се извињавам за ЛИНКОТ, ама нема друг начин за да покажам добар пример. Ама тоа баш и не е грев, бидејќи успеав да склепам и некој збор.
