Данило Брестовац, стратегот на кадетската ракометна репрезентација на Македонија, по поразот од Аргентина (20-23) беше незадоволен од играта, посебно во второто полувреме кога нашиот национален тим забележа голем пад и дозволи јужноамериканската селекција да изненади.
www.gol.mk
Првиот дел од мини-интервјуто го читам неколку пати и не можам сеуште да протолкувам што сака(ше) да каже авторот.
"Не не изненадија, дадовме само седум гола во второто полувреме. Навистина не ми е јасно зошто"
Не ги следам многу младинските категории, ама едно не ми е јасно, односно не ми се рационални одлуките на водечките луѓе на РФМ.
Од толку тренери кои продефилираа овие сезони во Супер Лигата, кои имаа успех со скромни екипи, да го поставиш Брестовац како
УНИВЕРЗАЛЕН СЕЛЕКТОР на сите селекции од 7 до 77 години е нерационален потег, пред се непрофесионален.
А има и тоа како солидни тренери, кои во најмала рака заслужуваат шанса, посебно би го издвоил Игор Котевски кој направи огромен успех со Бутел, би го споменал и Матлиески од Пролет, зошто да не и Андоновски ( екс тренерот на Охрид ), а сигурно има и други тренери кои добро би се покажале доколку им се даде шанса.
Тренерите на Металург кој е првак во младинска лига, или пак тренери од Охрид, кој има многу солидна ракометна школа во последно време. зошто да не е и некој од Струга, еве во Пелистер со младинските категории работат играчки величини како Кире Поповски, Александар Зарков, Игор Николовски.
И од сите познати и непознати потенцијални селектори и имиња кои ги имаа на лагер при изборот, во РФМ одат со единствено решение за сите селекции,
Брестовац
Шо е ова, СССР 1970 година?
Не ми е јасно навистина, до вчера Брестовац го водеше Металург ( со никаков успех), а паралелно и сениорската репка, па сеа се тргна од Металург и се отвори простор за уште една дополнителна работа? Демек, готово, ја "среди сениорската репка", па сеа има слободно време во претек. па ајде, да ги води и кадетите..
Не зафркавајте, поставете селектори кои ќе се посветат 24/7 на селекциите, кои нон стоп се на теренот, на мечевите од кадетските, младинските лиги, а не вака со сезонска работа да бараме успеси кои никако да дојдат.
Кога една Аргентина стигна да ни држи лекции, ( со којзнае какви екипи во лига, но сигурно школите им се барем на некое ниво штом успеваат да се носат, а во случајот и да делат лекции со нивни врсници кои имаат подобри услови за развој )што не чека во иднина со селекции кои вложуваат во младинскиот ракомет, од Европскиот континент, ДВОЦИФРЕНИ НЕГАТИВИ, на долг рок.
Победата не доаѓа сама, барем за ова во право е
СЕВСЕЛЕНСКИОТ СЕЛЕКТОР БРЕСТОВАЦ , за да победиш треба да се избориш на терен, да очекуваш што може да изигра противникот и да најдеш противигра, едноставно треба да го знаеш својот противник во детали, доколку не го сториш тоа ќе ти се случуваат епизоди кога ќе губиш "добиени мечеви".
Не алудирам конкретно на вчерашниот меч, деца се во прашање, имаат право на лош ден, неискусни, паднаа во играта и тое е тоа, поентата е дека за да успееме во ракометот во иднина, како единствен спорт во кој имаме некои шанси за успеси во иднина мора да го промениме кодот на македонскиот ракометен менталитет, и за младинците и за сениорите важи ова, не се победува секогаш на УРААА и со публика.
Сега дојде времето да се победува со тактика, тимска игра, со анализа на противник, во ракометот победува колективот.
Ние сеуште ( во најголемиот дел од мечевите во сите селекции ) одиме со принципот, звездата во тимот мора да земе 20 шута, да даде 6,7 гола, со очаен ефект на реализација и после сме продуцирале играчи?
А, ако не му оди на звездата? Тогаш, што? Ќе менува спонтано тактики на сред меч, без претходен план, па потоа ќе се чудат зошто изгледаат конфузно во играта.
Од авион ќе не прочитаат останатите селекции и нормално, ќе го користат секој момент на слабост.
Истото ни се случува(ше) децении наназад со сениорската репка, се навикнавме.